Και ο Θεός να βάλει το χέρι του! Ο σ. Κουτσούμπας στην Κούβα

Και ο Θεός να βάλει το χέρι του! Στην Κούβα! Παρακαλώ να μεσολαβήσει ο Αγιος Φραγκίσκος της Ασίζης και ο σ. Κουτσούμπας στη συνάντησή του με τον Φιντέλ να μη μαλώσει τον βετεράνο επαναστάτη για κάποια ατοπήματα που διέπραξε στο παρελθόν. Οπως στις 23.1.2004. Οταν ο Κάστρο φόρεσε τη στρατιωτική του στολή και υποδέχθηκε με πλήρεις τιμές στην Αβάνα τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο. Οχι τίποτα ξεπέτες (όπως έκανε ο Πάπας με τον κ. Τσίπρα), αλλά επίσημα πράγματα! Να η μπάντα να παίζει τη Διεθνή, να ο Πατριάρχης να ευλογεί τον Φιντέλ, να τα αγήματα κλαρίνο, να και οι τεκίλες στα θυρανοίξια του ορθόδοξου ναού στην Αβάνα, πανηγύρι!

Τάδε εφη Ευστάθιος.
Βρήκε την ευκαιρία ο 'παλιός μας φίλος' να ξεσπαθώσει κατά του ΚΚΕ, και να πάρει εκδίκηση για την κριτική που υπέφερε ο αρχηγός του γύρω απ' την συνάντηση του με τον Ποντίφικα.

Να προσθεσω κατι ακόμα; Το κουβανικό κράτος δεν υποδέχτηκε μόνο τον αναφερόμενο πατριάρχη με τα εθιμοτυπικά και την ετικέτα που αρμόζει σ' επίσημες επισκέψεις  ενός αρχηγού κράτους ή κορυφαίου ηγέτη της εκκλησίας, αλλά και τον σημερινό πάπα το 2012, όπως και τον προκάτοχό του το 1998. Την πρώτη φορά ηγέτης του κράτους ήταν ο Φιντέλ, την δεύτερη ο Ραούλ. Και στις δυο περιπτώσεις, οι ποντίφηκες επιδίωξαν να συναντηθούν με τον Φιντελ.

Ε, και λοιπόν;

Δεν πήγε ποτέ ο Φιντέλ στο Βατικανό να γλύφει, ούτε κολάκευσε κανένα ποντίφικα με εμετικές δηλώσεις παρουσιάζοντάς τον σαν "προστάτη όλων των επι γης φτωχών". Θα μου πεις, που να πάει; Είναι και μιας ηλικίας...  Μα και στα νιάτα του, τότε που ηταν λίγο νεότερος απ' τον Τσίπρα,  ήταν πολυ απασχολημένος με άλλες πιο νεανικές δραστηριότητες (sorry!). Μη μπερδεύεις λοιπόν διαμάντια με κάρβουνα κάθε φορά, Ευστάθιε.

Όσο για τον μεσήλικα σύντροφο, τον Μήτσο Κουτσούμπα, και το τι θα κάνει στην συνάντησή του με τον "βετεράνο" επαναστάτη (μακάρι να είχαμε πολύ περισσότερους νεώτερους απ' αυτόν με έστω και λίγη απο την επαναστατική ζωντάνια του), για ένα τουλάχιστον πράγμα να είσαι σίγουρος, Ευστάθιε: Δεν θα συμβουλεύσει τον Φιντέλ να αρχίσει, τώρα στα γεράματα, τις επισκέψεις στις καλά πληρωμένες δεξαμενές σκέψης, στην καρδιά του ιμπεριαλισμού, για να πάρει ιδέες για την καλύτερη διαχείρηση του καπιταλισμού (όπως έκανε ο αρχιγίσκος σου) - του καπιταλισμού (μα τι βρώμικη και ξύλινη λέξη είν' αυτή;) που ίσως θα ευχόσουν να επιστρέψει για να "λυτρώσει" επιτέλους και την Κούβα.

Έχω την υποψία ότι αυτό που σε παρακίνησε να γράψεις το κακόηθες σχόλιο σου είναι μια νοσηρή ζήλεια. Θα προτιμούσες να δεις τον "κάργα επαναστάτη" Τσίπρα να συναντιέται με τον Φιντέλ. Αλλά σκέψου λίγο: τι θα μπορούσε να πεί ο Αλεξάκης σου και το επιτελείο του σε μια τέτοια συνάντηση; Το φαντάζεσαι; Κάτι "για τον μεγάλο επαναστάτη που εμπνέει τούς φτωχούς και καταπιεσμένους στον κόσμο να πάρουν τα όπλα, όπως έκανε αυτός"; Ή κάτι ποιό ήπιο, πιθανόν... Όπως, "είμαστε κατά του ιμπεριαλισμού, συμμετέχουμε όμως σε συμμαχίες ορνέων και, ρεαλιστικά, δεν μπορούμε να μην παίρνουμε μέρος στις εκστρατείες τους για καταλήστευση των λαών (λαών όπως  ο κουβανικός πριν την επανάσταση)... αλλά, σύντροφε Φιντέλ, προσπαθούμε να τις αλλάξουμε απο τα μέσα. Δεν βρίσκεις ότι αυτό είναι πιο εφικτή στρατηγική";

Ας το κάνει, ρε Ευστάθιε. Δεν "θα του τα χώσει" το ΚΚΕ. Θα έχει πολύ χιούμορ, και το χρειαζόμαστε... θα γελάσουμε μαζί με το παρδαλό κατσίκι ώσπου να πονέσουν τα πλευρά μας. Και τότε θα κεράσω εγώ, όχι εσύ (οπως μας έταξες) τσιπουράκι!!

ΚΟΥΒΑ Παλλαϊκός γιορτασμός (για την Πρωτομαγιά).

Στην κεντρική Πλατεία της Επανάστασης, κάτω από το άγαλμα του Χοσέ Μαρτί, στην πρωτεύουσα Αβάνα, ο Πρόεδρος της Κούβας Ραούλ Κάστρο ηγήθηκε της μεγάλης συγκέντρωσης που πραγματοποιήθηκε χθες το πρωί, συγκέντρωση που ήταν το αποκορύφωμα των πολύμορφων εκδηλώσεων για την Παγκόσμια Ημέρα των εργαζομένων, την Πρωτομαγιά. Εκδηλώσεις έγιναν και σε άλλες πόλεις της χώρας, δηλώνοντας την ενότητα του λαού για την υπεράσπιση των σοσιαλιστικών κατακτήσεων.
Εκατοντάδες χιλιάδες Κουβανοί, εργάτες, νέοι, φοιτητές, μικρά παιδιά συμμετείχαν στη λαϊκή παρέλαση στις μεγάλες κεντρικές λεωφόρους της κουβανικής πρωτεύουσας και στη συγκέντρωση μετά το κάλεσμα της Ομοσπονδίας Εργαζομένων της Κούβας-CTC. Στην πρώτη γραμμή της παρέλασης οι εργαζόμενοι στη δημόσια Υγεία, καθώς αποτελούν σύμβολο των κοινωνικών επιτευγμάτων της Κούβας και του διεθνιστικού πνεύματος της Επανάστασης. Μαζί τους πάνω από δύο χιλιάδες πρόεδροι συνδικάτων, κοινωνικών οργανώσεων και κινημάτων αλληλεγγύης από 265 οργανώσεις από περισσότερες από 50 χώρες από όλες τις ηπείρους, ενώ από την Τρίτη είχε δημοσιοποιηθεί το μήνυμα - χαιρετισμός προς τους εργάτες της Κούβας και όλου του πλανήτη των 5 Κουβανών Πατριωτών που κρατούνται στις ΗΠΑ, των Χεράρδο Ερνάντες, Ραμόν Λαμπανίνιο, Αντόνιο Γκερέρο, Φερνάντο Γκονζάλες και Ρενέ Γκονζάλες.
Οι εκδηλώσεις της φετινής Πρωτομαγιάς είχαν και ειδικό χαρακτήρα καθώς ήταν αφιερωμένες στον πρόωρα εκλιπόντα Πρόεδρο της Βενεζουέλας, Ούγκο Τσάβες, τον «πιο αγαπητό και πιστό φίλο του κουβανικού λαού και του Φιντέλ», και «στη Μπολιβαριανή Επανάσταση». Μεγάλες διαδηλώσεις έγιναν και στις άλλες πόλεις της Κούβας και απαιτήθηκε ο άμεσος και οριστικός τερματισμός του οικονομικού αποκλεισμού της Κούβας από τις ΗΠΑ και τις άλλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και η άμεση απελευθέρωση των 5 Κουβανών Πατριωτών.

http://www.rizospastis.gr/page.do?publDate=2/5/2013&id=14565&pageNo=11&direction=1

«Γενική Επιθεώρηση της Κούβας»: Προτεραιότητα στις ανάγκες του πληθυσμού

Η Γενική Επιθεώρηση της Δημοκρατίας της Κούβας, ιδρύθηκε το 2009  και από τότε έχει πραγματοποιήσει  ελέγχους  σε εκατοντάδες κρατικές επιχειρήσεις και οργανισμούς.  

   

Gladys Bejerano Portela

 «Η υπηρεσία θα συνεχίσει το έργο της με προτεραιότητα στον πληθυσμό, στην αντιμετώπιση  των παραπόνων  και των καταγγελιών σχετικά με την συμπεριφορά ή την ανεπαρκή απόδοση στελεχών, διευθυντών ή Οργανισμών» δήλωσε η Gladys Bejerano Portela, «Γενική Επιθεωρητής της Δημοκρατίας της Κούβας».

Θα δράσουμε, επανέλαβε, για την αποτροπή κατάχρησης κρατικών πόρων, καταστρατήγησης του προϋπολογισμού και μεθόδων κακοδιαχείρησης, που οδηγούν στην διαφθορά και στο οικονομικό έγκλημα.

Η αντιπρόεδρος του Συμβουλίου του Κράτους, ανέφερε επίσης, ότι στη ετήσια έκθεση της Γενικής Επιθεώρησης, αλλά και του Περιφερειακού Συστήματος Ελέγχου, οι  περισσότερες από τις μεγάλες υποθέσεις διαφθοράς που καταγράφονται, αποκαλύφθηκαν μετά από καταγγελίες.

Να δουλεύουμε με επαγρύπνηση και αποτελεσματικότητα, «με το αυτί κοντά και τα πόδια σταθερά στο έδαφος», όπως επισημαίνει διαρκώς ο Αρχηγός του στρατού  Raúl Castro προσθέτοντας πως όταν δημιουργήθηκε το Υπουργείο Επιθεώρησης και Ελέγχου το 99% των καταγγελιών ήταν ανώνυμες, ενώ σήμερα το 76% είναι επώνυμες.

Επισήμανε επίσης την ανάγκη  να βελτιωθεί  η ποιότητα των ελέγχων, αλλά και των ελεγκτών των επιχειρήσεων καθώς και η προετοιμασία  του  ανθρώπινου δυναμικού  και των στελεχών.

Το έργο της Επιθεώρησης ,  τόνισε η Gladys Bejerano Portela , δεν έχει στόχο  να εξοντώσει κάποιον αλλά να βοηθήσει και να προφυλάξει πολύτιμους συντρόφους από ατυχή λάθη, και πάνω απ´ όλα, απαιτεί να τηρείται αυτό που είναι ήδη κατακτημένο στην χώρα.

Τέλος, η «Γενική Επιθεωρητής της Δημοκρατίας της Κούβας»  τόνισε ιδιαίτερα την καλή δουλειά  των εργαζόμενων στην Επιθεώρηση και των  ελεγκτών της επαρχίας, οι οποίοι μετά τον τυφώνα Sandy  συνέβαλαν στον έλεγχο και την αποτελεσματικότητα της κατανομής των πόρων στην προσπάθεια  αποκατάστασης των ζημιών και της διανομής της ανθρωπιστικής βοήθειας στις πληγείσες οικογένειες.
Πηγή: cubadebate.cu/cubaniagriega.blogspot.gr

(Con información de Granma)

Γενικές αρχές που διέπουν εκλογικό σύστημα της Κούβας

PRESIDENT Raúl Castro Ruz voting

O εκλογικός νόμος της χώρας, Νόμος αρ. 72 (1992), καθιερώνει δύο είδη εκλογών:
α) γενικές εκλογές κάθε πέντε χρόνια, για να εκλέξουν

• αντιπροσώπους σε Δημοτικά Συμβούλια της Λαϊκής Εξουσίας, τους προέδρους και αντιπροέδρους τους,
• βουλευτές στην Εθνοσυνέλευση της Λαϊκής Εξουσίας, τον πρόεδρο, τον  αντιπρόεδρο και τον γραμματέα της,
• μέλη του Κρατικού Συμβουλίου, τον πρόεδρο, τον  αντιπρόεδρο και τον γραμματέα, καθώς και αντιπρόσωπους σε Επαρχιακά Συμβούλια της Λαϊκής Εξουσίας, τους προέδρους και αντιπροέδρους τους.
  

β) Μερικές εκλογές κάθε δύο έτη και έξι μήνες, για να εκλέξουν αντιπροσώπους σε Δημοτικά Συμβούλια της Λαϊκής Εξουσίας, τους προέδρους και αντιπροέδρους τους.

Ως εκ τούτου:
- Όλοι οι  νόμιμα αναγνωρισμένοι πολίτες έχουν το δικαίωμα να συμμετέχουν στην  λήψη κρατικών αποφάσεων, άμεσα ή μέσω των αντιπροσώπων τους.
- οι υποψηφιότητες αντιπροσώπων  στα  Δημοτικά Συμβούλια γίνονται απευθείας από τον πληθυσμό σε δημόσιες συνελεύσεις, στη βάση μιας ελεύθερα καθοριζόμενης, θεσμοθετημένης πρότασης. Οι συνελεύσεις των μαζικών οργανώσεων προτείνουν, επίσης, υποψήφιους για τις εθνικές και επαρχιακές συνελεύσεις. Το Κόμμα δεν κάνει προτάσεις ούτε προωθεί  υποψήφιους.
- Εγγραφή των ψηφοφόρων είναι καθολική, αυτόματη και δωρεάν. Τα ονόματα των εκλογέων εμφανίζονται σε ένα δημόσιο, εύκολα προσβάσημο κατάλογο. Οι ψηφοφόροι έχουν το δικαίωμα να κάνουν παρεμβάσεις  ή διορθώσεις που θεωρούν σημαντικές, σε σχέση με στην συμπερίληψη ή τον αποκλεισμό τους.
- Η ψηφοφορία καθορίζεται ελεύθερα, ισότιμα και μυστικά. Κάθε ψηφοφόρος έχει το δικαίωμα μιας ψήφου.
- Όλοι οι Κουβανοί/ες 16 ετών και άνω έχουν το δικαίωμα να ψηφίζουν, με εξαίρεση εκείνων που κρίθηκαν διανοητικά ανάπηροι με δικαστική απόφαση και εκείνων που αποκλείονται νόμιμα λόγω εγκλημάτων που διέπραξαν.
- Όλοι οι Κουβανοί/ες άνω των 16 ετών μπορούν να εκλεγούν ως σύμβουλοι σε Δημοτικά Συμβούλια, ενώ για την Εθνική Συνέλευση οι  βουλευτές πρέπει να είναι τουλάχιστον 18 ετών .
- Τα μέλη των Επαναστατικών Ενόπλων Δυνάμεων και άλλων στρατιωτικών σωμάτων έχουν το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι.
- τα εκλογικά τμήματα είναι προσβάσιμα, βρίσκονται σε κατοικημένες περιοχές, το καθένα εξυπηρετεί έναν περιορισμένο αριθμό των ψηφοφόρων. Δεν υπάρχουν πολύπλοκες διαδικασίες που απαιτούνται από τους ψηφοφόρους, οι οποίοι έχουν μόνο την υποχρέωση να παρουσιάσουν την εθνική τους ταυτότητα. Ψηφοφόροι ηλικιωμένοι ή άτομα με αναπηρία μπορούν να ζητήσουν να ψηφίσουν  στα σπίτια τους.
- Δεν υπάρχουν εκλογικές προπαγανδιστικές εκστρατείες και οι υποψήφιοι δεν προωθούν τον εαυτό τους. Τα προσόντα και τα επιτεύγματα των υποψηφίων κοινοποιούνται σε σύντομα βιογραφικά που δημοσιεύονται σε δημόσιους χώρους.
- Υπάρχει πλήρης διαφάνεια σε όλη τη διαδικασία εκλογής, την οποία διαχειρίζεται ο  ίδιος ο πληθυσμός. Οι ψηφοφόροι, καθώς και τυχόν ξένοι επισκέπτες που το επιθυμούν, μπορούν να είναι παρόντες, όταν σφραγίζονται οι κάλπες, για να βεβαιωθούν ότι είναι άδεια πριν από την έναρξη της ψηφοφορίας, και όταν τα ψηφοδέλτια καταμετρούνται. Τα αποτελέσματα ανακοινώνονται και  δημοσιεύονται αμέσως.
- Για να εκλεγεί, ο υποψήφιος πρέπει να λάβει πλειοψηφία, πάνω από το 50% των έγκυρων ψήφων.

ΑΛΛΑ ΒΑΣΙΚΑ

- Η διάδοση των πληροφοριών και η οργάνωση των εκλογών πραγματοποιείται από εκλογικές επιτροπές που αποτελούνται σε μεγάλο βαθμό από τους κατοίκους της περιοχής, με γνώμονα την αίσθηση της κοινωνικής ευθύνης.
- Οι κάλπες συμβολικά φρουρείται από παιδιά και εφήβους.
- Οι αντιπρόσωποι οφείλουν να δίνουν αναφορά άμεσα στους ψηφοφόρους, περιγράφοντας το έργο τους και τη συμμετοχή στη συνέλευση στην οποία έχουν εκλεγεί.
- Όλα τα μέλη των κρατικών  οργάνων εκπροσώπησης εκλέγονται και  μπορούν να επανεκλεγούν, καθώς και να καθαιρεθούν από τους ψηφοφόρους.
- Εφαρμόζονται διαδικασίες για την ανάκληση εκλεγμένων αντιπρόσωπων ανά πάσα στιγμή, για νόμιμα θεσμοθετημένους λόγους.
- Οι αιρετοί, είτε είναι  αντιπρόσωποι για τα δημοτικά ή επαρχιακά συμβούλια, είτε βουλευτές για την Εθνική Συνέλευση, δεν είναι επαγγελματίες. Συνεχίσουν να εργάζονται όπως έκαναν πριν από την εκλογή τους, με την εξαίρεση εκείνων που υπηρετούν ως πρόεδροι της Συνέλευσης, αντιπρόεδροι, ή σε κάποιο άλλο ιδιαίτερο ρόλο. Τα άτομα αυτά, κατά τη διάρκεια της θητείας τους, λαμβάνουν μισθό από τον αντίστοιχο θεσμό. Το Σύνταγμα της Δημοκρατίας αναφέρει ότι οι εκπρόσωποι δεν απολαμβάνουν κανένα οικονομικό προνόμιο. Καθ’ όλη τη διάρκεια εκτέλεσης των επίσημων καθηκόντων τους, συνεχίζουν να λαμβάνουν τις ίδιες αποδοχές από την οικονομική μονάδα στην οποία εργάζονται και να διατηρούν το θέση τους ως εργαζόμενοι για όλους τους σχετικούς λόγους. 

Απο την granma - μετφραση red rock views

Κουβανική Επανάσταση: Παλιές αντιφάσεις και νέες προκλήσεις

Πριν λίγες μέρες  συμπληρώθηκαν  160  χρόνια  από  τη  γέννηση  του  Χοσέ Μαρτί, του  ποιητή,  πολιτικού  και  διανοούμενου με τη μεγαλύτερη  επιρροή μέχρι σήμερα στην Κούβα, τον άνθρωπο που επικαλούνται  περισσότερο ο Φιντέλ Κάστρο  και άλλοι κομμουνιστές επαναστάτες, περισσότερο ακόμα και από τον Μαρξ ή τον Λένιν.

160 χρόνια από τη γέννηση του «Αποστόλου», και 54 χρόνια Κουβανικής Επανάστασης. Μιας επανάστασης που σε δύσκολα χρόνια δημιούργησε το πρώτο Ελεύθερο Έδαφος της Αμερικής και αποτελεί μέχρι και σήμερα φάρο ελπίδας και πηγή έμπνευσης για τους εξεγερμένους όλης της γης, ιδιαίτερα στις χώρες του λεγόμενου Τρίτου Κόσμου.

Ωστόσο, μετά από μισόν και πλέον αιώνα εμπειρίας του «κουβανικού μοντέλου», ο δρόμος προς τον σοσιαλισμό συνεχίζει μεν, όχι δίχως εμπόδια δε, (προ)καλούμενος να ξεπεράσει τα όποια προβλήματα και να απαντήσει στις νέες προκλήσεις. Το εξωτερικό περιβάλλον είναι καλύτερο απ’ ότι 15 ή 20 χρόνια πριν. Η «Ειδική Περίοδος σε Καιρό Ειρήνης» που σημάδεψε τη στείρα δεκαετία του ’90 ξεπεράστηκε, με πολλές θυσίες και αρκετούς συμβιβασμούς. Παρ’ όλο που συνεχίζεται το απαράδεκτο και αδικαιολόγητο «εμπάργκο» (*) από τις ΗΠΑ, η Κούβα κατάφερε να αντικαταστάσει την πολιτική συμμαχία και την οικονομική συνεργασία με το τότε ανατολικό μπλοκ, προσεταιριζόμενη τις αδελφές χώρες της Λατινικής Αμερικής, κατά κύριο λόγο, αλλά και νέες αναδυόμενες δυνάμεις μέσα στον πολυπολικό κόσμο που προέκυψε μετά τις ανεκπλήρωτες προφητείες περί "τέλους της ιστορίας".

Οι δυσκολίες και οι προκλήσεις ασφαλώς δεν προέρχονται μόνο απ’ έξω, αλλά και από μέσα. Τα αστικά μέσα ενημέρωσης, χρηματοδοτημένα εν πολλοίς από αντιδραστικά πολιτικά λόμπι όπως αυτό των «εξόριστων» Κουβανών του Μαϊάμι, συνεχίζουν την προπαγάνδα περί «κομμουνιστικής δικτατορίας», «κολαστηρίου ανθρώπινων δικαιωμάτων» και ανύπαρκτης ελευθερίας του τύπου. Προνομιακό ρόλο σ’ αυτή την καμπάνια διασυρμού παίζουν οι διαβόητοι «διαφωνούντες», ή «διιστάμενοι» (disidentes). Κουβανοί δηλαδή αντίθετοι στην κυβέρνηση και το πολιτικό μοντέλο της χώρας, οι οποίοι ισχυρίζονται ότι δεν τους επιτρέπεται να εκφράσουν ελεύθερα την πολιτική τους διαφωνία και – σε πολλές περιπτώσεις – διαλαλούν ότι παραβιάζονται ακόμα και τα ανθρώπινα δικαιώματά τους. Η «διεθνής κοινότητα» έχει ανταμείψει πολλούς από αυτούς, είτε με τα περίφημα βραβεία Ζαχάροφ είτε με επαγγελματικά συμβόλαια και χρηματικά βραβεία (βλ. περίπτωση της Yoani Sánchez). 

Ο Σαλίμ Λαμρανί, καθηγητής Ιβηρικών και Λατινοαμερικανικών σπουδών στο πανεπιστήμιο της Σορβόνης, έγραψε πρόσφατα ένα ενδιαφέρον άρθρο με τον ασυνήθιστο τίτλο «Ραούλ Κάστρο, ο αληθινόςδιαφωνών». Ο Λαμρανί περιγράφει πώς, παρόλο που στο εξωτερικό κυριαρχεί η άποψη ότι η Κούβα είναι μια κλειστή κοινωνία με την κριτική ανύπαρκτη και τον πλουραλισμό απαγορευμένο, η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Επιπλέον, υποστηρίζει ότι η μορφή που πρωτοστατεί ως έκφραση (αυτό)κριτικής και αμφισβήτησης, είναι ο ίδιος ο πρόεδρος Ραούλ Κάστρο.

Το Δεκέμβριο του 2010, σε μια παρέμβασή του στην Εθνοσυνέλευση, ο Ραούλ είπε κατά λέξη: «Ή διορθώνουμε ή τέλειωσε πια ο χρόνος για να συνεχίζουμε να πλησιάζουμε στο γκρεμό, βυθιζόμαστε και θα βυθιστούμε». Πρόσθεσε ακόμα: «Είναι απαραίτητο να σπάσουμε το τεράστιο ψυχολογικό φράγμα που είναι αποτέλεσμα μιας ψυχοσύνθεσης ριζωμένης σε συνήθειες και νοοτροπίες του παρελθόντος». Αυτό τα δυτικά μέσα ενημέρωσης το συνόψισαν – με αρκετή δόση ειρωνείας –  στη συνθηματική φράση «Ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε».

Πιο συγκεκριμένα, ο Ραούλ έχει εστιάσει την κριτική του στους εξής τομείς:

1. Πολιτικός διάλογος. Θεωρεί ότι ο κριτικός διάλογος είναι αδύναμος στην Κούβα, πάσχει από «μυστικισμό», μετριότητα και λανθασμένη αντίληψη περί «ομοφωνίας» που κατά βάθος κρύβει ατολμία και οπορτουνισμό, σαν αποτέλεσμα μιας αντίληψης και νοοτροπίας που καλλιεργήθηκε επί 50 χρόνια ως η εύκολη λύση για να κρύβει κάτω από το χαλί σφάλματα και παραλείψεις. 
2. Μέσα ενημέρωσης. Μέχρι τώρα, έβριθαν από ύμνους για τα επιτεύγματα της Επανάστασης, τα οποία ασφαλώς είναι σημαντικότατα. Παραγκωνιζόταν ωστόσο η κριτική και η ανάδειξη των προβλημάτων και των ελλείψεων, κάτω από τη γραφειοκρατική δικαιολογία ότι αυτό «θα ρίξει το ηθικό των εργατών». Αν όμως οχυρωθούν οι Κουβανοί πίσω από μια μονότονη θριαμβολογία και δεν προβληθούν και τα κακώς κείμενα, πώς θα διορθωθούν αυτά;
3. Διαφθορά. Γενικά στην Κούβα παραδέχονται ότι υπάρχει ένας φυσιολογικός βαθμός διαφθοράς στα χαμηλά κλιμάκια της δημόσιας διοίκησης (π.χ. λαθρεμπόριο καυσίμων, δωροδοκίες υπαλλήλων, καταχρηστική χρήση προνομίων κ.λ.π.). Ο Ραούλ θεωρεί ότι υπάρχει διαφθορά και σε πιο υψηλό επίπεδο και αυτή πρέπει να φτάνει στη δικαιοσύνη. Σε μια ομιλία του έκανε μια ασυνήθιστη αναφορά στις βιβλικές εντολές «Ου κλέψεις» και «Ου ψευδομαρτυρήσεις», προσθέτοντας και μια αρχή της φιλοσοφίας των Ίνκας: «Μην τεμπελιάζεις».
4. Θρησκευτική ελευθερία. Το 2010 ο Ραούλ κατήγγειλε από την τηλεόραση την έλλειψη ανεκτικότητας απέναντι στις θρησκευτικές πεποιθήσεις, αναφερόμενος σε μια περίπτωση απομάκρυνσης από τη θέση της ενός κομματικού στελέχους με πολυετή άμεμπτη πορεία, η οποία δήλωνε χριστιανή. Κάτι τέτοιο καταστρατηγεί το άρθρο 43 του συντάγματος του 1976, που απαγορεύει κάθε τύπο διάκρισης. Ο Ραούλ χαρακτήρισε τέτοιες μεθοδεύσεις αποτέλεσμα απαρχαιωμένης νοοτροπίας, που τροφοδοτείται από την υποκρισία και τον οπορτουνισμό. Θυμήθηκε επίσης τον Φρανκ Παϊς, ένα από τα σημαντικότερα στελέχη του κινήματος της 26ης Ιουλίου στο Σαντιάγο, ο  οποίος δολοφονήθηκε στο ξεκίνημα της Επανάστασης κατά του Μπατίστα. Ο Φρανκ Παϊς ήταν δεδηλωμένος και ένθερμος πιστός. Τι θα είχαν κάνει σήμερα οι σκληροπυρηνικοί γραφειοκράτες στην περίπτωση του Φρανκ Παϊς;
5. Παραγωγικότητα, μισθός και δελτίο τροφίμων. Ο Ραούλ παραδέχεται την έλλειψη «οικονομικής κουλτούρας» στο λαό, πέρα από τα λάθη της κυβέρνησης στον οικονομικό σχεδιασμό κατά το παρελθόν. Η αντιγραφή ενός ξένου μοντέλου δεν μπορεί να είναι η πανάκεια, και παλιότερα δημιούργησε πολλά προβλήματα. Ούτε αρκούν ο αυθορμητισμός, η επινοητικότητα και η εργατικότητα των Κουβανών, χωρίς οικονομική γνώση και ικανότητα αξιολόγησης της αποτελεσματικότητας μιας επένδυσης. Ο δε μισθός, είναι ανεπαρκής για τις σημερινές ανάγκες και δεν ικανοποιεί την βασική σοσιαλιστική οικονομική αρχή: «Ο καθένας προσφέρει σύμφωνα με την ικανότητά του και λαμβάνει σύμφωνα με τη δουλειά του». Τέλος, ο Ραούλ θεωρεί ότι το «δελτίο τροφίμων» (libreta de abastecimiento) που καθιερώθηκε το 1960, κάτω από άλλες συνθήκες και αναγκαιότητες, έχει εξελιχθεί σε δυσβάσταχτο βάρος για τον κρατικό προϋπολογισμό χωρίς να εξυπηρετεί πλέον την αρχική αποστολή του. Αφαιρεί κίνητρα για εργασία και προσφέρει ευκαιρίες για διάφορες παρανομίες. Ο εξισωτικός δε χαρακτήρας του δεν είναι εξορθολογισμένος, παρέχοντας μερίδα καφέ ακόμα και για τα μικρά παιδιά και παλιότερα πούρα και για… μη καπνιστές.
6. Η διαδοχή των γενεών και η ανεπαρκής διαφορετικότητα. Παρόλες τις σημαντικές προόδους που έχουν γίνει σ’ αυτό τον τομέα, δεν υπάρχει το σύστημα και η αναγκαία πολιτική βούληση για την προώθηση σε υψηλά αξιώματα περισσότερων γυναικών, μαύρων, μιγάδων και νέων. Ειδικότερα όσο αφορά στην αλλαγή σκυτάλης υπέρ της νεότερης γενιάς, ο Ραούλ παραδέχτηκε ότι η γενιά των κομαντάντε φέρει την κύρια ευθύνη που δεν έχουν εκπαιδευτεί οι κατάλληλοι «διάδοχοι», στελέχη δηλαδή με την απαραίτητη εμπειρία και ωριμότητα για να πάρουν σύντομα τα ηνία, και αυτό το βάρος θα το φέρουν στη συνείδησή τους οι βετεράνοι της Επανάστασης.

Όλες οι παραπάνω κριτικές παρατηρήσεις, που έγιναν δημόσια από τον σημερινό αρχηγό του κουβανικού κράτους, δείχνουν την ύπαρξη κριτικής στο πιο υψηλό επίπεδο. Επομένως καταρρίπτεται το σύνηθες επιχείρημα των δυτικών μέσων ενημέρωσης περί έλλειψης αντιλόγου και δίωξης της διαφωνίας, θεωρώντας προφανώς μοναδικές γνήσιες φωνές που μπορούν να συμβάλουν στο δημοκρατικό διάλογο τους λεγόμενους – κατ’ επάγγελμα - «διαφωνούντες». Σε πείσμα αυτών, υπάρχει χώρος για (αυτό)κριτική και  αμφισβήτηση μέσα στον ίδιο τον μηχανισμό, ακόμα και στα υψηλότερα κλιμάκια, με τον πρόεδρο Ραούλ Κάστρο να πρωτοστατεί ως «πρώτος διαφωνών» όπως τον χαρακτηρίζει ο Λαμρανί,  απέναντι στα σφάλματα και στις αδυναμίες μιας επανάστασης «που δεν έγινε αυτό που ήθελε, αλλά αυτό που μπορούσε», όπως έχει γράψει λογοτεχνικά η πένα του Εντουάρντο Γκαλεάνο.

Αυτό που έχει ενδιαφέρον να αποδειχτεί είναι αν αυτή η καλή πρόθεση και διάθεση για κριτική, επικαιροποίηση και διόρθωση έχει φτάσει και στα μεσαία και χαμηλότερα κλιμάκια της ιεραρχίας, έτσι ώστε να μπορεί να φέρει γόνιμα αποτελέσματα και να συνεχίσει την κουβανική πορεία προς το σοσιαλισμό. 160 χρόνια μετά τη γέννηση του Χοσέ Μαρτί και 54 μετά το θρίαμβο της Επανάστασης, αυτό ίσως είναι το μεγαλύτερο στοίχημα. Οι εκλογές της 3ης Φεβρουαρίου θα είναι μια καλή ευκαιρία για να ανανεωθεί το ανθρώπινο δυναμικό της Επανάστασης, όχι μόνο ηλικιακά αλλά και σε ιδέες και αντιλήψεις.

Πηγή: rebelión.org

(*) Ο όρος εμπάργκο χρησιμοποιείται κυρίως από τα δυτικά μέσα ενημέρωσης. Οι Κουβανοί μιλάνε για οικονομικό και εμπορικό αποκλεισμό (bloqueo), αφού οι ΗΠΑ δεν αρνούνται απλά τις εμπορικές και διπλωματικές σχέσεις μαζί τους, αλλά εμποδίζουν και τρίτες χώρες να κάνουν συναλλαγές με την Κούβα, ιδιαίτερα μετά την εφαρμογή των νόμων Torricelli και Helms-Burton.