Τρίτη 28 Οκτωβρίου 2014

Παιδική Φτώχια / άλλη μια πρωτιά για την Ελλάδα]

Αυτά τα παιδάκια μπορεί να μην ειχαν ποτε πρόβλημα και ...
Καλή τους τύχη!
✴✴✴✴✴


Αυτό όμως έχει και...
Σε καλό να του βγει...
✴✴✴✴✴



Μια νέα έκθεση της Unicef ​​αναφέρει ότι ο αριθμός των παιδιών που υπέπεσαν σε φτώχεια κατά τη διάρκεια της ύφεσης είναι 2,6 εκατομμύρια μεγαλύτερος από τον αριθμό αυτων που έχουν εξέλθει από αυτήν. 
Η παιδική φτώχεια έχει αυξηθεί σε 23 χώρες του ανεπτυγμένου κόσμου από την έναρξη της παγκόσμιας ύφεσης το 2008, παγιδεύοντας πιθανόν μια γενιά σε μια ζωή υλικής στέρησης και περιορισμένων προοπτικών.

Η Ελλάδα και Ισλανδία έχουν τις μεγαλύτερες ποσοστιαίες αυξήσεις της παιδικής φτώχειας από το 2008. 

 Η Νορβηγία έχει το χαμηλότερο ποσοστό της παιδικής φτώχειας, στο 5,3% (από 9,6% το 2008), και η Ελλάδα έχει το υψηλότερο, στο 40,5% (από 23% το 2008). Η Λετονία και η Ισπανία έχουν επίσης τα ποσοστά παιδικής φτώχειας πάνω από 36%. Στις ΗΠΑ, το ποσοστό είναι 32%. 

Οι συγγραφείς της μελέτης συζήτησαν με ανθρώπους για τις εμπειρίες και τις αντιλήψεις τους που αφορούν την στέρησης τους, βασιζόμενοι σε τέσσερις δείκτες: ανεπαρκή χρήματα για να αγοράσουν τρόφιμα για τον εαυτό τους ή την οικογένειά τους? τα επίπεδα του άγχους? συνολική ικανοποίηση από τη ζωή? και αν τα παιδιά έχουν την ευκαιρία να μάθουν και να αναπτυχθούν. 

Σε 18 από τις 41 χώρες, τα αποτελέσματα έδειξαν επιδείνωση της κατάστασης μεταξύ 2007 και 2013, αποκαλύπτοντας «αυξανόμενη ανασφάλεια και το άγχος».

Το ποσοστό των νοικοκυριών με παιδιά που δεν μπορούν να πληρώσουν ένα γεύμα με κρέας, κοτόπουλο, ψάρι ή ένα φυτικό ισοδύναμο κάθε δεύτερη μέρα υπερδιπλασιάστηκε σε τέσσερις ευρωπαϊκές χώρες - Εσθονία (10%), Ελλάδα (18%), την Ισλανδία (6%) και την Ιταλία (16%). 

Οι νέοι έχουν υποφέρει αναμφισβήτητα το σοβαρότερο πλήγμα από την ύφεση, σύμφωνα με την έκθεση, με 7,5 εκατομμύρια εντός της ΕΕ εξω απο τον τομέα της εκπαίδευσης, απασχόλησης ή κατάρτισης (Neet) - σχεδόν ένα εκατομμύριο περισσότερο από ό, τι το 2008. 

Οι μεγαλύτερες απόλυτες αυξήσεις ήταν στην Κροατία, Κύπρο, Ελλάδα, Ιταλία και Ρουμανία. Ο αριθμός των ατόμων ηλικίας 15 έως 24 ετών σε εργασία με μερική απασχόληση ή που υποαπασχολούνται έχει τριπλασιαστεί κατά μέσο όρο στις χώρες που είναι περισσότερο εκτεθειμένες στην ύφεση, "αναφέρει η έκθεση. 

Η έκθεση καταλήγει στο συμπέρασμα: «Τα προβλήματα δεν έχουν λήξει για τα παιδιά και τις οικογένειές τους, και μπορεί κάλλιστα να χρειαστούν χρόνια για πολλά από αυτά να επιστρέψουν στα προ της κρίσης επίπεδα ευημερίας.


(Περίληψη απο ρεπορτάζ στην Guardian)

2 σχόλια:

  1. Τα παιδιά της «ύφεσης» δίπλα στον ασύλληπτο πλούτο
    Σε 41 από τις πιο ανεπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες του κόσμου ζουν 76,5 εκατομμύρια παιδιά κάτω από το όριο της φτώχειας, σύμφωνα με την τελευταία Εκθεση της UNICEF. Μάλιστα 2,6 εκατ. περισσότερα παιδιά έχουν βυθιστεί κάτω από το όριο της φτώχειας στις πλουσιότερες χώρες του κόσμου από το 2008 μέχρι σήμερα. Η Εκθεση του Ερευνητικού Κέντρου της UNICEF Innocenti «Τα παιδιά της ύφεσης: Οι επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης στην παιδική ευημερία στις πλούσιες χώρες» κατατάσσει 41 χώρες του ΟΟΣΑ και της ΕΕ, ανάλογα με το αν τα επίπεδα της παιδικής φτώχειας έχουν αυξηθεί ή μειωθεί από το 2008. «Η πλειοψηφία των χωρών στράφηκαν απότομα σε περικοπές στους προϋπολογισμούς, με αρνητικό αντίκτυπο στα παιδιά», σημειώνεται.
    ***
    Ανάμεσα σε άλλα, τα ευρήματα της Εκθεσης φανερώνουν:
    Σε 23 από τις 41 χώρες η παιδική φτώχεια έχει αυξηθεί από το 2008. Στην Ιρλανδία, την Κροατία, τη Λετονία, την Ελλάδα και την Ισλανδία, τα ποσοστά αυξήθηκαν κατά περισσότερο από 50%.
    Στην Ελλάδα, το 2012 το μέσο οικογενειακό εισόδημα των νοικοκυριών με παιδιά βυθίστηκε στα επίπεδα του 1998 - το ισοδύναμο της απώλειας 14 χρόνων εισοδηματικής προόδου. Ομοίως, η Ιρλανδία, το Λουξεμβούργο και η Ισπανία έχασαν μια δεκαετία, η Ισλανδία έχασε 9 χρόνια και η Ιταλία, η Ουγγαρία και η Πορτογαλία έχασαν 8 χρόνια.
    7,5 εκατ. νέοι στην ΕΕ ηλικίας 15 - 24 ετών βρίσκονταν το 2013 εκτός εκπαίδευσης, απασχόλησης ή κατάρτισης.
    Στις ΗΠΑ, το 2012, 24,2 εκατ. παιδιά ζούσαν σε συνθήκες φτώχειας, αύξηση κατά 1,7 εκατ. από το 2008. Η παιδική φτώχεια έχει αυξηθεί σε 34 από τις 50 πολιτείες από την έναρξη της κρίσης, και μάλιστα έχει αυξηθεί περισσότερο σε αυτήν τη συγκυρία σε σύγκριση με την περίοδο της ύφεσης του 1982.
    Συγκλονίζουν τα στοιχεία όταν παρουσιάζονται συγκεντρωμένα. Περισσότερο όμως συγκλονίζουν όταν παρουσιάζονται δίπλα σε ασύλληπτα νούμερα για την αύξηση του πλούτου. Διότι στην καπιταλιστική κρίση ο πλούτος δεν εξανεμίζεται, η κερδοφορία δε σταματάει. Η κρίση δεν πλήττει τους μονοπωλιακούς ομίλους, οι κυβερνήσεις δεν προχωρούν σε «απότομες περικοπές στους προϋπολογισμούς» ως αναγκαίο κακό, αλλά τσακίζουν τους λαούς για να δώσουν περισσότερα στο κεφάλαιο, για να ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητα, η κερδοφορία, για την εξοικονόμηση κρατικού χρήματος για καπιταλιστικές επενδύσεις.
    ***
    Ετσι, την ίδια ώρα που δεκάδες εκατομμύρια παιδιά στις ανεπτυγμένες χώρες υποφέρουν από τη φτώχεια, δεν έχουν εξασφαλισμένη ούτε μια μπουκιά φαΐ στο στόμα τους, ούτε σχολείο, ζεστασιά, παιχνίδι, ο πλούτος παγκοσμίως, παρά την κρίση, έφτασε το 2013 στα 263 τρισ. δολάρια, σύμφωνα με την Credit Suisse. Στην έρευνα που παρουσιάζει κάθε χρόνο η ελβετική τράπεζα, καταγράφεται αύξηση του παγκόσμιου πλούτου κατά 8,3% σε σχέση με το 2012. Σε ΗΠΑ και Ευρώπη, ο πλούτος αυξήθηκε πάνω από 10%, παρά την κρίση. Το μεγαλύτερο μέρος του πλούτου συγκεντρώνεται στη Βόρεια Αμερική (34,7%) και ακολουθεί η Ευρώπη (32,4%) και τρίτη η Ασία (18,9% χωρίς την Κίνα). Τα μεγέθη είναι ασύλληπτα και δείχνουν σε ποιο επίπεδο έχουν φτάσει σήμερα οι παραγωγικές δυνάμεις. Από την άλλη, τον πλούτο αυτόν τον συγκεντρώνουν στα χέρια τους μια χούφτα κεφαλαιοκράτες, σε κάθε ήπειρο και σε κάθε κράτος χωριστά, και όχι βέβαια οι εργαζόμενοι σε όλο τον κόσμο, που είναι και οι μοναδικοί που τον παράγουν.
    Να η μεγάλη αντίφαση του σάπιου καπιταλισμού: Σύμφωνα με την τράπεζα, αν ήταν δυνατό να μοιραστεί ο παραγόμενος πλούτος ισομερώς, κάθε ενήλικος κάτοικος του πλανήτη θα έπαιρνε 56.000 δολάρια για το 2013! Ομως τον πλούτο τον κατέχει όχι αυτός που τον παράγει, αλλά αυτός που είναι ιδιοκτήτης των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής, δηλαδή τα μονοπώλια, οι μέτοχοι των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, το κεφάλαιο. Ετσι η πραγματικότητα λέει ότι εκατοντάδες εκατομμύρια φτωχοδιάβολοι σε όλο τον πλανήτη δεν έχουν τα στοιχειώδη ούτε για να επιβιώσουν...

    Ε.Μ.Σ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ή δες επίσης το ίδιο στον Προλετάριο
    http://nikarast.blogspot.gr/2014/10/blog-post_118.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή