Το βρίσκεις αστείο;

Βλέπω αυτό το βίντεο να κάνει βιτριολικό (υποτίθεται ) χιούμορ κατά της κυβέρνησης και τα χάχανα των παρουσιαστών. Δεν ξέρω ποιος άλλος γελάει βλέποντάς τους.

Υποτίθεται πως στο στόχαστρο είναι οι σιχαμεροί απατεώνες, με επικεφαλής τον Τσίπρα.

Κάθε φορά που αναφέρονται σε κλιμάκωση της σφαγής, εστιάζουν στο ψέμα της κυβερνησης, σαν να ήταν αστείο... και ... άντε πάλι: γέλια από τους σαχλούς παρουσιαστές...

Αναρωτιέμαι σοβαρα, βλέποντάς τους: ("τι γελάτε, ρε  κόπανοι;") Πού είναι το αστείο; ...

Είναι δυνατόν σήμερα να κάνεις πολιτικό χιούμορ στην Ελλάδα;
Αν παίρνεις ένα παχυλό μισθό, έτσι που ό,τι και να γίνει εσένα δεν σε πολυκόφτει, τότε δεν βλέπεις πως είναι πολύ δύσκολο! Κάποιοι το καταφέρνουν με πολύ περισσότερο ταλέντο. Δεν φτάνει να προσποιείσαι, άχαρα και σαχλά πως γελάς... όταν πρόκειται για αθλιότητα και φρικωδία, κι όχι κωμωδία.

Μήπως μου λείπει η αίσθηση του χιούμορ, που τα βάζω και μ' αυτούς; Τη δουλειά τους κάνουν (αν και κακήν κακώς) ... Μα μέρος της αθλιότητας δεν είναι άραγε και το να προσποιούνται κάποιοι  που στερούνται χιούμορ πως δεν το έχουμε χάσει κι αυτό ... Βέβαια βλέπω να εκτίθεται  και η γελοιότητα των κυβερνώντων, πράγμα που, όμως,  δεν μου προκαλεί γέλιο.  Κάτι θα ήταν κι αυτό, αν μπορουσε να αποτρέπει και την δημιουργία μιας τεχνητής αίσθησης ματαιότητας ...

"Χαλάρωσε ρε!" μου λένε,  "Δες και την κωμική πλευρά του ζητήματος..."

Ναί, ε;
Καλά, θα προσπαθήσω...
... όπως αυτός που, μια νύχτα ζοφερή και ασέληνη, είδε νυχτερίδες,  κρεμασμένες ανάποδα πάνω απ' τα κόπρανά τους...

Τους έχω εμπιστοσύνη. Πατάνε γερά στον αέρα!

Ο Αρκάς είπε επίσης, ότι. 

"Σ' αυτή τη χώρα έχει γίνει πολύ επικίνδυνο 

να είσαι με τους άλλους... όποιοι κι αν είναι αυτοί".

Είναι έτσι όμως;

Ο κόσμος είναι χωρισμένος.

Και για να παραμείνει χωρισμένος, πράγμα για το οποίο κάποιοι έχουν συμφέρον, χρειάζεται τον φανατισμό. 

Τον φανατισμό τους οι κάποιοι που έχουν συμφέρον - αλλά και μυαλό - τον μοιράζονται και με αυτούς που δεν έχουν συμφέρον και, άρα, ούτε και μυαλό.

Πες μου τι βρίσκεις αστείο να σου πώ τι είσαι

Απ' όλες τις πρόσφατες ειδήσεις που διαβάζω   ίσως η πλέον καταθλιπτική είναι αυτή που αφορά την αντίδραση του Τσίπρα στην επίθεση του νεοναζί στην Κανέλλη. Να πώ πρώτα πως η μεταγλώττιση του τίτλου του περιβόητου πλέον ντοκιμανταίρ σε `Νήμα' είναι ανακριβής. Αυτό που λέει ο τίτλος είναι πως η 'ελπίδα κινδυνεύει'...  Ηοpe on the line... Hanging in the balance... Αλλά αυτό που βλέπουμε επί ξύλου κρεμάμενο δεν είναι πια μόνο η ελπίδα, είναι η εχεφροσύνη, η λογική, η ψυχική υγεία σε τούτο τον τόπο.

"Απίστευτο", σκέφτηκα... Δεν είναι δυνατόν! Αλλά μετά ξανασκέφτηκα. Γιατί να μην είναι δυνατόν; Για ποιους μιλάμε;

Παρόλα αυτά, μετά την εκλογίκευση της έκπληξης, παραμένω με μιαν αίσθηση αινίγματος  που δεν αφορά μόνο το ερώτημα αν αποκλειστικά και μόνο τέτοιοι άνθρωποι θέλουν να κυβερνούν αυτό τον τόπο και πως το καταφέρνουν. Αφορά κυρίως το μυστήριο να βλέπουμε την μετριότητα να αναδεικνύεται σε σημαντικότητα, πράγμα που δεν ερμηνεύεται επαρκώς με το γεγονός ότι  ή κακοήθεια εδώ πέρα, αντί να κρύβεται εκεί που μάτι δεν την βλέπει, αυτοπροβάλλεται σαν απροκάλυπτη αχρειότητα - κι αυτό να θεωρείται φυσιολογικό!

Είναι δυνατόν να είναι τόσο ηλίθιος ο τύπος ώστε να μην  κατάλαβε τι εντύπωση θα δημιουργούσε η αντίδραση του, και μάλιστα μπροστά σε κάμερες, στην θέα της εν λόγω επαίσχυντης επίθεσης;

Αμφιβάλλω.

Όταν βλέπεις ένα ανδροειδές να χτυπάει μια γυναίκα και χασκογελας δεν δείχνεις χιούμορ, δείχνεις εξαχρείωση. Όταν λες ότι αυτή μουνταρισε πρώτη, δεν δείχνεις αίσθηση αντικειμενικότητας, δικαιολογείς το ανδροειδές. Και όταν αυτό γίνεται απο ένα νεοναζί εναντίον μιας κομμουνίστριας διακηρύσσεις ίση απόσταση μεταξύ των δύο. Τελικά, όταν γελάς και υπονοείς πως έφταιγε κι αυτή, τοτε παίρνεις την θέση που σου ταιριάζει ανάμεσα σε όλες τις σκωληκοειδείς αποφύσεις οι οποίες θεωρούν τον σεξισμό τους 'ανδρισμό', ή και τον μισογυνισμό τους 'μάτσο-μαγκιά'.

Ο ίδιος αποκαλεί την πολιτική σύντροφο του "μανάρι μου";
Καμάρι μου!
Θα ακούσουμε, αναρωτιέμαι, κι αυτήν να τον αποκαλεί "παιδαρά μου, ελληνάρα μου"; Πιθανόν σε κάποιο άλλο 'Νήμα' που θα εστιάζει στον δικό της βίο και πολιτεία.

Ο τύπος αυτός, που δεν είναι μια απλή μετριότητα αλλά μια μετριότητα με άποψη, ετοιμάζεται να κρατήσει τα ηνία της κυβέρνησης των Ελλήνων. Θα μου πεις, γιατί όχι; Μήπως θα είναι ο πρώτος 'αρχιδοκέφαλος' ή η τελευταία μετενσάρκωση του μετρίου που κυβερνά αυτόν τον τόπο;
-----------

Image borrowed from Here

παραλλαγή από διάλογο με τον Καραγκιόζη.

- Ο Ριζοσπάστης έχει ξύλινη γλώσσα…

- τον διαβάζεις το Ριζοσπάστη;

- όχι βέβαια. Ποτέ!

- μα αφού δεν τον διαβάζεις ποτέ, πως λες πως έχει ξύλινη γλώσσα; 

Διάβασε τον   πρώτα  και  μετά πες μου τι γλώσσα έχει…

- γιατί; άμα τον διάβαζα θ’ άλλαζε γλώσσα;

- δηλαδή, άμα άλλαζε γλώσσα θα τον διάβαζες;

- όχι!

- Ε, άμε στο διάολο και παράτα μας τότε.   

φιλοσοφικός διάλογος μεταξύ ενός Αναρχικού κι ενός Χρυσαυγήτη (εικονογραφημένος)

who is who? Tell me



anyway, let's get more serious

Noam Chomsky in conversation with Jonathan Freedland

Ένα άρθρο με (μάλλον ακούσιο) χιούμορ

Κάτω από τον τίτλο «Εν τη δημοσκοπήσει και ούτω βοήσομεν…» Του Στάμου Ζούλα διαβάζω με ένα ελαφρύ μειδίαμα:

«Είναι πολύ ενδεικτική η μεταβλητότητα των θέσεων του ΣΥΡΙΖΑ, συνακόλουθα δε των ΑΝΕΛ και της Χ.Α., ανάλογα με τις εκάστοτε δημοσκοπήσεις. Παρατηρείται, κυρίως, στο θέμα του «αντιμνημονιακού» τόνου, επηρεάζοντας καθοριστικά τη στάση των τριών κομμάτων και στο ζωτικότερο ζήτημα της παραμονής ή όχι της χώρας μας στο ευρώ. Τα γεγονότα στην Κύπρο προκάλεσαν την αύξηση του ευρωσκεπτικισμού στη χώρα μας, αφού το 91% των ερωτηθέντων πιστεύει πως θα έχουν σημαντικές επιπτώσεις στην Ελλάδα και το 89% φοβάται ότι το «κούρεμα» των καταθέσεων θα επιβληθεί και σε άλλες χώρες. ( GPO για το MEGA). Eτσι, η προ εβδομάδων θέση του κ. Τσίπρα πως το ευρώ αποτελεί το «εθνικό μας νόμισμα», άλλαξε προ ημερών με τη δήλωση πως «είναι ανατριχιαστικό το πάση θυσία στο ευρώ». Ταυτόχρονα ο ίδιος εμφανίσθηκε (αν είναι δυνατόν) ως ο ασφαλέστερος εγγυητής των καταθέσεων στις ελληνικές τράπεζες, ενώ ο αποκηρυχθείς πολιτικός του μέντορας κ. Α. Αλαβάνος έσπευσε να αξιοποιήσει, ενδοσυριζικά, το δημοσκοπικό «εύρημα», εξαγγέλλοντας τη δημιουργία… ευρωεξοδίου κόμματος....»

Δεν ξέρω αν συμφωνώ ότι τα δυό άλλα κόμματα που αναφέρονται (ΑΝΕΛ και Χ.Α) είναι αντιμνημονιακά, ξέρω πάντως πως ο ΣΥΡΙΖΑ (ή ΑΝΑΠΟΔΟΓΥΡΙΖΑ)  έπαψε να είναι και να μιλά σαν τέτοιο. Αλλά συμφωνώ με τον αρθρογράφο, στα περι μεταβλητότητας των θέσεων εξαιτιας του δημοσκοπικο-καιροσκοπικού βαρομέτρου, ότι «όλα αυτά θα μπορούσαν να θεωρηθούν κωμικά» - και είναι. Κατα ειρωνία, κωμικό ακούγεται και το οτι αρθρογράφος επικαλείται το σύνταγμα για να καταλήξει στην επισήμανση ΄΄πως τα κόμματα οφείλουν να προβάλουν «έναν σταθερό και διαρκή ιδεολογικό λόγο, που νομιμοποιεί την κυβερνητική τους αξίωση»’’.

Για "Σταθερό και διαρκή ιδεολογικό λόγο'', είπε; 

Ποιοι; Οι γελωτοποιοί; οι ακροβάτες; οι σαλτιμπάγκοι; οι φακίρηδες; οι θηριοδαμαστές; Όλοι αυτοί οι πρωταγωνιστές του Τσίρκου;

Για να είμαι και αντικειμενικός όμως θα πρέπει να προσθέσω ότι στο τσίρκο δεν εμφανίζονται μόνο οι τρεις που αναφέρει ο αρθρογράφος, αλλα κι όλοι οι υπόλοιποι που εκπροσωπούν το χαμένο χιούμορ μας εκεί. Εκεί, στο τσίρκο που λέγεται κοινοβούλιο. Η μόνη λαμπρή εξαίρεση σοβαρότητας εκεί μέσα είναι  το ΚΚΕ, το οποίο (παρεμπιπτόντως) κατηγορείται πως το απαξιεί…

 M.

υγ
και λιγο mASSIVE aTTACK

Paradise Circus

υ-υγ.


Στο ερώτημα αν το βίντεο (sexy rolling around) αναφέρεται στον ‘C. Rees Ah’… ... οχι! καθαρή σύμπτωση...

Είναι ερωτήσεις αυτές;

1

Μανώλης Κοττάκης (δημοσιογράφος): Το χαράτσι και την εισφορά αλληλεγγύης, που πληρώνουν καθολικά οι έλληνες, θα τα καταργήσετε;

Γιάννης Δραγασάκης (υπεύθυνος οικονομικού σχεδιασμού ΣυΡιζΑ): Όλα αυτά είναι υπό αίρεσιν.

Μ.Κ.: Υπό αίρεση ή υπό κατάργηση;

Γ.Δ.: Υπό κατάργηση λέμε για το χαράτσι για κάποιες κατηγορίες, άνεργοι και λοιπά. 

Μ.Κ.: Α, όχι για όλες.

Γ.Δ.: Αν δεν βρούμε τον λογαριασμό, τί να κάνουμε; 

Μ.Κ.: Για την εισφορά αλληλεγγύης για την οποία βλέπετε ότι...

Γ.Δ. (διακόπτει): Ό,τι αφορά δημοσιονομικό μέγεθος θα ήταν ανεύθυνο να πω καταργούμε αυτό, χωρίς να πω τι θα βάλουμε στη θέση του. Εμείς θέλουμε έσοδα.

Μ.Κ.: Άρα θα βάλετε κάτι στη θέση του.

Γ.Δ.: Εμείς θέλουμε να χρηματοδοτήσουμε και την παιδεία και την υγεία και λοιπά.

[...] 

Πριν 22 χρόνια σαν αύριο (27 Φεβρουαρίου 1991), η Αλέκα Παπαρήγα εξελέγη γενική γραμματέας του ΚΚΕ, σε μια ψηφοφορία κατά την οποία συγκέντρωσε 57 ψήφους. Χαμένος αντίπαλός της, με 53 ψήφους, ήταν ο Γιάννης Δραγασάκης. Όσο σκέφτομαι ότι αν τότε έπεφταν ανάποδα 3 ψήφοι...μόλις 3 ψήφοι...γενικός γραμματέας των ελλήνων κομμουνιστών θα είχε αναδειχθεί ο σημερινός συριζαίος καραγκιοζάκος, με πιάνει σύγκορμη ανατριχίλα...

αποσπασματα απο το Cogito Μούφα  η "αριστερή" επανάσταση

***********

2
 ΣΥΡΙΖΑ: Στη δευτέρα παρουσία η επιστροφή μισθών στα προ κρίσης επίπεδα
«Υπό αίρεση» το χαράτσι της ΔΕΗ και η εισφορά αλληλεγγύης. «Υπό κατάργηση το χαράτσι για ορισμένες κατηγορίες, άνεργοι κ.λπ.» μόνο. «Ό,τι αφορά δημοσιονομικό μέγεθος θα ήταν ανεύθυνο να πω καταργούμε αυτό, χωρίς να πω τι θα βάλουμε στη θέση του». Αυτά είπε, μεταξύ άλλων, ο Γιάννης Δραγασάκης, υπεύθυνος του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ για την οικονομία, μιλώντας στην κρατική τηλεόραση. Περίπατο πήγε η κατάργηση του μνημονίου, η ακύρωση του μνημονίου, η κατάργηση του χαρατσιού κ.λπ. Δεν προκαλεί έκπληξη: Όσο ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει πρόβες για να φορέσει το κουστούμι της αστικής διακυβέρνησης και διαχείρισης της κρίσης, τόσο θα αναιρούνται ακόμα και τα συνθήματα που χρησιμοποιούσε προεκλογικά για να παραπλανήσει το λαό.

Και αυτό το γεγονός δε σταματάει με τις δηλώσεις του Γ. Δραγασάκη, γιατί τη σκυτάλη παίρνει ο Γιώργος Σταθάκης, υπεύθυνος τομέα ανάπτυξης του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος σε συνέντευξή του στο «Βήμα της Κυριακής» ξεκαθαρίζει: «Η επιστροφή μισθών και συντάξεων σε επίπεδα συμβατά με εκείνα προ του 2009 μπορεί να γίνει μόνο υπό την προϋπόθεση ότι η οικονομία ανακάμπτει και βρίσκεται στα επίπεδα του 2009. Αυτό είναι μια σταδιακή διαδικασία». Τι λέει ο Γ. Σταθάκης: Ότι η επιστροφή των μισθών και των συντάξεων στο επίπεδο του 2009 απαιτεί και καπιταλιστική ανάπτυξη αντίστοιχου μεγέθους με εκείνη που υπήρχε το 2009. Άρα διατήρηση ή και επιδείνωση των εξευτελιστικών μισθών και παραπομπή της όποιας σταδιακής αποκατάστασής τους στο μακρινό μέλλον. Όσο για το πόσο μακρινό είναι αυτό το μέλλον, αρκεί να αναλογιστεί κανείς ότι οι απώλειες του ΑΕΠ από το 2009 είναι 20%, που σημαίνει ότι ακόμα και όταν έρθει η καπιταλιστική ανάπτυξη -που με τις προβλέψεις των ίδιων των ιμπεριαλιστικών οργανισμών προβλέπεται κάτω από 1%- φανταστείτε πόσος καιρός απαιτείται για να καλυφθεί αυτό το 20%, ώστε να επανέλθουν σταδιακά οι μισθοί και οι συντάξεις στα προ κρίσης επίπεδα. Αυτό που τάζει ο ΣΥΡΙΖΑ στο λαό για επάνοδο των μισθών στα προ κρίσης επίπεδα παραπέμπεται στη «δευτέρα Παρουσία». Χώρια που ο λαός έχει πείρα από την καπιταλιστική ανάπτυξη, καθώς δεν έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε που η Ελλάδα ονομαζόταν «θαύμα» του νότου και σημείωνε υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης, όταν οι μεγάλες επιχειρήσεις «έσκαγαν» από κέρδη αλλά οι εργαζόμενοι έβλεπαν αυξήσεις στους μισθούς κατά 77 λεπτά του ευρώ…

Εξάλλου, ο Γ. Σταθάκης δεν τσιγκουνεύεται τα λόγια του όταν πρόκειται να δώσει εξετάσεις στις μεγάλες επιχειρήσεις. Λέει: «Δεν υπάρχει καμία αποδοκιμασία των ξένων επενδύσεων», «ο ΣΥΡΙΖΑ γενικώς στηρίζει τις επενδύσεις που αναβαθμίζουν την παραγωγική οικονομία της χώρας, τις υποδομές στον τουρισμό και αλλού και συνεπώς είμαστε πολύ θετικοί, θέλουμε ένα θεσμικό, φορολογικό και περιβαλλοντικό πλαίσιο σαφές και αυτό θα κάνουμε ως κυβέρνηση προκειμένου να διευκολύνουμε τις ξένες επενδύσεις στην Ελλάδα». Πώς θα διευκολύνει ο ΣΥΡΙΖΑ τις επενδύσεις των ξένων και εγχώριων καπιταλιστικών επιχειρήσεων; Αυτό που ζητούν οι μεγάλες επιχειρήσεις για να επενδύσουν στην Ελλάδα είναι να γίνει πιο ανταγωνιστική, δηλαδή να μειωθούν οι μισθοί και τα μεροκάματα, να γίνουν εντελώς λάστιχο οι εργασιακές σχέσεις, να μπουν εμπόδια στην οργάνωση και πάλη των εργαζομένων, στην απεργία κ.λπ. Οι επιχειρήσεις για να επενδύσουν στην Ελλάδα απαιτούν μισθούς και εργασιακές σχέσεις Κίνας. Αυτό επιχειρεί να κάνει η σημερινή κυβέρνηση, αυτή τη «δουλειά» θα επιχειρήσει να συνεχίσει και μια κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ. Άλλωστε, ο Γ. Σταθάκης θέτει ξεκάθαρα το πρότυπο του ΣΥΡΙΖΑ: «Η πολιτική Ομπάμα έχει πολλά στοιχεία συμβατά με αυτά που επιδιώκουμε να κάνουμε». Η πολιτική της ιδιωτικής Υγείας, των εκατομμυρίων ανέργων, των εκατομμυρίων αστέγων και πεινασμένων του Μπ. Ομπάμα αποτελεί οδηγό για τον ΣΥΡΙΖΑ. Οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα που δεν ονειρεύονται αυτή τη ζωή γι’ αυτούς και τα παιδιά τους πρέπει να βγάλουν συμπεράσματα.

απο 902.gr

  Τι άλλο να προσθεσω στο θεμα τωρα; 

Δεν πανε να ξεκολ....ούνε, λεω εγω...

Μ. 

ΥΓ

ή μήπως το εχουν ήδη κάνει;...

Ο Τζιμάκος ρε παιδιά

Ο Τζιμάκος ρε παιδιά

Δεν είναι άνθρωπος καλός

Αφού βλαστημάει τα θεία,

Είναι στο μυαλό κουλός

Να μη λέει για το Χριστούλη...

Ούτε και για τον Μακαριστό

Ας γαμήσει την Αλέκα

Θα του πω κι ευχαριστώ

Μοιάζει με αρχιμανδρίτες

Κι έχει βλέμμα αγαθό

Και τα βάζει με τους κνιτες

Και γι αυτό τον συμπαθώ

Να του πω και πού ανήκω·

Χρυσαυγή - Συναγερμό

Τζίμη, ψευτομπολσεβίκο

Σ΄ έχω λούσει με αγιασμό

  Μ

Τα κλοουνς είναι συνήθως αγαπητά και συμπαθητικά.

Πολύ συχνά έχουν και χιούμορ. Παραδόξως, όποτε τα βάζουν με το ΚΚΕ χάνουν το χιούμορ τους κι από αστείοι μετατρέπονται σε γελοίους, θλιβερά γελοίους. Όχι γιατί οι κουκουέδες πιστεύουν πως το ΚΚΕ είναι ιερό και αβεβήλωτο, ούτε γιατί πάσχουν από έλλειψη χιούμορ. Αλλά μάλλον διότι είναι κακόγουστο, όχι να «σατιρίζεις», αλλά να λοιδορείς (σοβαρά η κάνοντας πλάκα) ανθρώπους που το παλεύουν ακόμα σε μια εποχή κι ένα κόσμο όπου η πλατιά πλειονότητα είναι γονατισμένη, παραδομένη, πολιτικά ευνουχισμένη ή και παλαβωμένη.    

Περί Διαμαντόπουλου (του αναρχικού… όλα τα λεφτά!)

Σ΄ ένα ιστολόγιο που διακρίνεται για τον «αδυσώπητο πόλεμο» κατά του ΓΥΡΙΖΑ κάτω από τον τίτλο «Διαμαντόπουλος - Είναι βουλευτής, είναι αναρχικός, είναι ο... Σούπερμαν», δημοσιεύτηκαν κι οι παρακάτω φωτογραφίες.

ένα σχόλιο κάτω απο το άρθρο ήταν… όλα τα λεφτά: «Και καθόλου να μην ντυνόταν, πάλι μασκαράς θα ήταν!»

Γενικά ο ανιαρός «πόλεμος φθοράς» μεταξύ κεντροδεξιάς και κεντροαριστεράς έχει και γέλιο…

Μ