Όμως αυτοί υποκρίνονται

Ποια είναι η πηγή του συναισθήματος μου που κυμαίνεται από εκνευρισμό ως αηδία απόψε;

Καταδικάζεται η βία απ’ όπου κι αν προέρχεται;

Αρθρογράφος: 

Νίκος Μπογιόπουλος

«Κατεβαίνουνε, και ανάφτει του πολέμου αναλαμπή το τουφέκι ανάβει, αστράφτει, λάμπει, κόφτει το σπαθί./ Γιατί η μάχη εστάθει ολίγη; Λίγα τα αίματα γιατί; Τον εχθρό θωρώ να φύγει και στο κάστρο ν' ανεβεί./ Ακούω κούφια τα τουφέκια, ακούω σμίξιμο σπαθιών, ακούω ξύλα, ακούω πελέκια, ακούω τρίξιμο δοντιών./ Με τα μάτια τους γυρεύουν όπου είν' αίματα πηχτά, και μες στα αίματα χορεύουν με βρυχίσματα βραχνά/ Κοίτα χέρια απελπισμένα πώς θερίζουνε ζωές! Χάμου πέφτουνε κομμένα χέρια, πόδια, κεφαλές,/ και παλάσκες και σπαθία με ολοσκόρπιστα μυαλά, και με ολόσχιστα κρανία, σωθικά λαχταριστά./ Παντού φόβος και τρομάρα και φωνές και στεναγμοί παντού κλάψα, παντού αντάρα, και παντού ξεψυχισμοί./ Σαν ποτάμι το αίμα εγίνη και κυλάει στη λαγκαδιά, και το αθώο χόρτο πίνει αίμα αντίς για τη δροσιά./ Απ' τα κόκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά, και σαν πρώτα ανδρειωμένη, χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά!».

Πάνω από 3.000 οι νεκροί από τρομοκρατικές ενέργειες κατά της Κούβας

Πηγές:  Cubadebate,Prensa Latina,Prensa Rebelde

/cuba de corazon

Χιλιάδες Κουβανοί έχουν πέσει θύματα τρομοκρατικών ενεργειών που οργανώθηκαν ή υποστηρίχθηκαν από τις ΗΠΑ, σύμφωνα με Έκθεση της Κουβανικής κυβέρνησης που κατατέθηκε σήμερα στον ΟΗΕ, και έχει αναρτηθεί στην ιστοσελίδα του Συμβούλιου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Οργανισμού Ηνωμένων Εθών που εδρεύει στην Γενεύη.

Η έκθεση  θα παρουσιαστεί την 1η Μαΐου στα πλαίσια της  τακτικής  οικουμενικής εξέτασης (UPR) που υποβάλουν όλα τα κράτη-μέλη για τα  ανθρώπινα δικαιώματα.

Οι 681 τρομοκρατικές ενέργειες και η μία μισθοφορική εισβολή στο νησί είχαν αποτέλεσμα να χάσουν την ζωή τους 3.478 άνδρες γυναίκες και παιδιά στο νησί και άλλοι 2.099 να μείνουν ανάπηροι.

Η Κούβα παρουσίασε αντίστοιχη έκθεση και τον Φεβρουάριο του 2009, στην πρώτη UPR με αποτελέσματα που θεωρούνται θετικά στην Αβάνα.

 Στην προσεχή  παρουσίαση η Κουβανική αντιπροσωπεία θα επιμείνει ότι η συνεχιζόμενη από τις ΗΠΑ πολιτική εχθρότητας υπονομεύει τα ανθρώπινα δικαιώματα του λαού  και της χώρας.

Αυτές τις μέρες οι Κουβανοί θα γιορτάσουν την 52^η επέτειο της εισβολής των οπλισμένων και χρηματοδοτούμενων από τις ΗΠΑ μισθοφορικών δυνάμεων (Κόλπος των Χόιρών/1961) που αποκρούστηκε μέσα σε 72 ώρες και αποτελεί σημαντικό γεγονός στην πολιτική και στρατιωτική ζωή στην Κούβα.

Η Κουβανική έκθεση  στο Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων αναφέρει ότι αυτή και άλλες ένοπλες ενέργειες έχουν προκαλέσει εκτεταμένες ζημιές σε οικονομικούς και κοινωνικούς στόχους στην χώρα.

Η ιμπεριαλιστική επιθετικότητα κατά της χώρας περιλαμβάνει μισθοφορικές επιδρομές, δολιοφθορές, βιολογικές επιθέσεις,  προπαγανδιστικές ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές μεταδόσεις, ενθάρρυνση της παράνομης μετανάστευσης καθώς και δολοφονικές απόπειρες κατά των ηγετών της χώρας.

Κατηγορείται επίσης η κυβέρνηση των ΗΠΑ ότι σχεδιάζει, χρηματοδοτεί και ενισχύει  με τη δράση των μυστικών της υπηρεσιών ενέργειες που επιδιώκουν να προκαλέσουν την αλλαγή του καθεστώτος στην Κούβα.

Μόνο το 2010 – 2011 η κυβέρνηση Ομπάμα διέθεσε για το σκοπό αυτό κονδύλια ύψους 40 εκατομμυρίων δολαρίων.

Η έκθεση περιγράφει επίσης τον οικονομικό πόλεμο, τον  οικονομικό, χρηματοοικονομικό  και εμπορικό αποκλεισμό (bloqueo) που για πάνω από 5 δεκαετίες έχει επιβάλαι η Ουάσιγκτον στο μικρό γειτονικό νησί

Σύμφωνα με στοιχεία που η κυβέρνηση της Κούβας θεωρεί συντηρητικά, οι οικονομικές απώλειες που υπέστη η Κούβα από τον  συνεχιζόμενο οικονομικό αποκλεισμό ανέρχονται σε 108 δισεκατομμύρια δολάρια.   

Βοστόνη, άγνωστοι οι δράστες και τα κίνητρα τους.

Μέχρι στιγμής, απ' ότι γνωρίζω, τα όντα που βρίσκονται πίσω από την τρομοκρατική επίθεση εναντίον μιας κατ΄ εξοχήν ειρηνικής εκδήλωσης στην Βοστόνη, παραμένουν άγνωστα, όπως και τα κίνητρα τους.

Έρευνα σε διεθνή έκταση ξεκινά το FBI και θα πάνε, μας υπόσχονται, μεχρι «την άκρη του κόσμου για να βρούνε τους υπεύθυνους για αυτήν την αποτρόπαια πράξη». Τους εύχομαι επιτυχία. Πολύ καλά θα κάνουν να βρουν τους διεστραμμένους που εκτέλεσαν αυτή τη νέα θηριωδία. Αν τύχει όμως, και οι πράκτορες του FBI κάνουν βόλτα ανά τον κόσμο,  ας προσέξουν ότι την ίδια ώρα σκοτώνονται από τρομοκρατικές ενέργειες και στο Ιρακ και στην Βενεζουέλα, για παράδειγμα. Και για αυτές τις ενέργειες είναι υπεύθυνη και η κυβέρνηση τους – ο μεγαλύτερος κρατικός-τρομοκράτης του κόσμου.

Το δράμα βέβαια είναι ότι θύματα πέφτουν πάντα  αθώοι άνθρωποι, εκ των οποίων και αμερικανοί πολίτες, ενώ κάποιοι απ’ αυτούς σίγουρα δεν ευθύνονται ούτε καν και σαν ηθικοί αυτουργοί  για την εκτεταμένη διαστροφή στην χώρα τους που καταλήγει σε τρομοκρατική πράξη, δεν ευθύνονται για τις ενέργειες της κυβέρνησης τους – τα παιδιά.

 

Μ.

 (φωτο δανεισμένη απο abc)

Είναι αγράμματοι…

Ξένιος Δίας

Σημειώσεις ενός μετανάστη 

Η Μάγια και ο Γεννάδιος έχουν γεννηθεί στη Ρωσία, είναι Ελληνες πολίτες και ζουν στην Ηλιούπολη. Ο Γεννάδιος εργάζεται στην οικοδομή με 30 ευρώ την ημέρα. Για 6 χρόνια είχε πάει μετανάστης στην Ολλανδία και στο εργοστάσιο όπου δούλευε υπάρχει ακόμα μια φωτογραφία του που γράφει «ο καλύτερος Ελληνας εργαζόμενος της χρονιάς». Η Μάγια μέχρι πρόσφατα δούλευε στον «Αστέρα» και έχει σπουδάσει νομική. Μας περιγράφουν την επίθεση που δέχτηκαν από τα μέλη της Χρυσής Αυγής. Ηταν 9 η ώρα το βράδυ και οι καφετέριες, γεμάτες κόσμο.

Γεννάδιος: Σταματήσαμε με το αμάξι στην πλατεία της Αργυρούπολης. Κατέβηκα και ρώτησα στα ρωσικά τη γυναίκα μου τι τσιγάρα θέλει. Δεν πρόλαβε να μου απαντήσει κι άκουσα να βρίζουν τη μητέρα μου και αμέσως μου έδωσαν μια μπουνιά στη μύτη. Επεσα κάτω. Κρατούσα τα χέρια μου γύρω απ’ το κεφάλι. Με χτυπούσαν νομίζω δέκα άνδρες με τα πόδια σε όλο το σώμα μου.

Μάγια: Επαθα σοκ. Βγήκα από το αμάξι και άρχισα να φωνάζω «βοήθεια, αστυνομία». Ξαφνικά δυο άτομα με πιάσανε απ’ τα μαλλιά και με χτυπούσαν στην πλάτη. Φώναζα «βοηθήστε μας» αλλά κανένας δεν βοήθησε. Ακούστηκε ότι έρχεται η αστυνομία και οι φασίστες άρχισαν να τρέχουν, όμως δυο έτρεχαν στο κεντρικό δρόμο και τους έβλεπα. Ηρθαν με μοτοσικλέτα οι αστυνομικοί και τους δείξαμε τους δυο που έτρεχαν. Ανέβηκαν και τους κυνήγησαν. Ο άντρας μου ήταν μέσα στα αίματα. Οταν γύρισαν, είπαν «μας φύγανε». Ελεγαν ψέματα γιατί εμείς ακόμα τους βλέπαμε. Είμαστε Ελληνες πολίτες, πληρώνουμε φόρους, χαράτσια, δουλεύουμε και δεν έχουμε προστασία από πουθενά. Ο ένας φορούσε το σήμα της Χρυσής Αυγής. Μας έλεγαν οι αστυνομικοί «πού να πάτε τώρα, να κάνετε καταγγελία κατά αγνώστων. Δεν θα γίνει τίποτα, αυτοί είναι παντού».

Γεννάδιος: Ακόμα φοβάμαι. Προχθές είχε έρθει η Πυροσβεστική για κάποιο λόγο και χτύπαγε την πόρτα. Νόμιζα ότι πάλι είναι οι φασίστες. Φοβάμαι για την οικογένειά μου, για τον μικρό μου αδελφό. Πιστεύω ότι δεν υπάρχει δικαιοσύνη. Αισθάνομαι ότι δεν έχω ασφάλεια πλέον. Σήμερα είμαι εγώ που γλίτωσα και δεν με σκότωσαν, αύριο; Αυτοί χτυπάνε για να σκοτώσουν.

Μάγια: Οι μετανάστες δουλεύουν από το πρωί μέχρι αργά το βράδυ στις δουλειές που δεν κάνουν οι Ελληνες. Αν φεύγανε οι μετανάστες, η Ελλάδα θα κατάρρεε. Αυτοί οι φασίστες είναι απόγονοι του Χίτλερ. Ετσι ξεκίνησε και ο Χίτλερ και έγινε το μεγάλο κακό. Εχουμε ελληνικές ρίζες, αλλά, θες να σου πω την αλήθεια; Σιχάθηκα αυτόν τον λαό. Με τόσες αδικίες, τόσο ρατσισμό, όπου πάω για δουλειά ρωτούν από πού είμαι, μπαίνω σε ταξί κι ο ταξιτζής μιλάει για… Ρωσίδες. Για μένα αυτοί οι ναζί στην Ελλάδα είναι αγράμματοι, δεν έχουν παιδεία και μόρφωση, αναρωτιέμαι τι μαθαίνουν στα παιδιά στα σχολεία.

Επιμέλεια: Μοχαμάντ Βαχέντι και Χάλεντ Τάχερ. Ο ένας είναι πρόσφυγας, ο άλλος έχει την ελληνική ιθαγένεια.
http://www.efsyn.gr/?p=38405/ via roz karta

Ελάτε ρε να σας πω εγώ. Ελάτε ρε, που είναι η γενιά του 40 (Ιερισσός)

"Ελάτε ρε να σας πω εγώ. Ελάτε ρε, που είναι η γενιά του 40..."

Καλά τα λες γιαγιά, και γεια στο κουράγιο σου.

Τούτες οι γενιές όμως πρέπει να μάθουν ότι πίσω από το «σιδηρούν προσωπείον» των οργάνων της «τάξης», υπάρχει μια άλλη τάξη, η τάξη των αστών που μιλά ελληνικά, και δίπλα από αυτούς οι φίλοι, σύμμαχοι, προστάτες, νταβατζήδες τους που μιλούν άλλη γλώσσα. Αυτούς κι αν πρέπει "να φάει το μαύρο φίδι".

Μ

CIA: Κατασκευάζοντας "ηγέτες"

Raúl Capote, el agente Daniel Foto: Ismael Francisco

Πηγή: cubadebate.cu/cubaniagriega.blogspot

Στο ντοκιμαντέρ "Κατασκευάζοντας ηγέτες"  που προβλήθηκε στην κουβανική τηλεόραση το 2011, εμφανίζεται ο Raul Antonio Capote , συγγραφέας και καθηγητής σήμερα της ιστορίας της Κούβας στο Παιδαγωγικό Πανεπιστήμιο της Αβάνας, ο οποίος υπήρξε για χρόνια ο πράκτορας “Daniel” των μυστικών υπηρεσιών της Κούβας.

Ο Raul Capote, πρώην αντιπρόεδρος τoυ Συλλόγου “Hermanos Saíz” στο  Cienfuegos (επαρχία το κέντρο του νησιού, όπου γεννήθηκε), είναι συγγραφέας του “El adversario”  ( O Aντίπαλος ) ενός βιβλίου με μια κρίσιμη άποψη της πραγματικότητας της χώρας κατά τη διάρκεια της λεγόμενης Ειδικής Περιόδου. 

 Στο blog του eladversariocubano.wordpress.com (Ο ΚΟΥΒΑΝΟΣ ΑΝΤΙΠΑΛΟΣ)  συνοψίζει σε λίγες γραμμές βιογραφικού τη δράση του:  Raúl Antonio Capote, (Daniel, για τα Όργανα Κρατικής Ασφάλειας της Κούβας) Αυτή είναι μία σελίδα ελεύθερων ανθρώπων , για ελεύθερους ανθρώπους. Υπηρέτησα την πατρίδα μου από τις τάξεις της σιωπής και σήμερα έχω το προνόμιο να αποκαλυφθώ και να πω την αλήθεια που αποκρύπτεται από την κοινή γνώμη για την δράση της  CIA.  Γι αυτό  το λόγο ,δημιουργήθηκε αυτό το blog, για να καταγγείλει τα σχέδια της κυβέρνησης των ΗΠΑ ενάντια στην Κούβα και ολόκληρο τον κόσμο.

Στο ντοκιμαντέρ αποκαλύπτεται πως η “Αμερικάνικη Υπηρεσία για την Διεθνή Ανάπτυξη” (USAID) καθώς και το ίδρυμα “Εθνικό Κληροδότημα για την Δημοκρατία» (NED)  λειτουργούν σαν βιτρίνες της CIA διασφαλίζοντας νομική κάλυψη στην δράση των αμερικανών πρακτόρων.  

Αξιωματούχοι του «Γραφείου συμφερόντων των ΗΠΑ στην Αβάνα» (όπως ονομάζεται η διπλωματική αποστολή των ΗΠΑ στην Κούβα), συνδέθηκαν κοινωνικά με τον Capote, του πρότειναν και «δέχθηκε» να γίνει πράκτορας της CIA, και πήρε το κωδικό όνομα “Pablo”.  Ο  τότε  ανταποκριτής του πρακτορείου Reuters στην Κούβα, Anthony Boadle ,ήταν ο σύνδεσμος του με τον πράκτορα της CIA  Mark Sullivan. Ένας ακόμα σύνδεσμός του, ήταν ο προβεβλημένος “αντιφρονών” Dagoberto Valdés .

Το 2006 συνδέεται με τον αξιωματούχο της CIA René Greenwald  ,  με μεγάλη εμπειρία στη Λατινική Αμερική, από τον οποίο παίρνει  κατ ευθείαν εντολές. Η πρώτη εντολή που λαμβάνει είναι να μην συμμετέχει σε συνεδριάσεις (αντικαθεστωτικών) που συγκαλούν οι βορειοαμερικάνοι στο νησί , ώστε να είναι “καθαρός». Μία από τις αποστολές που του ανατίθεται είναι η δημιουργία ενός  «Λογοτεχνικού Πρακτορείου»  που θα αποκτήσει σχέσεις και θα προσπαθήσει να επηρεάσει κουβανούς συγγραφείς. Από τους πιο ένθερμους υποστηρικτές του σχεδίου είναι ο Marc Wachtenheim  , συνεργάτης της CIA, και μέχρι το 2010 υπεύθυνος για την Κούβα στο “ Παναμερικανικό ίδρυμα για την ανάπτυξη ”(FUPAD), μιας ΜΚΟ που ιδρύθηκε από τον ΟΑΚ (Οργανισμός Αμερικανικών Κρατών)  και χρηματοδοτείται από την USAID. Το μεγαλεπήβολο σχέδιο του Wachtenheim είναι η δημιουργία  στη συνέχεια ενός Ιδρύματος, στο οποίο ο Capote θα προσελκύσει μεταξύ άλλων δυσαρεστημένους διανοούμενους.

0 Robert Balkin, ένας Αμερικανός που ζεί στο Μεξικό και εργάζεται για μια θυγατρική του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης,  θα έρθει επίσης σε επαφή μαζί του, και θα του παραδώσει ηλεκτρονικό εξοπλισμό τελευταίας γενιάς, κάμερες, εκτυπωτές, και αναλώσιμα.

Hλεκτρονικός εξοπλισμός, "προσφορά" της CIA στην Κουβανική Επανάσταση

Τον Απρίλιο του 2008, ο  James Benson Αμερικανός διπλωμάτης διαπιστευμένος στην Αβάνα,  του παραδίδει μια συσκευή τηλεπικοινωνιών ΒGAN, που επιτρέπει τη γρήγορη σύνδεση με το Διαδίκτυο εκτός κουβανικών δικτύων για   να διασφαλιστεί "ασφαλείς επικοινωνίες» με  τους αξιωματούχους της CIA.

Το BGAN ήταν ένα ασφαλές μέσο επικοινωνίας μέχρι μόλις τον περασμένο Δεκέμβριο, που ο Wachtenheim μέσω chat στέλνει επείγουσα προειδοποίηση στο Capote:

“Nα απαλλαγείς από αυτήν την συσκευή,  μην την  χρησιμοποιήσεις ξανά. Αν εντοπιστεί θα μπλέξεις εσύ, εμείς και οποιοσδήποτε άλλος βρίσκεται στην φυλακή”, αναφερόμενος προφανώς στον Αμερικάνο εργολάβο Άλαν Γκρος, κατηγορούμενο για κατασκοπεία,  που λίγες εβδομάδες μετά θα άρχιζε η  δίκης του στην Αβάνα.

Στα βίντεο που ακολουθούν και περιλαμβάνουν ολόκληρο το ντοκιμαντέρ, παρ ότι είναι στα ισπανικά, παρατίθενται ηχογραφημένα και κινηματογραφημένα στοιχεία από τη δράση των πρακτόρων της CIA στην Κούβα. Μπορεί κανείς να πάρει μια γεύση για τον τρόπο δράσης των  αμερικάνικων μυστικών υπηρεσιών στην Κούβα, αλλά και για τον τρόπο που αυτές αντιμετωπίζονται από τα Όργανα Κρατικής Ασφάλειας και το λαό του ηρωικού νησιού.

Ιθαγένεια και ηγεμονία

Ιθαγένεια και ηγεμονία

 

 

Του Γιώργου Κατρούγκαλου

Η σπουδή του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας, να αξιοποιήσει την απόφαση της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας για το «νόμο Ραγκούση», αποτελεί το τρίτο βήμα στην προσπάθεια εγκαθίδρυσης καθεστώτος «νόμου και τάξης».

  Η πρώτη ήταν οι συμβολικές κινήσεις κατά της «ανομίας», με επιχειρήσεις τύπου Βίλα Αμαλία. Η δεύτερη ήταν η επίθεση κατά της κοινωνικής αντίδρασης στα μνημονιακά μέτρα, με την επιστράτευση των απεργών του Μετρό και των ναυτεργατών. Η υπόθεση της ιθαγένειας φαίνεται εκ πρώτης όψεως να είναι κάτι διαφορετικό, εφόσον δεν αφορά τα «δικά μας» δικαιώματα, αλλά των περιθωριακών της κοινωνίας μας, των ξένων.

Και όμως, δεν είναι έτσι. Μπροστά στα μάτια μας ξετυλίγεται μία συνολική αντεπανάσταση, η οποία αμφισβητεί το σύνολο των αξιών και της θεσμικής προστασίας των ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων της τελευταίας τριακονταετίας. Επιδιώκει να δημιουργήσει στη θέση τους μια νέα ηγεμονία, βασισμένη στις παραδοσιακές αξίες της συντηρητικής παράταξης, όπως έχουν «εμπλουτιστεί» από την ατζέντα της Χρυσής Αυγής.

Στο πλαίσιο αυτό έχει ήδη προαναγγελθεί, με προφανώς σκόπιμη διαρροή στον Τύπο, και το τέταρτο βήμα, που θα είναι η ουσιαστική κατάργηση του δικαιώματος της απεργίας στο δημόσιο τομέα και η επαναφορά του δικαιώματος του λοκ άουτ. (Ενα ενδιάμεσο βήμα, η προώθηση του ελευθεριοκτόνου σχεδίου νόμου για τις διαδηλώσεις, που ετοιμάστηκε από το Δήμο Αθηναίων, δυστυχώς με συνέργεια συναδέλφων συνταγματολόγων, φαίνεται να έχει μείνει μετέωρο λόγω της αντίθεσης του υπουργού Δικαιοσύνης.)

Η ηγεμονία αυτή δεν έχει κερδηθεί στην κοινωνία. Η κυβέρνηση επιδιώκει να την εκμαιεύσει λάθρα, εκμεταλλευόμενη το συλλογικό μούδιασμα που απορρέει από τα ατομικά αδιέξοδα του καθενός μπροστά στην ανεργία και τα χρέη. Οσο η απόγνωση δεν μεταφράζεται σε συλλογικό αγώνα τόσο ευκολότερο είναι να στρώσει το χαλί στην αποδοχή της σιδηράς πυγμής που δοκιμάζει η κυβέρνηση.

Η ιστορική εμπειρία δείχνει, άλλωστε, ότι η ισοπέδωση των κοινωνικών δικαιωμάτων συνήθως συνοδεύεται από ένταση του αυταρχισμού και την αμφισβήτηση και των ατομικών ελευθεριών.

Ακριβώς όμως επειδή ο τελικός σκοπός είναι η ιδεολογική ηγεμονία, συνοδό όπλο στην αυταρχική βία εισφέρει ο αποπροσανατολισμός που σκηνοθετούν τα χαλκεία της κυβερνητικής προπαγάνδας. Αίφνης, εν όψει της κλιμάκωσης των αγροτικών αγώνων, ανακαλύφθηκαν οι απάτες με το ΦΠΑ μιας μικρής μειοψηφίας αγροτών, προφανώς σε μεγάλο βαθμό πελατών των δύο πάλαι ποτέ κομμάτων του δικομματισμού. (Απάτες τέτοιου είδους απαιτούν «πλάτες» στην κρατική μηχανή.)

Η προώθηση νέου νόμου για την ιθαγένεια αποτελεί προνομιακή κίνηση στη σκακιέρα της ηγεμονίας, λόγω του ειδικού βάρους που έχει η ρητορική περί έθνους στη συντηρητική ιδεολογία.

Επιβοηθείται δε τα μάλα από την απαράδεκτη απόφαση του ΣτΕ, που συγχέει δύο εντελώς ανόμοια μεγέθη: την κοινωνικοπολιτική διάσταση του έθνους με το νομικό ζήτημα της χορήγησης της ιθαγένειας. Η ιθαγένεια αποτελεί το νομικό δεσμό με το κράτος και όχι πιστοποιητικό εθνικής συνείδησης. Οσοι ξένοι ποδοσφαιριστές, για παράδειγμα, την αποκτούν, δεν το κάνουν λόγω εθνικής έξαρσης, αλλά για καθαρά πρακτικούς, νομικούς λόγους.

Βεβαίως και ο νόμος Ραγκούση προσπάθησε να λύσει το ζήτημα της ένταξης των μεταναστών εσφαλμένα, κυρίως μέσω της απονομής ιθαγένειας, ενώ το κομβικό ζήτημα είναι η ισότητα δικαιωμάτων. Ο μέσος μετανάστης, που δεν μεγάλωσε εδώ, δεν θέλει την ιθαγένεια από ξαφνική ανάγκη να γίνει Ελληνας, αλλά για να μπορεί να μένει και να εργάζεται νόμιμα στη χώρα.

Εάν είχε εξασφαλιστεί η ισότητα δικαιωμάτων του, με μία διάταξη, π.χ. όπως αυτή του ισπανικού Συντάγματος που αναγνωρίζει ίσα δικαιώματα στους νόμιμα ευρισκόμενους στη χώρα αλλοδαπούς, μόνο όσοι πραγματικά αγαπούν και θέλουν να μείνουν για πάντα εδώ θα υπέβαλλαν αίτηση πολιτογράφησης.

Το θέμα είναι εντελώς διαφορετικό για τα παιδιά που δεν ξέρουν άλλη πατρίδα, που γεννήθηκαν και πήγαν εδώ στο σχολείο. Δεν χρειαζόμαστε τον Ισοκράτη για να καταλάβουμε ότι αυτά είναι Ελληνάκια. Εάν δεν δείξουμε την αλληλεγγύη μας τώρα σε αυτά, ό,τι και να πάθουμε στο μέλλον θα μας αξίζει. Οχι για ηθικούς λόγους. Αλλά γιατί θα έχουμε απαρνηθεί το συνεκτικό ιστό της αλληλεγγύης και των δικαιωμάτων και θα έχουμε παραδώσει μόνοι την ηγεμονία στον Μιχαλολιάκο και τους ζηλωτές του.

Και δεν υπάρχουν νομικά εμπόδια για να σωθούν τα παιδιά. Το ΣτΕ δεν είναι συνταγματικό δικαστήριο. Είναι εύκολο να εφαρμοστεί η απόφασή του με τρόπο που και το Σύνταγμα να γίνει σεβαστό, αλλά και η προστασία της ανθρώπινης αξίας. Της αξίας την οποία μοιράζονται και οι Ελληνες και οι «άλλοι».

* Ο Γ. Κατρούγκαλος είναι Καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου ΔΠΘ

Πηγή:  Ελευθεροτυπία   via  tvxs.gr/http://nobordersociety.