Παρασκευή 20 Δεκεμβρίου 2013

Το «ριφιφί» των αιώνων ήταν «νόμιμο», ίσως και «ηθικό»!

 Ήταν Ιούνιος 1999. Προεκλογική περίοδος. Τους δρόμους της Αθήνας και όλης της χώρας κοσμούσε η… καλαίσθητη αυτή αφίσα – ύμνος στη φούσκα του Χρηματιστηρίου: «1.000.000 ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΠΕΝΔΥΤΕΣ ΞΕΡΟΥΝ ΟΤΙ ΟΙ ΜΕΤΟΧΕΣ ΤΟΥΣ ΕΧΟΥΝ ΑΞΙΑ – ΠΑΣΟΚ»…   


   Επειδή πολύ… «κάθαρση» έχει πέσει και πάλι (στα κεφάλια μας), αξίζει να θυμηθούμε: Ήταν 17 Σεπτέμβρη 1999, όταν ο δείκτης της Σοφοκλέους είχε σημειώσει το ρεκόρ ανόδου του, σκαρφαλώνοντας στις 6.500 περίπου μονάδες. Τρία χρόνια μετά, στις 17 Σεπτέμβρη 2002 – και ενώ πια ήταν δεδομένο τι είχε παιχτεί με τη «φούσκα» - ο δείκτης είχε κατρακυλήσει κάτω από τις 2.000 μονάδες.
   Μέσα σε μια τριετία, λοιπόν, η συνολική απώλεια της κεφαλαιοποίησης της Σοφοκλέους ανήλθε στο αστρονομικό ποσόν των 136 δισ. ευρώ (46,3 τρισ. δραχμές)! Με άλλα λόγια, τόση ήταν η διαφορά μεταξύ της συνολικής αξίας των εισηγμένων μετοχών το Σεπτέμβρη του 1999 και της αντίστοιχης αξίας τους τρία χρόνια αργότερα.
   Για να το πούμε απλά και κατανοητά: Το αποκαλούμενο και σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου συνιστά το μεγαλύτερο «ριφιφί» στην ιστορία του νεοελληνικού κράτους. Συνολικά: Πάνω από 140 δισ. ευρώ πέρασαν από τις τσέπες του εξαπατημένου ελληνικού λαού στα «πιράνχας» του χρηματιστηριακού τζόγου. Περιουσίες και κόποι μιας ζωής έλιωσαν στο βωμό της γκανιότας του συστήματος, όπως ακριβώς έλιωσε και η καραμέλα περί «λαϊκού καπιταλισμού». Μια καραμέλα με την οποία το πολιτικό σύστημα αφιόνισε τα θύματά του, που έτρεχαν, εκτός από μισθούς και συντάξεις, να συνάπτουν δάνεια για να τα καταθέτουν στα αρπακτικά που λειτουργούσαν όχι μόνο έχοντας την ανοχή, αλλά και την αρωγή του συστήματος της πολιτικής εξουσίας.
   Μήπως υπερβάλουμε; Ας επαναφέρουμε στη μνήμη μας το πολιτικό θερμοκήπιο μέσα στο οποίο συντελέστηκε το έγκλημα του Χρηματιστηρίου, το οποίο μάλιστα χρησιμοποιήθηκε και ως προεκλογική αφίσα (!) για την διπλή εξαπάτηση των πολιτών: Την εξαπάτησή τους και ως αποταμιευτών και ως ψηφοφόρων!
1)     «Σήμερα ένα εκατομμύριο επενδυτές ξέρουν ότι οι μετοχές έχουν αξία» (προεκλογική αφίσα του ΠΑΣΟΚ, ευρωεκλογές, Ιούνιος 1999)
2)     «Ο τζίρος του Χρηματιστηρίου θα είναι υψηλός και θα αποδώσει αυτά τα οποία έχουμε σχεδιάσει» (Κ.Σημίτης, 5/9/99, συνέντευξη Τύπου στη ΔΕΘ).
3)     «Το Χρηματιστήριο είναι ένας θεσμός σημαντικός για την πρόοδο της οικονομίας, είναι ένας θεσμός, ο οποίος εξυπηρετεί την οικονομία» (Κ.Σημίτης, 5/9/99, συνέντευξη Τύπου στη ΔΕΘ).
4)     «Η κατάσταση στη Σοφοκλέους θα ομαλοποιηθεί μέσα σε ένα - δυο 24ωρα» (Κ.Σημίτης, Οκτώβριος '99, συνεδρίαση του ΕΓ του ΠΑΣΟΚ).
5)     «Εμείς νοιαζόμαστε για τους επενδυτές του Χρηματιστηρίου. Θέλουμε να βλέπουμε τους επενδυτές που τοποθετούν το περίσσευμά τους στο Χρηματιστήριο να αμείβονται» (Κ.Σημίτης, 5/12/2000)
6)     «Η περίοδος νευρικότητας στο Χρηματιστήριο έχει ημερομηνία λήξης. Είναι η 9η Απριλίου. Είναι η επανεκλογή της Κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Είναι η αποκατάσταση συνθηκών ηρεμίας στο Χρηματιστήριο, στην Οικονομία, στη Χώρα. Εμείς, το ΠΑΣΟΚ, είμαστε εγγυητές της ομαλής πορείας των αγορών και της Ελληνικής Οικονομίας» (Γιάννος Παπαντωνίου, υπουργός Οικονομίας, 28/3/2000)
7)     «Το Χρηματιστήριο πάει κανόνι. Και ό,τι να λένε, ψηφίζει ΠΑΣΟΚ. Η Ελλάδα, το καλοκαίρι πλέον, θα έχει ένα Χρηματιστήριο που θα το ζηλεύουν πολλά άλλα διεθνή Χρηματιστήρια» (Γιάννος Παπαντωνίου, 2/6/1999)
8)     «… το Χρηματιστήριο θα συνεχίσει να αντανακλά τη δύναμη της Ελληνικής Οικονομίας» (Γιάννος Παπαντωνίου, Σεπτέμβριος 1999).
9)     «Το 2000 η πορεία του Χρηματιστηρίου θα είναι δυναμικά ανοδική, καθώς η ένταξη της χώρας στην ΟΝΕ, θα δώσει ώθηση στη Σοφοκλέους» (Γιάννος Παπαντωνίου,  20/12/1999).
10)  «…όσοι είναι στο Χρηματιστήριο θα είναι κερδισμένοι. Είναι πολύ απλό το μήνυμα, το συμπέρασμα, το δια ταύτα αυτών των εκτιμήσεων. Θα πάει καλά το Χρηματιστήριο, διότι η οικονομία πάει πολύ καλά, πάει καλύτερα και απ’ ό,τι περιμέναμε...» (Γιάννος Παπαντωνίου, 28/3/2000)
11)  «Δεν υπάρχει κανείς απολύτως κίνδυνος. Πήραμε πολύ έγκαιρα τις αναγκαίες πρωτοβουλίες, ώστε ήδη σήμερα να έχουν γίνει όλες οι αναγκαίες ρυθμίσεις. Δεν υπάρχει κανείς απολύτως κίνδυνος στο Χρηματιστήριο...» (Γιάννος Παπαντωνίου, 9/11/1999)
12)  «Για τους επενδυτές δημιουργήθηκαν νέες ευκαιρίες τοποθέτησης των αποταμιεύσεών τους με υψηλή απόδοση... Σήμερα ένα εκατομμύριο επενδυτές, όπως και όλοι οι Έλληνες, ξέρουν ότι οι μετοχές έχουν αξία(…)» (Ανακοίνωση Τύπου του ΠΑΣΟΚ, 8/6/99, προεκλογική περίοδος).

   Φυσικά από το παραπάνω παιχνίδι δεν έλειψε η τότε αξιωματική αντιπολίτευση της ΝΔ που προσπαθούσε να πλασαριστεί ως η αυθεντική εκπρόσωπος της «λαϊκής ευημερίας» μέσω Χρηματιστηρίου. Να δυο ενδεικτικές δηλώσεις:
  • «Εγγυούμαστε απόλυτα για μια διαρκώς ανοδική πορεία του Χρηματιστηρίου από τις 10 Απρίλη» (Κώστας Καραμανλής, 1/3/2000, προεκλογική εμφάνιση στη Ρόδο).
  • «Το να γίνονται κάποιες "ενέσεις" (σ.σ.: στο Χρηματιστήριο) προκειμένου κάποιοι να μη χάσουν τα χρήματά τους, αυτό είναι αναμενόμενο και αποδεκτό» (Α. Σπηλιωτόπουλος, εκπρόσωπος Τύπου ΝΔ, 30/3/2000).
   Και πως έληξαν όλα αυτά; Έληξαν με την περίφημη δήλωση του πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη, ο οποίος απευθυνόμενος στους μαδημένους και εξαπατημένους, εκτόξευσε εκείνη την απίθανη φράση: «Ας πρόσεχαν»…

   Και πως έληξαν όλα αυτά; Έληξαν (για την ακρίβεια: «ξαναέληξαν»…) με την προχτεσινή απόφαση του δικαστηρίου: Η δικαιοσύνη απεφάνθη ότι ουδείς βρέθηκε ένοχος για το σκάνδαλο αυτής της άνευ προηγουμένου κλοπής ευρύτατων κοινωνικών στρωμάτων που πιάστηκαν στο δόκανο των επιτήδειων. Ουδείς εντοπίστηκε από εκείνους που έστησαν (ο καθένας με το δικό του τρόπο) το μεγάλο «ριφιφί». Που παρέδωσαν τον κοσμάκη στους «αλογομούρηδες» μέσω της Σοφοκλέους. Που ψηφοθήρησαν παίζοντας το κάλπικο «χαρτί» του «λαϊκού καπιταλισμού». Που μετέτρεψαν τον χρηματιστηριακό τζόγο σε «εθνικό ιδεώδες». Είναι όλοι τους ...αθώοι!

   Αλλά, κι αν όσοι αθωώθηκαν προχτές είναι όντως αθώοι (αυτά τα ξέρει η «τυφλή» δικαιοσύνη), μήπως και το πολιτικό σύστημα που διαπλέχτηκε με χίλιους τρόπους με αυτή τη φούσκα, που πρωταγωνιστές εκείνης της περιόδου αποτελούν και σήμερα επιφανείς εκπροσώπους του, είναι κι αυτό αθώο; Μα φυσικά! Τόσο, δε, πολιτικά αθώοι είναι όλοι αυτοί, όσο και το σύστημα (σσ: «Καπιταλισμός», λέγεται…) της «νόμιμης και ηθικής» εκμετάλλευσης,  το οποίο βρίσκεται σε μια διαδικασία διαρκούς… «κάθαρσης», με τους εκάστοτε διαχειριστές του να διαγωνίζονται σε «σεμνότητα και ταπεινότητα». Αλλά η βρώμα – βρώμα. Η σήψη – σήψη. Η διαφθορά – διαφθορά. Ο ξεπεσμός – ξεπεσμός. Και η απάτη – απάτη. Από πλαστές πινακίδες μέχρι πλαστούς «σωτήρες».

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου