Την τρίτη, πέρασε ένας Κνιτης απ’ το καφενείο και μοίρασε ανακοινώσεις για την απεργία.
Ο ίδιος τύπος (όχι το ίδιο πρόσωπο) που σε άλλη περίπτωση είχε πρόβλημα με το ΠΑΜΕ και τις απεργίες των ναυτεργατών μόλις φεύγει ο νεαρός ξεσπαθώνει:
«Πάλι απεργία ρε;
Ρε πότε θα το καταλάβουν οι μαλάκες ότι δεν γίνεται τίποτε. Κάθε φορά απεργία και κάθε φορά τους γράφουνε... Και τώρα βάζουν και τους πιτσιρικάδες να τρέχουν...»
Του λεει ο καφετζής:
«Δεν ξέρω τι λες εσύ. Εγώ πάντως αύριο θα κλείσω»
Ο κάφρος αντιδρά:
«Θα κλείσεις; Κι εμείς που θα πιούμε καφέ, βρε μαλάκα;»
«Να κάτσεις σπίτι σου να πιεις καφέ» του λεει ο καφετζής.
Κάποιος άλλος πετιέται να πει «Δεν έχει τάβλι στο σπίτι του ρε»
«Ε, και θα του γίνω εγώ απεργοσπάστης για να μη χάσει το τάβλι του;»
Ο κάφρος επανέρχεται: «δεν γουστάρω να κάτσω στο σπίτι μου ρε»
«Ε πήγαινε στην συγκέντρωση, βρε Μαλάκα, μας τα ζάλισες επί τέλους...»
