Δίψασες και σου έδωσα να πιεις αλήθεια
Την έφτυσες - η γεύση της σαν δηλητήριο πικρή
Γκρεμίζεις το άγαλμά μου και μου σπας τα στήθια
Χέρια, κεφάλι, θρύψαλα... ξαναπεθαίνουν κι οι νεκροί
Με τα κομμάτια μου, άλλου θεού ναό θέλεις να χτίσεις
Βγάζοντας από την ψυχή μου των χτιστάδων το υλικό
Μα πάντα θα σου λείπει κάτι που δεν θ' αποκτήσεις
Όσο θαρρείς πως είμ' ο δαίμονας, που σού 'καμε κακό
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου