ταγκό

Τον είδε γιατί έκανε το πάθος χρώμα.

Στεκόταν δίπλα της, μα το σκοτάδι

Ήταν πηχτό, τόσο που το ’νιωθε

Στέρεο μεταξύ τους

Κι αυτοί, σαν ενσωματωμένοι

Σε τοιχείο τσιμεντένιο, μήτε 

για την απόσταση ανάμεσά τους  

Θα μπορούσαν να ’ταν σίγουροι.

Πριν εστιάσουν πάνω τους οι προβολείς

Ευχήθηκε να σπάσει τούτο το καλούπι

που, εσώκλειστους, τους σφίγγει

Και να: απo τα θρύψαλα του αποκαλύπτονται

Σαν δυο αγάλματα που αναπνέουν

Αγκαλιάζονται  και χορεύουν ταγκό

M