Για μας, η προσφυγική κρίση δεν διαιρεί χώρες.Αυτά, μεταξύ άλλων, "τσαμπούνησε" ο πρωθυπουργός ανοίγοντας τις εργασίες της Κ.Ε. του Συριζα για το προσφυγικό.
Αντιπαραθέτει ιδέες και πολιτικές.
Αναδεικνύει τη διαχωριστική γραμμή με πολύ έντονο, υπαρξιακό θα έλεγα τρόπο, ανάμεσα στη συντήρηση και την πρόοδο.
Ανάμεσα στη Δεξιά και την Αριστερά.
Χρειάζεται, λοιπόν, σήμερα, περισσότερο από ποτέ, η Ευρώπη να αλλάξει πορεία. Και για να αλλάξει πορεία, πρέπει να αλλάξουν οι ευρωπαϊκοί πολιτικοί συσχετισμοί.
Οι προοδευτικές δυνάμεις της Ευρώπης έχουν χρέος να υψώσουν το δικό τους τείχος απέναντι στα τείχη της ντροπής, που υψώνουν στα σύνορα τους σήμερα οι δυνάμεις που επηρεάζονται από τη ρητορική της ακροδεξιάς.
Χρειάζεται να επανιδρύσουμε την Ευρώπη στη βάση των αρχών του ανθρωπισμού, της δημοκρατίας, της αλληλεγγύης, της κοινωνικής δικαιοσύνης και της συνοχής.
Και, βεβαίως, της πολιτικής ισοτιμίας των κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Αλλά με την Ευρώπη που κλείνει τα μάτια, την καρδιά και τα σύνορα όχι μόνο στους πρόσφυγες αλλά και απέναντι στην πραγματικότητα δεν είμαστε, απλά και μόνον, σε ρητορική αντιπαράθεση.
Είμαστε σε αντιπαράθεση στην πράξη.
Ο Τσίπρας κι η κλίκα του ξέρουν καλά πως η προσφυγική κρίση συνδέεται μ' έναν πόλεμο που αποτελεί συνέχεια της ιμπεριαλιστικής πολιτικής που ασκείται από την ΕΕ την οποία ο ίδιος προσκυνά ευλαβικά ενώ καμώνεται πως επικρίνει τη στάση της. Ο Τσίπρας κι η κλίκα του, έχοντας περάσει με τον τροπο τους (...) από το σχολείο του κομμουνισμού, γνωρίζουν πως η κρίση αυτή είναι γνώρισμα μιας βαθύτερης κρίσης στον πυρήνα της οποίας βρίσκεται η δυνατότητα που το καπιταλιστικό σύστημα στο ιμπεριαλιστικό του στάδιο παρέχει σε μιαν ελίτ να ιδιοποιείται τον πλούτο του πλανήτη, συσσωρεύοντας κεφάλαια με καταλήστευση του προϊόντος της εργασίας της ανθρωπότητας, και με βίαια αρπαγή των φυσικών πηγών του πλανήτη. Γνωρίζουν πως ο πόλεμος είναι το μέσο με τον οποίο ο ιμπεριαλισμός, και πίσω του η ελίτ που κατέχει τον πλανήτη, υπερασπίζεται ή επεκτείνει αυτήν ακριβώς την κατοχή της.
Ο Τσίπρας στην εισήγηση στην ΚΕ του κόμματός του λέει μόνο αρλούμπες που αφορούν την στάση που παίρνει η ΕΕ γενικά, ή ειδικά κάποια μέλη της. Ο λόγος του είναι άδειος, ή μάλλον γεμάτος φούσκες όταν μιλάει για αλλαγή των ευρωπαϊκων πολιτικών συσχετισμών και για επανίδρυση της Ευρώπης "στη βάση των αρχών του ανθρωπισμού, της δημοκρατίας, της αλληλεγγύης, της κοινωνικής δικαιοσύνης και της συνοχής". Και όταν λέει πως αυτός κι η κλίκα του ειναι "σε αντιπαράθεση στην πράξη" με την κυρίαρχη Ευρωπαϊκή πολιτική...
ακριβώς το αντίθετο εννοεί με την πράξη του.
Ας μην αναρωτιόμαστε πώς τολμά να υποτιμά έτσι ανερυθρίαστα την νοημοσύνη του κόσμου. Ανήκει στην κατηγορία ανθρωποειδών που διακρίνονται από ένα σοβαρό έλλειμμα - προφανώς απο ενα έλλειμα της ικανότητας του ανθρώπου να νιώσει ντροπή.
Θα συμφωνήσω μόνο σε ένα απ' αυτά που είπε ο Τσίπρας, κι αυτό είναι πως η κατάσταση αυτή "αναδεικνύει μια διαχωριστική γραμμή με πολύ έντονο, υπαρξιακό [...] τρόπο".
Η γραμμή ομως δεν ειναι αυτή που εννοεί ο ίδιος. Μιλάμε για μιά γραμμή που διαχωρίζει το φιλότιμο από την αδιαντροπιά, την αξιοπρέπεια από την ατιμία, την αλήθεια απο το ψέμα. Είναι τόσο αβυσσαλέο το κενό κάτω από αυτή τη διαχωριστική γραμμή, που επιτρέπει σ' αυτούς που ασκούν μιαν απάνθρωπη πολιτική εφαρμογή κοινωνικού δαρβινισμού, σ' ένα καθεστώς ολοκληρωτικής εξουσίας του κεφαλαίου oπου ο σκύλος τρώει σκύλο ενώ το ισχυρό καθίσταται δίκαιο, να μιλούν ακόμα για "αρχές του ανθρωπισμού, της δημοκρατίας, της αλληλεγγύης, και της κοινωνικής δικαιοσύνης..."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου