... μια μέρα
απο κει που δεν το περιμένεις, στέκεσαι στο παράθυρο του πανδοχείου,
σταματάς να σερβίρεις πρωινό για να κάνεις αυτό που οι μακάριοι πελάτες μπορούσαν
να κάνουν μα χρόνο δεν βρίσκουν, διότι διαβάζουν την εφημερίδα πριν πανε στο
συνέδριο στο οποίο εσύ ποτέ δεν θα σταλείς αντιπρόσωπος: κοιτάζεις τον ορίζοντα
σάμπως να ’ναι η πρώτη φορά, δίνοντας άδεια στα χρώματα (που δεν είναι πια μια απλή παρένθεση στο
μαυρόασπρο) να επιστρέψουν και ανακαλύπτεις ότι: αν για κάθε μέρα της ζωής σου το σήμερα είναι το ίδιο κι απαράλλαχτο με
το χτες και το αύριο σου, ζεις μόνο
μια μέρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου