Κυριακή 29 Μαρτίου 2015

"ριζοσπαστική αριστερή πάταξη" φοροδιαφυγής




Ένα ερώτημα: Μπορεί ο Ντέιβιντ  Κάμερον να θεωρηθεί αριστερός ριζοσπάστης; Ή μήπως η παρακάτω είδηση (Reuters) τον καθιστά τέτοιο.
Στο πλαίσιο περιορισμού της φοροδιαφυγής, μια ημέρα μετά τη εισαγωγή νομοθεσίας στην  Βρετανία με σκοπό να βελτιωθεί η διαφάνεια γύρω από την εταιρική ιδιοκτησία, όπως επιβεβαιώθηκε από κυβερνητικό  εκπρόσωπο, απεστάλησαν επιστολές στους φορολογικούς παραδείσους, στις Βρετανικές Παρθένες Νήσους και (Virgin Islands)   και τις Νήσους Κέιμαν,  ζητώντας τους να ανταποκριθούν στις δεσμεύσεις τους για ένα κεντρικό μητρώο και να ορίσουν χρονοδιαγράμματα.

Ο πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον είχε προτείνει σχέδια για ένα δημόσιο μητρώο ιδιοκτησίας εταιρειών το 2013, κατά τη διάρκεια της συνόδου κορυφής της G8 στη Βόρεια Ιρλανδία. Η πρόταση του αντιμετωπίστηκε με διαφωνία από τα υπερπόντια εδάφη με τον ισχυρισμό  ότι θα βλάψει τα συμφέροντα του Ηνωμένου Βασιλείου.
Οι εταιρείες θα υποχρεούνται πλέον να τηρούν μητρώο των ατόμων που διαθέτουν σημαντικό οικονομικό έλεγχο σ' αυτές, από τον Ιανουάριο του επόμενου έτους και θα είναι προσβάσιμο στο δημόσιο από τον Απρίλιο το 2016.
  - 
Η πρόθεση της σημερινής Ελληνικής κυβέρνησης να περιορίσει την φοροδιαφυγή  παρουσιάζεται σαν προτεραιότητα μιας αριστερής ριζοσπαστικής ατζέντας. Η αλήθεια, όμως, είναι πως  αντανακλά έναν ευρύτερο προβληματισμό και εμπίπτει μέσα στην γενικότερη  κατεύθυνση του κεφαλαιοκρατικού συστήματος να αντιμετωπίσει την φοροδιαφυγή με τρόπο που να αμβλύνει αντιθέσεις που δημιουργούνται με το παρόν διεθνές καθεστώς. Αυτό που καλύπτεται από λαϊκίστικη φλυαρία ότι θα πιάσουν τους "βρώμικους" πλούσιους φοροφυγάδες, είναι ένα αμιγώς καπιταλιστικό πρόβλημα. Και   το πρόβλημα έγκειται στην δυσκολία να εφαρμοστεί αποτελεσματικά το νεοφιλελεύθερο δόγμα με βάση το οποίο τα κράτη υποχρεώνονται να ασκούν το θεμελιώδες καθήκον τους να συλλέγουν φόρους τους οποίους να αναδιανέμουν ενισχύοντας το κεφάλαιο (φυσικά, εις βαρος της εργασίας) και με "δίκαιο" για το πως μοιράζεται η πίτα (αλλά και τα έσοδα-έξοδα για το μαγείρεμα της) στους καπιταλιστές.

Όταν λέμε "με δίκαιο για τους καπιταλιστές τρόπο" εννοούμε ότι όλοι οι καπιταλιστές δεν  έχουν την ίδια δυνατότητα να φοροδιαφεύγουν. Αίφνης, αυτοί που εξάγουν, ή οι πολυεθνικές που λειτουργούν σε υπερεθνικές κλίμακες, μπορούν να αποφεύγουν τα βαρίδια της φορολογίας, διοχετεύοντας τα κέρδη τους σε φορολογικούς παραδείσους  - είτε αποταμιεύοντας εκτός της έδρας τους, είτε μεταφέροντας την έδρα τους όπου τους συμφέρει. Όπως λόγου χάρη έχει κάνει η Apple η οποία, εδράζοντας  μια θυγατρική της στην Ιρλανδία, αποφεύγει φορολογία της τάξης δισεκατομμυρίων, όπως και το ίδιο κάνουν οι Microsoft, Google, Twitter, Facebook και άλλες, στερώντας τα κράτη στα οποία ουσιαστικά   εδρεύουν, τις ΗΠΑ κυρίως, από κολοσσιαία ποσά που θα έπρεπε να εισπράττονται σε φόρους.   Κατά συνέπεια, το πρόσθετο φορολογικό βάρος πέφτει σ' αυτούς που δεν μπορούν να φοροδιαφεύγουν, σίγουρα στους εργαζόμενους ως επί το πλείστον, αλλά και στις επιχειρήσεις οι οποίες παράγουν για την εσωτερική αγορά μιας χώρας. Πίεση, λοιπόν, δεν ασκείται μόνο από το γεγονός ότι τα όρια  υπερφορολόγησης της εργασίας και υποφορολόγησης του κεφαλαίου εξαντλούνται (αν και η περίπτωση της Ελλάδας δείχνει ότι, η εξάντληση των ορίων αυτών, σε κάποιες περιπτώσεις, μπορεί και να μην υπακούει σε κανέναν λογικό, ηθικό ή οικονομικό κανόνα...) αλλά και από το τμήμα του κεφαλαίου που "αδικείται" με το παρόν καθεστώς.

Η αντιμετώπιση των διαστάσεων που έχει πάρει η φοροδιαφυγή διεθνώς δεν υποκινείται βέβαια απ' το ότι είναι προκλητική, συμβαδίζοντας με τον αυξανόμενο πλουτισμό μιας ελίτ συγχρόνως με την αυξανόμενη εξαθλίωση στην υπόλοιπη ανθρωπότητα, αλλά μάλλον για τους λόγους που προαναφέρθηκαν.

Για τούτο και βλέπουμε και ιμπεριαλιστές να αδημονούν για αλλαγή στο καθεστώς αυτό, όπως οι ΗΠΑ που με περισσό "αριστερό ριζοσπαστισμό" έχουν ασκήσει, παρέα με την ΕΕ, εντονότατη πίεση στην Ιρλανδία ν' αλλάξει το φορολογικό καθεστώς της.

❇❇❇

Από τα παραπάνω δεν απορρέει σαν συμπέρασμα ότι, αν η σημερινή κυβέρνηση περιορίσει την φοροδιαφυγή (το να την εξαλείψει είναι αδύνατον), αυτό δεν θα είναι θετικό. Αν δεν το έκαναν οι προηγούμενοι ήταν διότι κάποιοι από αυτούς ήταν βυθισμένοι ως τα ρουθούνια στην διαφθορά που αναγκαστικά οδηγεί και στην φοροδιαφυγή (ποιος τρελός δηλώνει εισόδημα από κλοπή;), Κι αν θα το κάνουν τούτοι εδώ, είναι γιατί δεν έχουν μεν συμφέρον να καλύψουν τους προηγούμενους και τους συνδαιτυμόνες αυτών, αλλά και γιατί αυτό απαιτείται για μια πιο ορθολογική λειτουργία του καπιταλισμού που με τόση επιμέλεια προσπαθούν να διασώσουν.

Ας θυμηθούμε όμως πάλι ότι το πρώτο πράγμα που επέβαλλαν οι "εταίροι μας" ήταν να σβήσουν στο συμφωνητικό του Γιούρογκρουπ (20η Φεβρουαρίου) κάθε νύξη για "ένα δικαιότερο φορολογικό σύστημα", επιμένοντας στο να μην προβεί σε οποιαδήποτε ενέργεια ή κυβέρνηση χωρίς την έγκριση των αφεντικών της.

Δεν παίζουμε με το φορολογικό. Ο,τι και να κάνουμε, τελικά κάνουμε ό,τι μας λένε.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου