Δίχως νέα εργαλεία σε ένα παλιό καθεστώς
Τι κι αν έχει ακονίσει το ίδιο νυστέρι...
Επιμένει, μα έτσι δεν θα ξεγεννήσει το φως
Μάταιος κόπος, του λες, κι ατελείωτο αυτό το νυχτέρι
Σ' αφουγκράζεται, στέκει κοντά σου σκυφτός
Μ' αν εσύ μόνο κρίνεις, αλλά δεν απλώνεις το χέρι
Πώς μονάχος, σαν "κούκος", να φέρνει την άνοιξη αυτός;
Δεν θα γίνει ποτέ! Θέλει χέρια... και ποιός δεν το ξέρει;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου