Γεμίζει η πλατεία. Η ελπίδα επιστρέφει...

"Ο ουρανός ανοίγει. Διαλύονται τα νέφη 

Γεμίζει η πλατεία. Η ελπίδα επιστρέφει"

Έτσι του λέει πάλι. Μ' αυτός γιατί αμφιβάλλει;

Ίσως φταίει που ακόμα δεν του περνά η ζάλη 

Που βγήκε στην πλατεία και χόρευε με κέφι 

Αυτός σαν την αρκούδα, κι ο άλλος να παίζει ντέφι

Διαβάζω [1] πως “Η Γαλλία έπαψε να πλήττει”... τέλος στο λεγάμενο La France s' ennuie. Για το deja vu με "τον θρυλικό Μάη του '68". Για το "υπό διαμόρφωση κίνημα Nuit Debout (Ολονυκτία) που αναστατώνει τη δεύτερη ισχυρότερη χώρα της ευρωζώνης". Για "ατμόσφαιρα αντικαπιταλιστικού καρναβαλιού" στις πλατείες πάλι... Για τους "ριζοσπάστες ακτιβιστές" και τις “Γενικές Συνελεύσεις” τους, για για ένα νέο “'αέρα' Αγανακτισμένων, Ταξίμ και Ταχρίρ"... Και ότι, χωρίς "καμία αμφιβολία, αυτό θα συμβεί σύντομα και στην Ελλάδα, τη χώρα που χρειάζεται όσο καμία άλλη την αναζωογονητική πνοή των πλατειών και των δρόμων τούτη την κρίσιμη στιγμή, όπου κυβέρνηση και τρόικα ετοιμάζονται να επιβάλουν μέτρα κοινωνικής εξόντωσης και εθνικής ταπείνωσης τεράστιας σημασίας".  

Και λέω: "αχ, τι ωραία!" Μακάρι να ξεκινήσει έτσι μία αντικαπιταλιστική επανάσταση με ολοκαίνουργιο χαρακτήρα.

Όμως,  γιατί αμφιβάλλω; Μήπως αυτοί που τόσο ελπίζουν στην ικανότητα της πλατείας να κάνει αυθόρμητα θαύματα ξέχασαν τι απέγιναν τα "Ταχρίρια," και τα "Ταξίμια"; Και για αυτό αμφιβάλλω. Με την εργατική τάξη να χορεύει στην πλατεία χωρίς τα ρούχα της δουλειάς (άσε πια την ξεπερασμένη και παλιομοδίτικη οργάνωσή της) έχουμε ελπίδα.... Ή μας δουλεύουν πάλι;

✴✴✴✴✴

1] άρθρο του Του ΠΕΤΡΟΥ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ  ΟΙ ΠΛΑΤΕΙΕΣ ΞΑΝΑΓΕΜΙΖΟΥΝ, Η ΕΛΠΙΔΑ ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ!]

-----

Image on top borrowed from here