Η σαύρα και το φίδι

Όταν η σαύρα  αγκαλιάζεται με το μικρό και κατσιασμένο  φίδι

Και τα δυο συκρατιούνται να μην φιλιθούν γλυκά στο στόμα

Μη βλέπεις που δραπέτευσε από τον κάδο ένα σκουπιδι -

Κατι πιο σοβαρό θα φταίει που μυρίζει πτώμα 

Ο Νίκος Μπογιόπουλος "ξεγυμνώνει" με την πένα του ένα θρασύδειλο μισο(;)φασίστα (για το "μισό;" λέω ναι μεν με ερωτηματικό, αλλά μάλλον οχι σαν προσθήκη στο "φασίστας"...) που παίζει ρόλο παράγοντα στην αστική δημοκρατία μας.

Συμπληρώνω κάτι (που κι ο ίδιος σίγουρα έχει εκθέσει αλλού στην αρθρογραφία του): 

Όποια πέτρα κι αν σηκώσεις στο χωράφι της πολιτικής που νέμονται οι θεράποντες του κεφαλαίου, θα βρεις ένα μελανόχρωμο, φασιστικό σκόρφη. Αυτό ισχύει για όλο το φάσμα αποχρώσεων των υπηρετών του κεφαλαίου Κι αυτοί που δηλώνουν απερίφραστα την ιδεολογικη διαστροφή τους, είναι οι λιγότεροι επικίνδυνοι. Χειρότερα είναι τα δηλητηριώδη, γλυώδη χαμερπή που μιλούν για σοσιαλισμό, κι εκφωνουν οίστρους υπέρ της δημοκρατίας και  κατά του "ολοκληρωτισμού"! 

Σοσιαλδημοκράτες ήταν αυτοί που παρέδωσαν τα κλειδιά της εξουσίας στον Χιτλερ...

*****

Γεωργιάδης: Ένας θρασύδειλος μισο(;)φασίστας του ΝΙΚΟΥ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΥ 

«Άκου του βλάκα την επίκριση σαν

 να σου απονέμει έπαινο ο βασιλιάς»

Γουίλιαμ Μπλέικ

Πρώτο: Σε αυτή τη χώρα είμαστε λίγοι. Και ως εκ τούτου λίγο – πολύ γνωριζόμαστε…
Δεύτερο: Ο Άδωνις Γεωργιάδης, ως υπουργός (!) Υγείας (!!!) δήλωνε ότι «σιχαίνεται τους κομμουνιστές» και καλός φίλος του συνομιλητή της Χρυσής Αυγής, του Μπαλτάκου, ο οποίος ως γραμματέας του υπουργικού συμβουλίου της συγκυβέρνησης ΝΔ και ΠΑΣΟΚ δήλωνε ότι «γεννήθηκε και θα πεθάνει αντικομμουνιστής».
Τρίτο:  Ο «σιχαίνομαι τους κομμουνιστές» Γεωργιάδης, ο αντιπρόεδρος του Μητσοτάκη, είναι το ίδιο πρόσωπο που έχει πάρει τη σκυτάλη της διακίνησης της θεωρίας «όλοι μαζί τα φάγαμε». Ίσως είναι κι αυτός ένας λόγος που ωθεί τον Πάγκαλο – τον γνήσιο εκφραστή του «όλοι μαζί τα φάγαμε» – να τάσσεται αναφανδόν υπέρ του Μητσοτάκη (και του αντιπροέδρου του).

[Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου εδώ]