ανταγωνιστικότητα και οικονομική κατάθλιψη.

[Συνέχεια απο το "ένα γεγονός και μιά ερμηνεία"]

Αναφερόμενη στην ίδια έρευνα («Ελλάδα. Αλληλεγγύη και προσαρμογή στα χρόνια της κρίσης»), σε σχέση με τις περικοπές που συνδυάστηκαν με την αύξηση φορολογίας, η Deutsche Welle online παρατηρεί:

"Η έρευνα πηγαίνει όμως και ένα βήμα παραπέρα, υπογραμμίζοντας ότι οι περικοπές που επιβλήθηκαν ήταν πολύ πιο εκτεταμένες από ό,τι χρειαζόταν στην πραγματικότητα για την τόνωση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας σε διεθνές επίπεδο".

Αξίζει το κόπο να εξετάσουμε αυτή τη φράση λίγο παραπάνω από το να την δεχτούμε σαν απλή διαπίστωση μιας πραγματικότητας.

ένα γεγονός και μιά ερμηνεία

Στο θάλαμο του μαρτυρίου του ένας βασανισμένος 
Τον άλλο που βασάνισαν λιγότερο απο δαύτον θεωρεί
Πιο τυχερό, μόνο για κείνον νιωθει αγανάκτηση και μένος
Και πως γελά σαδιστικά ο δήμιος και των δυό δεν απορεί

Η φρίκη...

Λίγη κουβέντα έγινε στο διαδίκτυο, απ' ότι είδα, για την έρευνα που εκπόνησαν οι Τάσος Γιαννίτσης και Σταύρος Ζωγραφάκης για λογαριασμό του γερμανικού Ιδρύματος Μακροοικονομικών Μελετών Hans Böckler.  Η έρευνα με τίτλο «Αλληλεγγύη και προσαρμογή στην Ελλάδα της κρίσης» δείχνει, κάτι που ήδη ξέραμε αλλά που καλό είναι να στοιχειοθετείται, ότι δεν είμαστε όλοι στην "ίδια βάρκα" και ότι ή κρίση αύξησε  με κραυγαλέο τρόπο το χάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών στην Ελλάδα.

Τι είπατε, ανάκαμψη;

Τι είπατε, ανάκαμψη;

Ξαναπέστε το, δεν άκουσα...

Ενω ή διεθνής οικονομική κατάσταση,  με βάση στοιχεία απο καπιταλιστικές πηγές, δεν βελτιώνεται, στο πολιτικό θέατρο που παίζεται εδώ πέρα, σε μια απο τις χώρες με τις χειρότερες επιπτώσεις αυτής της αξεπέραστης οικονομικής κρίσης, ο ένας  μας λέει 'εφερα ανάπτυξη κι άλλος λέει, 'όχι, την ανάπτυξη θα την φέρω εγώ'.

Εν τω μεταξύ, ο κόσμος υποφέρει κι ο χρόνος περνάει, χωρίς φως στο τούνελ.
Αναρωτιέμαι ποιος ελπίζει και, τι περιμένει...

Το 'σπάσημο' της καρδιάς

Image borrowed from here

Αν το άτομο εμφανιστεί στον γιατρό με πέντε από τα παρακάτω συμπτώματα κατάθλιψης, καθίσταται ασφαλής η διάγνωση του ως πάσχοντα απο αυτήν την ασθένεια που τυραννά  ενα αυξανόμενο ποσοστό του πληθυσμού στις μέρες μας.

Το πρώτο σύμπτωμα που αναγνωρίζεται κοινώς σαν το κύριο χαρακτηριστικό της κατάθλιψης είναι  η επίμονη, βαθιά και παρατεταμένη θλίψη - η  μελαγχολία. Αυτο μπορεί να συνδυάζεται με συναισθήματα απόγνωσης, με απαισιοδοξία ή και απελπισία, Αυτά τα συμπτώματα όμως μπορεί να μην είναι εμφανή και να απωθούνται απο μηχανισμούς ψυχολογικής άμυνας, ενώ μια υποβόσκουσα κατάθλιψη κρύβεται πίσω απο άλλα, λιγότερο απειλητικά συμπτώματα. Οπότε, βαθύτερα, απωθημένα συναισθήματα σωματοποιούνται και εμφανίζονται σαν άλγη, πονοκέφαλοι, κράμπες, ή πεπτικά προβλήματα κ.α.

Τα παραπάνω συνήθως συνδυάζονται επίσης και με έντονο άγχος, το οποίο εμφανίζεται και ανεξάρτητα απ' αυτά, και του οποίου η ένταση και διάρκεια μπορεί να γίνει καταλύτης στην εμφάνιση άλλων καταθλιπτικών συμπτωμάτων και στο ξεδίπλωμα πλήρους κλινικής κατάθλιψης.

Άλλα συμπτώματα είναι:

• Αισθήματα ενοχής, αναξιότητας, 
• Δυσκολία συγκέντρωσης,. 
• Δυσκολία μνήμης, ανάκλησης λεπτομερειών 
• Δυσκολία λήψης αποφάσεων 
• Κόπωση και μειωμένη ενέργεια 
• Αισθήματα ανικανότητας, το άτομο συχνά αισθάνεται άχρηστο 
• Αϋπνία, το άτομο ξυπνά νωρίς το πρωί, ή κοιμάται υπερβολικά.
• Άγχος, ανησυχία, εκνευρισμός
• Απώλεια ενδιαφέροντος για δραστηριότητες ή χόμπι.
• Απώλεια της όρεξης ή και υπερκατανάλωση τροφής απο αμηχανία ή νευρικότητα ή σαν διέξοδος από συναισθήματα ελλείμματος απολαύσεων, χαράς
• Συναίσθημα κενότητας
• Πτώση του λίμπιντο, έως και ανηδονία
• Αύξηση εξάρτησής σε ουσίες (Νικοτίνη, φάρμακα, κτλ)
• Απώλεια του νοήματος της ζωής
• Σκέψεις αυτοκτονίας, απόπειρες αυτοκτονίας και ενίοτε με επιτυχία.

Χωρίς να παραβλέπονται ενδογενείς παράγοντες (ο τρόπος με τον οποίο  είναι 'καλωδιωμενος' ο εγκέφαλος του ατόμου, η ιδία ηλεκτροχημική λειτουργία του εγκεφάλου του που το κάνει περισσότερο ή λιγότερο επιρρεπή να αναπτύξει καταθλιπτικά συμπτώματα), είναι αναμφισβήτητο οτι οι συνθήκες ζωής στην σημερινή καπιταλιστική κοινωνία είναι στρεσογόνες και καταθλιπτικές για την πλειονότητα των ανθρώπων.

Στην χώρα μας, για παράδειγμα, ας αναρωτηθεί ο αναγνώστης, πόσα απο τα παραπάνω καταθλιπτικά συμπτώματα προκαλούνται άμεσα, είναι αναμφισβήτητο αποτέλεσμα συγκεκριμένων πολιτικών με αντίκτυπο σε μια μεγάλη μερίδα του κόσμου; Σίγουρα περισσότερα απο πέντε. Η πολιτική λοιπόν αρρωσταίνει σοβαρά, και σε μαζική κλίμακα, τον Έλληνα πολίτη. Είναι ξεκάθαρα εγκληματική - και το λέω αυτό χωρίς καμιά 'ποιητική μεταφορά' στην χρήση της λέξης 'εγκληματικη'.

Πέραν της τρομακτικής σπατάλης, σύμπτωμα αλλά και αίτιο της μαζικής κατάθλιψης που μεταδίδεται στον πολίτη άμεσα απο την πολιτική, πέραν της καθημερινής κόλασης στην οποία καταδικάζεται ο πιο ευάλωτος συμπολίτης μας, η κατάθλιψη σκοτώνει, μειώνει το προσδόκιμο ζωής του πληγέντα.

Πάρε, για παράδειγμα, την σχέση κατάθλιψης και σοβαρών καρδιακών παθήσεων. Μια περαστική πλοήγηση στην Google με τιτλο  'depression and heart disease' αρκεί για στοιχεία που αφορούν την συσχέτιση κατάθλιψης και αυξημένης νοσηρότητας και θνησιμότητας σε μια ποικιλία των καρδιακών παθήσεων. Και δεν είναι η μόνη περιοχή σοβαρών παθήσεων με τις οποίες συσχετίζεται η κατάθλιψη.

Θα σταθώ λίγο, κλείνοντας, στο πως επηρεάζεται η καρδιά απο την κατάθλιψη, κάνοντας παράκαμψη προς το χώρο της συμβολικής χρήσης της λέξης 'καρδια'. Είναι γεγονός ότι, απο μια σκοπιά, ένα αποτέλεσμα των εξελίξεων είναι μια 'αποκαρδίωση'  η οποία χαρακτηρίζει μεγάλη μερίδα ανθρώπων, και εντονότερα τα θύματα αυτής της κανιβαλικής επίθεσης των ισχυρών εναντίον των αδυνάμων, τα θύματα (με υπογράμμιση) που δεν εμπνέονται απο ιδέες επαναστατικής αλλαγής, τα θύματα του κεφαλαίου απο τον χώρο της εργασίας που υστερούν σε ταξική συνείδηση και βουλιάζουν στην μοιρολατρία. 'Με τι καρδιά' λοιπόν να αντιδράσουν, να ξεσηκωθούν αυτοί που, βυθισμένοι στις δεισιδαιμονίες και την μοιρολατρία τους, δεν βλέπουν άλλο από την Σκύλα που τους ξεσκίζει τις σάρκες και την Χάρυβδη που υπόσχεται την λύτρωση τους, πλην όμως τους φαντάζει σαν μια ακόμα πιο φρικαλέα χίμαιρα; 'Με τι καρδιά', επίσης κι εσύ να τους ορίσεις ως ' χαμένα υποκείμενα', που (εννοούμενα όχι μεταφορικά, σαν ύβρις, αλλά στη κυριολεξία) όντως είναι,  χωρίς να επιδεινώσεις το ρήγμα, συμβολικό και μη, που υπάρχει μεταξύ σας;

✴✴✴✴✴

ΥΓ

Στην αγγλική χρησιμοποιείται η μεταφορική έκφραση 'it's breaking my heart' ['μου σπάει την καρδιά' - στην κυριολεξία, με καταθλίβει] σε αναφορά με, ή στην θέα ενός θλιβερού συμβάντος ή μιας μεγάλης απώλειας. Αυτό το 'σπασημο' της καρδιάς δεν είναι απλά η απόρροια ενός εκ προ μελέτης εγκλήματος, είναι και μια στρατηγική επιδίωξη, μου επισήμανε μια φίλη με την οποία συζήτησα το θέμα. Και πράγματι, ο καταθλιπτικός, με την ενέργεια του να αναλώνεται στο προσωπικό του αδιέξοδο, δύσκολα επαναστατεί.

Αποχρώσεις του Γκρι [ή 'Μαζική Πτώση του Libido']

Πιθανόν να έχεις ακούσει για το βιβλίο, Fifty Shades of Grey (2011) [Πενήντα Αποχρώσεις του Γκρι]. Το βιβλίο, το πρώτο από μια τριλογία μυθιστορημάτων, ξεπέρασε 'βεστ-σέλλερ' λίστες σε όλο τον κόσμο, ενώ  ολόκληρη η σειρά  έχει πουλήσει πάνω απο 100 εκατομμύρια αντίγραφα. Η κινηματογραφική του εκδοχή θα εμφανιστεί στις οθόνες στις αρχές του 2015. Οι σοβαρές κριτικές λένε πως δεν έχει ιδιαίτερη λογοτεχνική αξία, αλλά, παρόλα αυτά πουλιέται σαν φτηνό γιατρικό για ανίατα άρρωστους και καταδικασμένους. Ο λόγος; Προφανώς οι περιγραφές ερωτικών σκηνών με στοιχεία σαδο-μαζοχισμού, κυριαρχίας-υποταγής, με χρήση δεσμών και ποιος ξέρει τι άλλου εξοπλισμού (δεν είχα την τύχη να απολαύσω την ανάγνωση του, ομολογώ χωρίς διαθεση πουριτανολογίας - απλά μεταφέρω αυτά που διαβάζω κι ακούω).

Αν κάποιος θεωρούσε την επιτυχία του μυθιστορήματος κριτήριο για να εκτιμήσει πως πρόσφατα έχει επηρεαστεί η σεξουαλική συμπεριφορά των Αγγλοσαξόνων θα κατέληγε μάλλον σε λάθος συμπεράσματα.

Έρευνες και απο τις δυο πλευρές του Ατλαντικού, δείχνουν απογοητευτικά και ανησυχητικά αποτελέσματα. Η πρόσφατη έρευνα του Observer  είναι  τελευταία απο αυτές τις μελέτες που δείχνουν μια παγκόσμια μείωση της συχνότητας της σεξουαλικής επαφής και της ικανοποίησης από αυτήν. Ετεροφυλόφιλοι άνω των 35 ετών κάνουν έρωτα λιγότερο συχνά από ό, τι έκαναν οι γονείς τους στην ίδια ηλικία, και το απολαμβάνουν λιγότερο.

Η μελέτη αυτή, σε σύγκριση με παρόμοια μελέτη  που έκανε ο Observer το 2008,  συμπεραίνει ότι μέσα σε τούτο το διάστημα εμφανίζεται όχι απλά πτώση της γενετήσιας ορμής (libido) και του βαθμού σεξουαλικής ικανοποίησης, αλλά επίσης και της αυτοπεποίθησης που αφορά συνεύρεση, και επαφή.

Η εφημερίδα μας πληροφορεί πως "Η έρευνα δείχνει επίσης οτι, παράλληλα με τα προαναφερθέντα, κάτι νέο και ενδιαφέρον συμβαίνει πίσω από τις κλειστές κουρτίνες στα σπίτια της Βρετανίας. Για μια σημαντική μειοψηφία - και αυτό ισχύει για ετεροφυλόφιλες όπως και ομοφυλόφιλες σχέσεις - η παραδοσιακή συνουσία έχει αντικατασταθεί από άλλες, λιγότερο συμβατικές συμπεριφορές. Ίσως το πραγματικό ερώτημα που πρέπει να θέσουμε είναι τι, αυτές τις μέρες, μετράει σαν σεξ".

Αυτό, θα έλεγα ίσως εξηγεί την δημοτικότητα του 'fifty shades' - μας απομακρύνει όμως απο το πλέον ενδιαφέρον ερώτημα: γιατί τώρα; Πως εξηγείται το γεγονός οτι το φαινόμενο της παγκόσμιας πτώσης του ĺibido εμφανίζεται ταυτόχρονα με την περίοδο της οικονομικής κρίσης.

Παρότι δεν έχει εξακριβωθεί αν η οικονομική η λιτότητα είναι το αίτιο αυτού του φαινομένου, όπως παρατηρεί ο  Observer, θα έλεγα πως είναι οφθαλμοφανής ο συσχετισμός των δύο.

Άλλωστε η έρευνα δείχνει οτι το φαινόμενο έχει ταξικά χαρακτηριστικά. Άτομα απο πλουσιότερες τάξεις, άτομα που δεν επηρεάζονται απο λιτότητα, δεν παρουσιάζουν τέτοια καταθλιπτικά συμπτώματα. τα πάνε μια χαρά και σ' αυτό το ζήτημα.

✴✴✴


_----------
Image borrowed from here

Crises of Capitalism RSA Animate -

Εικόνες Ευτοπίας

1

2

3 

4

 

5 

6 

(original images 1,2,3 from 123rf;  4,5,6 from pixdaus.com)

Το «νερό» μπήκε στ' αυλάκι!

Blood sucker

Blood suckers take a variety of forms, many of them parasitic, from small invertebrates to larger mammals. Specialised features, such as the vampire bat's front teeth or the proboscis of the mosquito, help puncture the skin of their victim and there may also be chemical activity to prevent the victim's blood from clotting and ceasing to flow. Blood is full of nutrients, which makes it an attractive option for an easy meal.

image, text above from http://www.bbc.co.uk/nature/adaptations/Hematophagy

_______

red rock views: Hematophagy = αιματοφαγία... 

are you talking about capitalism?

___________________________

ΣΤΟΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ ΤΟΥ 21ου ΑΙΩΝΑ

ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ: «Επειτα από πολλές προσπάθειες και άπειρα δημοσιονομικά μέτρα το νερό μπήκε στο αυλάκι, οι τεθέντες δημοσιονομικοί στόχοι φαίνεται να ικανοποιούνται με το παραπάνω και η νέα χρονιά, το 2013, μπορεί να ξεκινήσει από καλύτερη αφετηρία (...) Από εδώ και πέρα η έξοδος από την κρίση είναι ζήτημα συνέπειας και σταθερότητας» (στο ΒΗΜΑ).
ΜΠΟΥΝΑΜΑΣ: «Η νέα φορολογική κλίμακα και η κατάργηση του αφορολόγητου των τέκνων και των 5.000 ευρώ αυξάνει τον παρακρατούμενο φόρο. Αυτό οδηγεί σε νέες εισοδηματικές απώλειες μισθωτούς και συνταξιούχους» (στην ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ).
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΛΑΘΟΣ, ΕΙΝΑΙ ΣΤΟΧΟΣ: «Το Ταμείο των ελεύθερων επαγγελματιών δεν εισπράττει εισφορές, ενώ το ΙΚΑ καταγράφει τη μεγαλύτερη διαρροή πόρων που έχει συναντήσει στην ιστορία του (...) Από τον Μάρτιο του 2009 έως τον αντίστοιχο μήνα του 2012 το ΙΚΑ έχασε περίπου 390.000 ασφαλισμένους, 62.452 εργοδότες κοινών επιχειρήσεων και 23.969 οικοδομοτεχνικές εταιρείες (...) Την ίδια περίοδο επιβαρύνθηκε με διπλάσιο κόστος συνταξιοδοτικών δαπανών λόγω του κύματος συνταξιοδοτήσεων που προκλήθηκε από τις απολύσεις και τη μεταρρύθμιση, που ενώ στα χαρτιά εξασφαλίζει οικονομίες (...) στην πράξη (...) επιβαρύνει ακόμη περισσότερο τα Ταμεία (...) Τα στοιχεία ίσως να επιβεβαιώσουν τις Κασσάνδρες που βλέπουν νέα αναγκαστική μείωση των συντάξεων της τάξεως του 5% έως 8% μέσα στην άνοιξη» (στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).
ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ: «Οι φορολογούμενοι αντιμετωπίζονται ούτε λίγο ούτε πολύ ως κλέφτες (...) Θεωρούνται εκ των προτέρων φοροφυγάδες και αναλόγως αντιμετωπίζονται, ενώ η πραγματική φοροδιαφυγή παραμένει στο απυρόβλητο (...) Οι σχέσεις του πολίτη με την Εφορία κατέληξαν στο σημείο μηδέν. Ο πρώτος αισθάνεται ότι το Δημόσιο τον κλέβει, τα χρήματα που πληρώνει δεν πιάνουν τόπο και σπαταλιούνται, οι κυβερνήσεις επιβαρύνουν τα εύκολα θύματα, ενώ οι φοροφυγάδες συνεχίζουν να πλουτίζουν» (στην ΗΜΕΡΗΣΙΑ).
ΦΑΤΕ ΜΑΤΙΑ ΨΑΡΙΑ: «Μειωμένος έως και 50% κατά μέσον όρο ήταν ο τζίρος των εμπορικών καταστημάτων την Κυριακή 23 Δεκεμβρίου 2012 και την παραμονή των Χριστουγέννων σε όλη την Ελλάδα. Αν και ο κόσμος που κατέβηκε στην αγορά ήταν περισσότερος από πέρυσι, οι έμποροι "κάνοντας ταμείο" είδαν τις εισπράξεις τους σημαντικά φτωχότερες σε σχέση με πέρυσι» (στα ΝΕΑ).
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟ ...ΜΕΛΛΟΝ: «Η φυματίωση επιστρέφει από το παρελθόν και απειλεί χιλιάδες ζωές σε ολόκληρο τον πλανήτη (...) Το ένα τρίτο του παγκόσμιου πληθυσμού έχει μολυνθεί από τον βάκιλο της φυματίωσης και η κατάσταση μπορεί να τεθεί σύντομα εκτός ελέγχου» (στο ΕΘΝΟΣ).

_____

Χωρίς ανάπαυλα

Το νερό μπήκε στ' αυλάκι! Το βεβαιώνει το «Βήμα» εκφράζοντας την ικανοποίηση της αστικής τάξης για το γεγονός ότι οι περικοπές δαπανών (δηλαδή δικαιωμάτων) και οι εισπράξεις (δηλαδή οι φόροι) καταγράφονται ήδη ως θετικό αποτέλεσμα στο κρατικό ταμείο. Γεγονός που επιτρέπει στο κράτος των καπιταλιστών να επαναχρηματοδοτήσει ένα νέο κύκλο κερδοφορίας του κεφαλαίου.

***

Στο μεταξύ, η ζωή τραβάει το δρόμο της: Το καπιταλιστικό κέρδος αυξάνει και πληθαίνει με το αίμα των εργατών. Η πρώτη είδηση που μάθαμε ενώ δεν είχαν τελειώσει ακόμα οι γιορτινές μέρες ήταν για έναν εργάτη που χτες μέσα στη μαύρη νύχτα, στις 3.30 πρωινή, βρέθηκε βαριά τραυματισμένος στο ορυχείο της Μαυροπηγής δίπλα στον γιγάντιο εκσκαφέα Ε3. Σύμπτωση: Μια μέρα πριν είχαμε φιλοξενήσει στο πόρταλ «902.gr» ένα βίντεο που πήραμε από το «kozan.gr» με τις ευχές του συγκεκριμένου συνεργείου εργατών για «υγεία για όλους και δουλειά για τα παιδιά»...

***

Σε πείσμα όσων βλέπουν στα κυβερνητικά μέτρα κάτι πρόσκαιρο - άντε και κάτι λάθος που αφορά σε μια κακή διαχείριση, πρόβλημα που μπορεί να λυθεί με αλλαγές στα πρόσωπα των διαχειριστών και στο περίφημο «μείγμα πολιτικής», η ανάλυση των μέτρων αναδεικνύει μια καλά μελετημένη στρατηγική που είναι σε εξέλιξη κι έχει παρονομαστή όλων των μέτρων τα κέρδη για το κεφάλαιο, τις απώλειες για το λαό.

***

Το κλάμα που περισσεύει αυτές τις μέρες - για το «θάνατο του εμποράκου» και τη φοροληστεία - κρύβει το γεγονός ότι αυτές οι εξελίξεις είναι φυσιολογικές για το ίδιο το σύστημα που βασίζεται στο θάνατο του κάθε εμποράκου (αλλιώς, πώς θα γίνουν τα μονοπώλια του εμπορίου πιο ισχυρά μονοπώλια;) και στη μείωση της τιμής πώλησης της εργατικής δύναμης (η φοροληστεία είναι κι αυτή τρόπος αρπαγής του μισθού που τελικά αποδίδεται μέσα από τις κρατικές ενισχύσεις στον καπιταλιστή).

***

Για να επιστρέψουμε στο ...μέλλον, η είδηση είναι μία: Η επιστροφή της φυματίωσης - συνώνυμο της φτώχειας άλλοτε, στοιχείο - απόδειξη και σήμερα ότι ένα σύστημα που βασίζει την κερδοφορία των λίγων στην αρπαγή του παραγόμενου πλούτου από τους πολλούς, κουβαλάει μαζί του το θάνατο. Κι αυτό είναι στρατηγική επιλογή. Η εργατική δύναμη είναι αναλώσιμο εμπόρευμα.
Σ' αυτήν την προοπτική μπορείς να αντιπαραθέσεις μόνο μία επίσης συνολική στρατηγική. Αυτήν που προβλέπει την κατάργηση της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας και ιδιοποίησης στα βασικά μέσα παραγωγής και οδηγεί στην απελευθέρωση των τεραστίων δυνατοτήτων των διαρκώς αναπτυσσόμενων παραγωγικών δυνάμεων.
Μ' αυτή τη στρατηγική το ΚΚΕ επιμένει να τα δίνει όλα για την οργάνωση της εργατικής τάξης, γεγονός που συγκεντρώνει τα πυρά όλων όσοι μανιασμένα πασχίζουν να δώσουν φιλί ζωής σ' ένα σύστημα που το ψυχορράγημά του απειλεί να το μετατρέψει σε τέλος της ανθρωπότητας. Το αντιδιαλεκτικό μιας τέτοιας απειλής προδιαγράφει και την ήττα τους. Και επειδή ανάμεσα στη σαπίλα του καπιταλισμού και την επαναστατική προοπτική δεν υπάρχει χώρος να σταθούν οι κομπογιαννίτες που πλασάρουν έναν ανθρώπινο καπιταλισμό, οι μάχες προβλέπονται οξύτατες και χωρίς ανάπαυλα.

rizospastis