Ένας φίλος που γιόρταζε προχτές είδε, λέει, κάτι εφιαλτικά υπέροχο: τον Βαρουφάκη να δηλώνει πως ξεκίνησε η διαδικασία δημιουργίας εθνικού χρηματοπιστωτικού και βιομηχανικού τομέα, με διοικήσεις κάτω απο εργατικό έλεγχο. Ξεκίνησαν εθνικοποιήσεις ευρείας κλίμακας, λέει, και χωρίς αποζημιώσεις. Και για να δείξει αποφασιστικότητα και γνησιότητα, λέει, ο Βαρουφάκης άρχισε συμβολικά, κρατικοποιώντας την επιχείρηση του πεθερού του - την Πειραϊκή Πατραϊκή.
Αυτά στον ύπνο του, βέβαια.
Μετά ξύπνησε και θυμήθηκε πως την κρατικοποίηση της εταιρίας, με αποζημίωση στον ιδιοκτήτη της (ο οποίος έμελλε να γίνει πεθερός του Βαρουφάκη), την είχε κάνει ήδη ο Αντρέας πριν λίγες δεκαετίες.
Θυμήθηκε επίσης πως ο "αείμνηστος σοσιαλιστής” Αντρέας δεν πρωτοτύπησε τότε. Τις "σοσιαλιστικής" έμπνευσης κρατικοποιήσεις είχε ήδη ξεκινήσει η αλήστου μνήμης δεξιά των Καραμανλή και Παπαληγούρα. Απλώς ο Αντρέας συνέχισε την διαδικασία, η οποία ξεκίνησε το όργιο κρατικοποιήσεων των ζημιογόνων ιδιωτικών επιχειρήσεων, για να επακολουθήσει, στην επόμενη φάση, η ιδιωτικοποίηση κερδοφόρων κρατικών μονοπωλίων και βάλε.
Μου λέει ο φίλος: "Καλά, όλα μαύρα τα βλέπετε κι εσείς πια; Δεν είναι θετικό που ο Τσίπρας, σαν αρχή, σταμάτησε τις αποκρατικοπoιήσεις;"
Ναι. Δεν διαφωνώ. Σε σχέση με το χείρον, των προηγούμενων χοίρων, αυτό μπορεί προς το παρόν να θεωρηθεί βέλτιον. Αλλα ακομα πιο βέλτιον (το βέλτιστον είναι άλλου παπά γένια) τώρα θα ηταν να μιλάει για επιστροφή του δημόσιου πλούτου που έγινε πλιάτσικο στα χέρια αρπακτικών, μέσω ιδιωτικοποιήσεων. Ας παραγράψουμε τις ζημιές που υπέφερε το "έθνος" που φορτώθηκε οτι είχε καταστεί σαβούρα στην ελληνική βιομηχανία.
Βέβαια οι κρατικοποιήσεις δεν είναι απαγορευμένες. Επιτρέπονται, φτάνει να μην παραβιάζεται η βασική αρχή που λέει "τα κερδη στους ιδιώτες, οι ζημιές και τα χρέη στο κράτος". Λόγου χάρη, τελευταία είχαμε και κρατικοποιήσεις - προσωρινές μεν, αλλά κρατικοποιήσεις - τραπεζών που σφύριζαν φαλημέντο.
Έτσι, μη βιάζεται ο φίλος να συμπεράνει πως μόνο στον ύπνο του θα τις δει.
Μπορεί (που ξέρεις;) να έχει απομείνει κάτι προβληματικό από την αποδεκατισμένη ελληνική βιομηχανία, που να χρειαστεί κρατικοποίηση...
... έτσι, για να το παίξουμε και λίγο μπολσεβίκοι, άμα λάχει δηλαδή.
