έτσι, για να το παίξουμε και μπολσεβίκοι

Ένας φίλος που γιόρταζε προχτές είδε,  λέει, κάτι εφιαλτικά υπέροχο: τον Βαρουφάκη να δηλώνει πως ξεκίνησε η διαδικασία δημιουργίας εθνικού χρηματοπιστωτικού και βιομηχανικού τομέα,  με διοικήσεις κάτω απο εργατικό έλεγχο. Ξεκίνησαν εθνικοποιήσεις ευρείας κλίμακας, λέει, και χωρίς αποζημιώσεις. Και για να δείξει αποφασιστικότητα και γνησιότητα, λέει, ο Βαρουφάκης άρχισε συμβολικά, κρατικοποιώντας την επιχείρηση του πεθερού του - την Πειραϊκή Πατραϊκή.

Αυτά στον ύπνο του, βέβαια.

 Μετά ξύπνησε και θυμήθηκε πως την κρατικοποίηση της εταιρίας,  με αποζημίωση στον ιδιοκτήτη της (ο οποίος έμελλε να γίνει πεθερός του Βαρουφάκη), την είχε κάνει ήδη ο Αντρέας πριν λίγες δεκαετίες.

Θυμήθηκε επίσης πως ο  "αείμνηστος σοσιαλιστής” Αντρέας δεν πρωτοτύπησε τότε. Τις "σοσιαλιστικής" έμπνευσης κρατικοποιήσεις είχε ήδη ξεκινήσει η  αλήστου μνήμης δεξιά των Καραμανλή και Παπαληγούρα. Απλώς ο Αντρέας συνέχισε την διαδικασία,  η οποία ξεκίνησε το όργιο κρατικοποιήσεων των ζημιογόνων ιδιωτικών επιχειρήσεων,  για να επακολουθήσει, στην επόμενη φάση, η ιδιωτικοποίηση κερδοφόρων κρατικών μονοπωλίων και βάλε.

Μου λέει ο φίλος: "Καλά, όλα μαύρα τα βλέπετε κι εσείς πια; Δεν είναι θετικό που ο Τσίπρας, σαν αρχή, σταμάτησε τις αποκρατικοπoιήσεις;"

Ναι. Δεν διαφωνώ. Σε σχέση με το χείρον, των προηγούμενων χοίρων, αυτό μπορεί προς το παρόν να θεωρηθεί βέλτιον. Αλλα ακομα πιο βέλτιον (το βέλτιστον είναι άλλου παπά γένια) τώρα θα ηταν να μιλάει για επιστροφή του δημόσιου πλούτου που έγινε πλιάτσικο στα χέρια  αρπακτικών, μέσω ιδιωτικοποιήσεων. Ας παραγράψουμε τις ζημιές που υπέφερε το "έθνος" που φορτώθηκε οτι είχε καταστεί σαβούρα στην ελληνική βιομηχανία.

Βέβαια οι κρατικοποιήσεις δεν είναι απαγορευμένες. Επιτρέπονται, φτάνει να μην παραβιάζεται η βασική αρχή που λέει "τα κερδη στους ιδιώτες, οι ζημιές και τα χρέη στο κράτος". Λόγου χάρη, τελευταία είχαμε και κρατικοποιήσεις - προσωρινές μεν, αλλά κρατικοποιήσεις - τραπεζών που σφύριζαν φαλημέντο.

Έτσι, μη βιάζεται ο φίλος να συμπεράνει πως μόνο στον ύπνο του θα τις δει.

Μπορεί (που ξέρεις;) να έχει απομείνει κάτι προβληματικό από την αποδεκατισμένη ελληνική βιομηχανία, που να χρειαστεί κρατικοποίηση...

... έτσι, για να το παίξουμε και λίγο μπολσεβίκοι, άμα λάχει δηλαδή.

Είναι δοσίλογοι! Αυτό γιατί να μην λέγεται; Είναι ψέμα;

Στο κείμενο της ερώτησης βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ προς τον Υπουργό Οικονομικών σχετικά με την ιδιωτικοποίηση της ΟΠΑΠ ΑΕ διαβαζουμε τα εξής:

«Η πλήρης ιδιωτικοποίηση της ΟΠΑΠ ΑΕ μέσω του ΤΑΙΠΕΔ, που βρίσκεται υπό εξέλιξη, αποτελεί ίσως το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα εκποίησης της δημόσιας περιουσίας. Η ΟΠΑΠ ΑΕ είναι διαχρονικά μια από τις πιο κερδοφόρες επιχειρήσεις στην Ελλάδα, συμβάλλοντας σημαντικά στα κρατικά έσοδα. Η πώληση του μεριδίου του Δημοσίου στις σημερινές συνθήκες δεν μπορεί παρά να αποδειχθεί ζημιογόνα, ιδιαίτερα αν ληφθούν υπόψη οι προοπτικές κερδοφορίας του οργανισμού. Σύμφωνα με το επιχειρησιακό σχέδιο της ΟΠΑΠ ΑΕ, τα επόμενα 10 χρόνια τα καθαρά κέρδη του οργανισμού αναμένεται να πολλαπλασιαστούν και να ξεπεράσουν τα 3 δις €. Εκτιμάται, έτσι, ότι τα κέρδη του Δημοσίου, πέραν της φορολογίας, μπορεί και να ξεπεράσουν το 1 δις €, ποσό πολύ υψηλότερο από το διαφαινόμενο τίμημα πώλησης».

Πολύ σωστά τα επισημαίνουν αυτά. Όμως η εν λόγω ερώτηση προκαλεί άλλη μιαν ερώτηση για τους ίδιους και το κόμμα τους: τι θα κάνετε εσείς, κύριοι, όταν θα πάρετε την διακυβέρνηση αυτής της πολύπαθης χώρας, πράγμα που θεωρείτε βέβαιο; Μήπως δεσμευόσαστε να πάρετε πίσω τον κλεμμένο πλούτο της. Όχι βέβαια. Τι μας λέτε λοιπόν; Έτσι απλά,

«εμείς θα βάλουμε τάξη, κι ότι κλέψανε, ας πάει στο διάολο…»

Αλλά γιατί, κύριοι, θα πρέπει να δεχτούμε σαν πεπρωμένο ότι πρέπει να διαγράψουμε αυτά που μας κλέψανε και μας χρωστάνε και να δεχτούμε σαν ιερή υποχρέωση να τους αποπληρώνουμε εφόρου ζωής αυτά που οι ίδιοι αποφάσισαν ότι τους χρωστάμε. Επειδή αυτό είναι το "εφικτό";

Ο Ριζοσπάστης, αναφέρεται στο αίσχος της αποκρατικοποίησης του ΟΠΑΠ δίνοντας τον τίτλο  «Στους ιδιώτες με «αντίτιμο» 652 εκατ. ευρώ!» Γράφει:

Στους ιδιώτες και το επιχειρηματικό σχήμα Εmma Delta (συμφερόντων Μελισσανίδη και άλλων «επενδυτών) πέρασε το 33% του κρατικού μετοχικού πακέτου στον ΟΠΑΠ, η πλήρης ιδιωτικοποίηση του οποίου ολοκληρώθηκε χτες από το «Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας Δημοσίου» (ΤΑΙΠΕΔ).

Η συγκυβέρνηση με δήλωση του υπουργού Οικονομικών Γ. Στουρνάρα έσπευσε να διαφημίσει την «επιτυχία», κάνοντας λόγο για την «πρώτη μεγάλη αποκρατικοποίηση» που, σύμφωνα με τους ίδιους, αποδεικνύει την «εμπιστοσύνη των επενδυτικών κεφαλαίων στην ελληνική οικονομία». Με κράχτη τη διάλυση μισθών και εργατικών δικαιωμάτων στέλνουν το σινιάλο στα μονοπώλια και άλλους καραδοκούντες «επενδυτές» για την «αποφασιστικότητα» της συγκυβέρνησης να κλιμακώσει τις ιδιωτικοποιήσεις, προκειμένου, όπως ισχυρίζονται, να «επισπευστεί η έξοδος της χώρας από την κρίση με τους ταχύτερους δυνατούς χρόνους και επωφελέστερους όρους για την εθνική οικονομία». Το σύνολο των «εισπράξεων», μέχρι και την τελευταία δεκάρα, από το πρόγραμμα των ιδιωτικοποιήσεων θα πάει αποκλειστικά στην αποπληρωμή του κρατικού χρέους, διασφαλίζοντας τα κράτη και τις κυβερνήσεις της ΕΕ και το ΔΝΤ, στους οποίους, κατά κύριο λόγο, έχει περιέλθει η εμφανιζόμενη «οφειλή». Το ΤΑΙΠΕΔ, μέσα σε προθεσμία 10 ημερών, αποδίδει το αντίτιμο κάθε ιδιωτικοποίησης σε «ειδικό ταμείο», προκειμένου στη συνέχεια να το περάσουν στους μεγαλοπιστωτές τους.

Το αντίτιμο για την ιδιωτικοποίηση του ΟΠΑΠ διαμορφώθηκε στα 652 εκατ. ευρώ. Σύμφωνα με τους ισολογισμούς των τελευταίων ετών τα καθαρά κέρδη του Οργανισμού (μετά από φόρους) εμφανίζονται ως εξής: 2012: 508,5 εκατ. ευρώ, 2011: 524,6 εκατ,. 2010: 572,4 εκατ., 2009: 598,7 εκατ., 2008: 728,5 εκατ., 2007: 571,5 εκατ. ευρώ. Δηλαδή, στην εξαετία 2007 με 2012 ξεπέρασαν τα 3,5 δισ. ευρώ και μάλιστα αποδείχνονται απόλυτα ανθεκτικά ακόμη σε συνθήκες οξυμένης καπιταλιστικής κρίσης.

Η «Emma Delta», που ήταν και η μόνη που πέρασε στην τελική φάση του διαγωνισμού, αποτελεί σύμπραξη του μεγαλοεπιχειρηματία Γ. Μελισσανίδη με την τσεχικών συμφερόντων «PPF Group», ενώ με μικρότερα ποσοστά συμμετέχουν η ιταλική «Lottomatica» και ο όμιλος Κοπελούζου.

****    
Η  πρώτη αποκρατικοποίηση, μαζί με τις άλλες που έχουν σειρά, συνιστά μια σκανδαλώδη πράξη ανυπολόγιστων διαστάσεων. Και το γεγονός ότι η δεξιά, άκρα μεσαία και αριστερίζουσα, βασανίζοντας την γλώσσα των ελλήνων, πιπιλίζει εθνικιστικές καραμέλες δεν πρέπει να αποτρέπει τους κομμουνιστές να χαρακτηρίζουν την διαδικασία αυτή και με όρους που οι σχεδιαστές και εκτελεστές της χρησιμοποιούν: εκτός από τον πεντακάθαρο χαρακτήρα ταξικής σκοπιμότητας που έχει (καταλήστευση της εργατική τάξης και του υπόλοιπου λαού από μια χούφτα πιτσικόμηδες) είναι και πεντακάθαρη ληστεία του εθνικού πλούτου και, σαν τέτοια, η διαδικασία αυτή συνιστά εθνική προδοσία. Γιατί;

• Διότι, αυτή η κερδοφόρα κρατική επιχείρηση που πουλιέται, είναι μέρος ενός συνόλου που πουλιέται σε τιμές εξευτελιστικά χαμηλότερες από την αξία του, και το σύνολο αυτό είναι ο δημόσιος πλούτος της χώρας
• και διοτι  όπως σωστά γράφει ο Ριζοσπάστης «το σύνολο των «εισπράξεων», μέχρι και την τελευταία δεκάρα, από το πρόγραμμα των ιδιωτικοποιήσεων θα πάει αποκλειστικά στην αποπληρωμή του κρατικού χρέους»
• Και διότι το κρατικό χρέος είναι μεν δημιούργημα την αστικής τάξης «φιλοτεχνημένο» σε συνεργασία με τους ξένους εταίρους, πάτρωνες, νταβατζήδες, επιβήτορες της (ότι βρισιά θέλεις βάλτην εδώ, ταιριάζει), αλλά αυτοί που καλούνται να πληρώσουν είναι οι εργαζόμενοι έλληνες πολίτες, δηλαδή η ψυχή του έθνους, η ζωντανή υλική του υπόσταση.  

Αυτή η κλίκα που κυβερνάει τον τόπο, με ψυχοπαθολογικού είδους ανοχή της πλειονότητας του κόσμου που τους υποφέρει, εκτός από όρνεα στην σχέση τους με «εμάς» είναι και δουλικά, αντεθνικά σκυλιά που γλύφουν τα πόδια των ξένων κυρίων τους. Κι εφόσον από κοινού λεηλατούν και πιλατεύουν τη χώρα, το έθνος (να το πούμε με την γλώσσα τους), αρπάζοντας ότι πλούτο έχει και δεν έχει, όντως είναι δοσίλογοι.

Αυτά γιατί να μην λέγονται. Είναι ψέματα;

Μ