Όταν η φιλοσοφία καταντά γελοιότητα κι η γελοιότητα φιλοσοφία ζωής

Πως μπορείς να γίνεις διάσημος και πλούσιος… και να το παίζεις και ολίγον τι αντικαπιταλιστής;

Δεν ξέρω αν μπορεί να επαναληφτεί, αλλά εδώ έχω μια συνταγή – και τέλος πάντων αξίζει να την δοκιμάσει κάποιος, αν διακαώς επιθυμεί φήμη και λεφτά: 

• βαλε λίγο ακαδημαϊκό – αλλά πλήρως νερωμένο και ανώδυνο – μαρξισμό
•  βαλε λίγη αμάσητη κι αχώνευτη ψυχανάλυση περασμένη από ένα τρυπητό κατασκευής Λακάν
• βαλε μια γενναία δόση από φιλοσοφικοφανή μπουρδολογία
• βαλε καμπόσα χωρατά
• βαλε μούσι και μια συμπαθητική μπάκα και…Bob’s your uncle!

Αν δεν μπορείς να το κάνεις, να τολμήσεις δηλαδή  το «έλα στην παράσταση» που είπε ένας άλλος μαλάκας, τότε τουλάχιστον μπορεί να αγοράσεις αυτού του είδους μοδάτο και πιασάρικο "κομμουνισμό" από αυτόν που το τόλμησε, ή άλλους κολλητούς του . Έχουμε και τσάντες για ψώνια με brand name. Αν απλά θέλεις να τον φοράς κάπου-κάπου και να το παίζεις κι εσύ διανόηση (it’s a free country), έχουμε και t-shirts… όλα τα έχει το μαγαζί.  

Οι παραπάνω εικόνες δεν είναι δουλειά Photoshop, αλήθεια σας λέω… honest - the merchandise is advertised here 

_____________________________

These are examples of the ways which people have become extended brands, then spread across other people, or at least their clothing, in yet another oddly packaging-based approach to expressing human connections.

_____________

Υγ

Το προβλημα είναι ότι κάθε φορά που μιλάμε γι αυτόν, τον διαφημίζουμε. Η φήμη αυτο-παράγεται και αυτο-αναπτύσσεται. Είναι αναπόφευκτο όμως. Αίφνης, εχτές μιλούσα μ΄ ένα φίλο ο οποίος αναφερόμενος στην πρόσφατη δήλωση του Ζιζεκ, «όσοι δεν υποστηρίζουν τον ΣΥΡΙΖΑ στην Ευρώπη, θα πρέπει να πάρουν ένα εισιτήριο χωρίς επιστροφή για τα γκουλάγκ στη Σιβηρία», παρατήρησε  πως το κλόουν, ενώ είχε πάμπολλες επιλογές για να αναφερθεί σε στρατόπεδα «αναψυχής» της άλλης, της σκοτεινής πλευράς του ψυχρού πόλεμου, δεν είπε (π.χ.) «θα τους στείλουμε στο Άουσβιτς ή, στο πιο μοντέρνο,  Γκουαντάναμο» - αυτό θα ήταν παραδέ κακόγουστο χιούμορ… θα του άξιζε σαπούνι στο στόμα…

Μια κρύα πλευρά του αστείου είναι ότι έδωσε πάσα σε ανθρώπους που φορούν γκρι κουστούμια, δείχνοντας (φευ) παντελή έλλειψη χιούμορ – να αδράξουν την ευκαιρία, για να εκτοξεύσουν ρουκέτες εμετικού, ψυχροπολεμικού αντικομουνισμού, ετσι, «για να γνωρίζουν» οι νεώτεροι...

Αυτά πάνε μαζί, για να γνωρίζουν οι νεώτεροι... Αλληλοσυμπληρώνονται σαν τα συγκοινωνούντα δοχεία που είναι. Αγοραίος «κομμουνισμός» με λίγο χιούμορ και αγοραίος αντικομουνισμός με πολύ βιτριόλι. 

Μ