ηθική κατάπτωση ή ψυχική αρρώστια;

Γράφει στην Αυγή ο γείτονάς μου, Δημήτρης Σεβαστάκης, με πολύ ... "στοχαστικό" ύφος διανοούμενου...

Μιλάει για τον "εκ παραδόσεως,  χώρο της Δεξιάς" που "πάντοτε είχε αδύναμες ιδεολογικές επεξεργασίες", και παρατηρεί πως και οι "χώροι του Κέντρου είναι ασυνεπείς ως προς τις θεωρητικές παραδοχές":

Ο χώρος του Κέντρου, ή της Κεντροαριστεράς, διαμορφώνει σχολές σκέψης, που όταν δεν καταλήγουν σε μια μεταφυσική και ευσεβιστική ευταξία (έναν ευπρεπισμό και καθαρολογία που εντοπίζει κανείς σε αρκετούς συγγραφείς), δίνει ενδιαφέροντα αναλυτικά κείμενα. Ένα πλαίσιο γενικών θέσεων είναι ο (ενίοτε ασαφής) αντιλαϊκισμός, εξορθολογισμός του διοικητικού συστήματος, επιχειρηματική ελευθερία με κάποιο μίνιμουμ κοινωνικού κράτους και δικαιωματικών προτεραιοτήτων. Εντούτοις, το πρόβλημα, όπως γνωρίζουμε, δεν είναι η ανάπτυξη θεωρίας, αλλά η εσωτερίκευσή της, η κτητική αφομοίωσή της.

Ο Σεβαστάκης εδώ δεν αναφέρεται στην "Αριστερά που σπάει ρίζες", αν και αυτά που λέει για το Kέντρο της ταιριάζουν γάντι. Υποτίθεται πως η " Αριστερά" δεν πάσχει από έλλειψη ιδεολογικών επεξεργασιών και θεωρίας...

Θα ήθελα να τον ρωτήσω: 

Αν, όπως λέει, "το πρόβλημα δεν είναι η ανάπτυξη θεωρίας, αλλά η εσωτερίκευσή της, η κτητική αφομοίωσή της", τότε πώς "εσωτερικεύουν και κριτικά αφομοιώνουν" την θεωρία οι "βαθέως και στοχαστικώς σκεπτόμενοι" στο κόμμα του, και τί πρακτικά την κάνουν; Απλά λένε ή γράφουν μαλακίες που ούτε οι ίδιοι καταλαβαίνουν; Έτσι, για να έχουμε να λέμε κάτι "βαθυστόχαστο" ; Ή, με αντάλλαγμα ένα βουλευτηλίκι .., απολογούνται γλείφοντας τους ηγετίσκους τους, αυτούς με την δεδηλωμένη ιδεολογική "ταυτότητα" και με την θεωρητική "κατάρτιση", που στην πράξη έχουν καταπιαστεί με πολιτική κακουργία; Διότι περί αυτού πρόκειται. Μιλάμε για πολιτική κακουργία σε μία ατμόσφαιρα ηθικής κατάπτωσης. 

Το να βολευόμαστε, με όποιο αντάλλαγμα, λέγοντας "έτσι ήταν πάντα... δεν αλλάζει..." δεν είναι ρεαλισμός είναι αμοραλισμός. Είναι αρρώστια.

Και, παρεμπιπτόντως, σε τί άραγε διαφέρει η ηθική κατάπτωση από την ψυχική αρρώστια; 

------------
Ας δούμε, σαν παρενθεση, τι συμπτώματα παρουσιάζει ένας ψυχοπαθής 
(let's "google" it... 
Symptoms of Α psychopath...
Here we are: 
This checklist identifies the following as the symptoms and signs of psychopathy:

• Superficial charm and glibness. (Ψεύτικη γοητεία και απενεχοποιημένα άνετη συμπεριφορά)
• Inflated sense of self-worth. (Διογκωμένη αίσθηση της αξίας του εαυτού του)
• Constant need for stimulation. (Διαρκής ανάγκη για διέγερση)
• Lying pathologically. (Ψεύδεται παθολογικά)
• Conning others; being manipulative (εξαπατά άλλους, είναι χειριστικός)
• Lack of remorse or guilt. (Έλλειψη θλίψης και μεταμέλειας ή τύψεων)
• Shallow emotions. (Ρηχά συναισθήματα)

• Callousness; lack of empathy. (Κακοήθης ανυπαρξία ελέους και οίκτου, έλλειψη ενσυναίσθησης)

------------  
Πόσα συμπτώματα ψυχοπάθειας άραγε βλέπει ένας Δημήτρης στην συμπεριφορά μελών της κυβέρνησης που στηρίζει, τα οποία συμπτώματα επίσης συνιστούν διάγνωση της ψυχοπαθολογίας σειριακών φονιάδων;


Υγ

Τον γείτονα Δημήτρη, θα συμβούλευα να μην έρθει πάλι στη Ικαρία, γιατί θα βρεθεί πάλι κάποιος που θα του πει να πάει (να ξεκωλ...) κάπου αλλού... 

Ή μήπως έχει συνηθίσει πλέον να τ' ακούει;