Σάββατο 14 Ιουλίου 2018

γαλάζια πεταλούδα






Ο αχός των φτερών του μέταλλου έσβησε -
Τώρα, δέκα  μικρά χαμόγελα το μαύρο της λάσπης στα νύχια του
Ονειροπόληση η σκόνη και το θειάφι  στα μαλλιά του 
Κι ο ήλιος ας σκάβει  με ιδρώτα κι υπομονή
Τις ρυτίδες  του χρόνου του
«Αρκεί αυτή η καμένη γη
Να καρπίσει...»

Έτσι είπε

Κι ο καπνός έσβησε -
Αν εμείς δεν είμαστε καθαροί πάντοτε, η αγνότητα εκδηλώνεται άφθαρτη 
Σε μεγάλες στιγμές, όταν το ποιείν μετενσαρκώνεται σε γίγνεσθαι
Μα και σε μικρά συμβάντα. Αίφνης, μια γαλάζια πεταλούδα
Που φτερουγίζει με φόντο την αιθέρια απεραντοσύνη
Κι η κατάνυξή του στη φευγαλέα θέα της
Εξαγνίζουν τα αίματα

Έτσι είπα





Παρασκευή 13 Ιουλίου 2018

Πιο Ψεύτης Γίνεται ο 'Ανθρωπος;




Βάζω ένα ερώτημα και προσφέρω βραβείο σε όποιον βρει ένα θέμα στο οποίο ο πρωταγωνιστής στο παραπάνω βίντεο να υποσχέθηκε κάτι προεκλογικά και να μην έκανε το αντίθετο μετά. 

Δείτε κι ακούστε (αν δεν σας φέρει άμεση αναγούλα) τι έλεγε ο σαλτιμπάγκος για το ΝΑΤΟ, πριν τις εκλογές... 
Όταν για αυτόν και την αγέλη του στην κυβέρνηση λέμε πως είναι ένα συνονθύλευμα ελεεινών καιροσκόπων κι ανήθικων απατεώνων, είναι άξιο απορίας το γιατί κάποιοι θυμώνουν με εμάς... 

Ομως, έχω μια σοβαρή διαφωνία... με το Ριζοσπάστη,  που στο παρακάτω άρθρο του αναφέρεται στους σημερινούς "Αντι-ΝΑΤΟικούς αθλους" των αθλίων... Αφορά τον ευγενικό τίτλο του άρθρου:  Πιο Νατοϊκή δεν γίνεται... 
... πιο "πολιτικά σωστός" θα ήταν ο τίτλος: "Πιο Καριόλα δεν Γίνεται". Νισάφι πια μ΄αυτή την ξύλινη γλώσσα του..

******



ΑμερικανοΝΑΤΟικότερη των ΑμερικανοΝΑΤΟικών. Η φράση αυτή δεν αρκεί για να συνοψίσει την παρουσία της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ, που ολοκληρώθηκε χτες και πήρε μια σειρά από αποφάσεις που μυρίζουν κυριολεκτικά μπαρούτι νέων επεμβάσεων και πολέμων.
Αλλωστε, η κυβέρνηση έφτασε στη Σύνοδο με γεμάτο τον «χαρτοφύλακα» από τα διαπιστευτήρια και τις ΝΑΤΟικές βρωμοδουλειές που «διεκπεραιώνει» σταθερά, για να «αναβαθμίσει» τη θέση της αστικής τάξης στην περιοχή.
Από την ευρωατλαντικής κοπής συμφωνία με την ΠΓΔΜ, με βάση την οποία σφραγίστηκε η είσοδος της γείτονος στην ιμπεριαλιστική συμμαχία και η οποία χαιρετίστηκε από τους ΝΑΤΟικούς ως «υπόδειγμα» και για τις υπόλοιπες «διευθετήσεις» στην περιοχή, έως τα ευρωατλαντικά «σχήματα συνεργασίας», που στήνει σε Βαλκάνια και Μ. Ανατολή, και από τη σταθερή συμμετοχή σε όλες τις ΝΑΤΟικές αποστολές έως τη μετατροπή της χώρας σε απέραντο ορμητήριο για τις επεμβάσεις των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ σε Μ. Ανατολή, Β. Αφρική και Βαλκάνια, η κυβέρνηση είχε να καταθέσει πλούσιο «δείγμα γραφής».
Πώς, αλήθεια, «υποδέχτηκε» η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ μια Σύνοδο του ΝΑΤΟ προσανατολισμένη σχεδόν αποκλειστικά στο ζήτημα αντιμετώπισης της Ρωσίας ειδικά στην Αν. Ευρώπη, στον Καύκασο, στα Βαλκάνια και τη Μ. Θάλασσα; Με την απέλαση Ρώσων διπλωματών!
«Είμαστε η μόνη χώρα που με τόση συνέπεια αναπτύσσει διεθνείς πρωτοβουλίες και πολυμερή σχήματα συνεργασίας στα Βαλκάνια, στην Ανατολική Μεσόγειο, αλλά και πέρα από την περιοχή μας. Ενώ, παράλληλα, επιδιώκουμε ενεργά την επίλυση διεθνών και διμερών διαφορών με γειτονικές μας χώρες», είπε ο Αλ. Τσίπρας, περιγράφοντας σε άψογα «ΝΑΤΟικά» το ρόλο του «γεωπολιτικού μεντεσέ» που έχουν αναθέσει οι ΗΠΑ στην Ελλάδα, ενώ δεν παρέλειψε να δηλώσει το «παρών» της κυβέρνησής του σε όλα τα επικίνδυνα σχέδια:
-- Συμφώνησε και επαύξησε στην αύξηση των δαπανών και δολοφονικών δυνατοτήτων του ΝΑΤΟ, καμαρώνοντας επιπλέον ότι βρίσκεται στην κορυφή των χωρών με τις υψηλότερες ΝΑΤΟικές δαπάνες, «μένοντας συνεπείς γενικότερα στην εκπλήρωση των δεσμεύσεών μας έναντι της Συμμαχίας».
-- Υιοθέτησε όλα τα προσχήματα για τις επόμενες ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και χαιρέτισε ως «θετικό βήμα» την υιοθέτηση «Πακέτου Δράσεων και Πρωτοβουλιών για το Νότο», που σηματοδοτεί νέες επεμβάσεις σε Μ. Ανατολή και Β. Αφρική.
-- Χαιρέτισε τη «στρατηγική σχέση του ΝΑΤΟ με την ΕΕ» και την κοινή τους διακήρυξη, που πολλαπλασιάζει τις δολοφονικές «δυνατότητές» τους.
-- Την ώρα που βρίσκεται ψηλά η προσπάθεια για να κρατηθεί η Τουρκία σταθερά εντός ευρωατλαντικού στρατοπέδου, παρουσίασε ως απόδειξη του «σταθεροποιητικού ρόλου της κυβέρνησης» την «εντεινόμενη συνεργασία» μαζί της, λέγοντας ότι αυτή αφορά «τη συλλογική ευρωατλαντική ασφάλεια στο σύνολό της (...) στη στρατηγικά κρίσιμη περιοχή του Αιγαίου που ενώνει τη Μαύρη Θάλασσα με την Ανατολική Μεσόγειο».
Μάλιστα, τη στιγμή που συστηματικά το ΝΑΤΟ κάνει τον «Πόντιο Πιλάτο» για την τουρκική επιθετικότητα σε Αιγαίο και Θράκη όσο και για τους δύο Ελληνες στρατιωτικούς που κρατούνται από τη «σύμμαχο» Τουρκία, όχι μόνο αναγόρευσε ξανά το ΝΑΤΟ σε «θεματοφύλακα» για την ασφάλεια των συνόρων και των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας, αλλά πήγε το άθλιο ΝΑΤΟικό αλισβερίσι ένα βήμα παραπέρα, λέγοντας πως το πρόβλημα είναι ότι η Τουρκία παραβιάζει το Διεθνές Δίκαιο και «επιδιώκει την εξαίρεση του Αιγαίου από επιχειρησιακούς σχεδιασμούς σε βάρος των συλλογικών μας δυνατοτήτων»! Ο,τι ακριβώς, δηλαδή, λέει το ΝΑΤΟ βάζοντας πλάτη στο γκριζάρισμα του Αιγαίου από την Τουρκία, μιλώντας για «ενιαίο επιχειρησιακό χώρο» και «διμερείς διαφορές» Ελλάδας - Τουρκίας που πρέπει να επιλυθούν μεταξύ των δύο.
Ο κατήφορος της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, που δεν έχει πάτο, μπλέκει το λαό μας σε πολύ μεγάλους κινδύνους για τις μπίζνες των επιχειρηματικών ομίλων, οι οποίοι έχουν κουμπώσει με τους ευρωΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς. Οσοι εργαζόμενοι, νέοι έχουν αναφορά στην αριστερά, στις αγωνιστικές παραδόσεις, οφείλουν να βγάλουν συμπεράσματα, να εγκαταλείψουν τον ΣΥΡΙΖΑ, να συμπορευτούν με το ΚΚΕ στον αγώνα για αποδέσμευση από ΝΑΤΟ και ΕΕ με το λαό νοικοκύρη στον τόπο του.

Τρίτη 10 Ιουλίου 2018

δελφίνι






Σε μιαν έρημη ακτή 
Η Αφροδίτη του Botticelli 
Αφήνει το κέλυφός της στο κάδρο
Και βγαίνει,φορώντας μια μάσκα ζώου
Aνελέητη στην γύμνια της
 
Με βλέπει που πάω να βαδίσω
Στον καθρέπτη των άστρων
Μα βουλιάζω αργά

Πνιγμένη η τελευταία μου λέξη
Αναδύεται σε αφρούς τοξικής αφασίας
Από το βυθό όπου ειν’ άγνωστη
Η τιμωρία ή το έλεος θεών
Στο δελφίνι που με πλησιάζει

Με παίρνει στη ράχη του
Από τον υγρό εφιάλτη μου
.Και τραβά προς το χάραμα

Το αγκαλιάζω σφιχτά  πριν βγω απ’ εκεί
Όπου τα κύματα γλείφουν την άμμο
Και ρωτώ πώς να το ευχαριστήσω...
Μου λέει: «άφησέ με ν’ αναπνέω»