Ζητήματα στρατηγικής
απόσπασμα απο το αρθρο 'Η Αντιφασιστική Νίκη των Λαών' Του
Αναστάση ΓΚΙΚΑ
(ολόκληρο το κείμενο στον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ) Αναστάση ΓΚΙΚΑ
Στρατηγική των αντιχιτλερικών αστικών δυνάμεων έναντι του ΕΑΜικού κινήματος ήταν η χειραγώγηση και τελικά το χτύπημά του, άλλοτε μέσα από τη «συνεργασία» μαζί του, άλλοτε μέσα από την ανοιχτή πολεμική, άλλοτε και με τα δύο. Η συνύπαρξη του ταξικού περιεχομένου της λαϊκής πάλης με το εθνικοαπελευθερωτικό έθετε αντικειμενικά καθήκοντα για αγώνα κατά του κατακτητή και -ταυτόχρονα- αγώνα κατά της ντόπιας αστικής τάξης, για την εργατική εξουσία.
Το ΚΚΕ, παρά τον ηρωικό αγώνα του, δεν ήταν στρατηγικά - πολιτικά προετοιμασμένο να θέσει το ζήτημα της κατάκτησης της εργατικής εξουσίας ως επιστέγασμα της αντιστασιακής πάλης και έπαθλο του λαϊκού αγώνα. Δεν μπόρεσε να διαχωρίσει τις οργανωμένες λαϊκές δυνάμεις από τους στρατιωτικούς και πολιτικούς στόχους των εγχώριων και ξένων «συμμαχικών» δυνάμεων. Ετσι, οδηγήθηκε στην υπαγωγή του ΕΛΑΣ στο βρετανικό στρατηγείο της Μέσης Ανατολής (5/7/1943) και αργότερα στις Συμφωνίες του Λιβάνου (20/5/1944) και της Καζέρτας (26/9/1944). Στις συμφωνίες αυτές, το ΚΚΕ, κάτω και από την επίδραση των αντιλήψεων που επικρατούσαν συνολικά τότε στο διεθνές κίνημα, συμμετείχε στο όνομα της λεγόμενης «εθνικής ενότητας». Μιας ενότητας επίπλαστης, αφού τα «εθνικά» συμφέροντα της εργατικής τάξης και της αστικής στέκονταν διαμετρικά αντίθετα, τόσο πριν, όσο στη διάρκεια, όσο και βεβαίως μετά τη λήξη του πολέμου. Μιας ενότητας, που ουσιαστικά σήμαινε αφοπλισμό του λαϊκού κινήματος και υπαγωγή στην αστική πολιτική. Ετσι, δεν αξιοποιήθηκε το γεγονός ότι ο λαός ήταν ένοπλος, ενώ είχαν διαμορφωθεί ήδη φύτρα εξουσίας, που θα μπορούσαν να μετεξελιχθούν σε πυρήνες της επαναστατικής δράσης για την καθολική σύγκρουση, με στόχο την κατάκτηση της εργατικής εξουσίας.
ΟΤΑΝ Ο ΑΣΤΙΚΟΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΣΜΟΣ ΔΙΝΕΙ ΤΟ ΧΕΡΙ ΣΤΟ ΝΑΖΙΣΜΟ - ΕΘΝΙΚΙΣΜΟ του Ν. Σαλπιστή
Αποσπασμα -
(ολόκληρο το κείμενο στο redfly planet / gekoudi)
3 ) Κατηγορείται το ΚΚΕ ότι ήταν κατά του πολέμου , έτσι γενικά, της Ελλάδας με την Ιταλία , γιατί υπήρχε το γερμανοσοβιετικό σύμφωνο μη επίθεσης και δεν ήθελε να έρθει σε αντίθεση με την ΕΣΣΔ. Όταν η Γερμανία επιτέθηκε στην ΕΣΣΔ, «τότε ξύπνησε ο Ζαχαριάδης… … και το ΚΚΕ καπέλωσε την αντίσταση». Για να δούμε τα γεγονότα που αποσιωπούνται.
Πρωτ’ απ’όλα κανένας μαρξιστής που σέβεται τον εαυτό του δεν θα πέσει στην παγίδα να παρασυρθεί σε επιθετικούς πολέμους για τα συμφέροντα της άρχουσας τάξης , που ξέρει να κρύβει τα παιδιά της από το σφαγείο που οδηγεί τα παιδιά των λαϊκών στρωμάτων. Περίπου χίλιοι Έλληνες άφησαν τα κόκκαλά τους στο όνομα «του μεγαλείου της φυλής» (στην Ρωσία το 1919, επί «εθνάρχου» Βενιζέλου, και στην Κορέα), άλλα στην ουσία για να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα των Γάλλων και Αμερικανών ιμπεριαλιστών και της ντόπιας άρχουσας τάξης. Επίσης με το πρόσχημα της απελευθέρωσης ελληνικών πληθυσμών η αστική τάξη της Ελλάδας, για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα της και τα συμφέροντα των Άγγλων και Γάλλων ιμπεριαλιστών, παρέσυρε σε ένα τυχοδιωκτικό πόλεμο τη χώρα στα βάθη της Μακράς Ασίας.Άλλα και στους αμυντικούς πολέμους οι κομμουνιστές αγωνίζονται στην πρώτη γραμμή, έχοντας στο μυαλό τους να σώσουν την πατρίδα εργαζομένων και όχι την πατρίδα των πλουτοκρατών και το καθεστώς της εκμετάλλευσης , δηλαδή τον καπιταλισμό. Δεν αγωνίζονται κάτω από ξένες σημαίες.
Γιατί ξέρουν ότι η άρχουσα τάξη , ειδικά στην εποχή του ιμπεριαλισμού, είναι έτοιμη να θυσιάσει «την ίδια της τη μάνα» προκειμένου να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα της. Απόδειξη, το καθεστώς Μεταξά, που, από υποχείριο των Βρετανών, στελέχωσε το γερμανοκρατούμενο «ελληνικό» κράτος και παρέδωσε σιδηροδέσμιους τους Έλληνες κομμουνιστές στους Γερμανούς , πολλοί από τους όποιους εκτελέστηκαν , μαζί και ο συμπατριώτης μας Δ. Καραβοκυρος.
Ας δούμε τώρα τη στάση του ΚΚΕ στην επίθεση του Ιταλικού φασισμού. Πρώτα απ’ όλα , πρέπει να πούμε ότι το ΚΚΕ καλούνταν να πάρει θέση με την μεγάλη πλειοψηφία των στελεχών του και τον γραμματέα του στη φυλακή. Παράλληλα το καθεστώς Μεταξά κατόρθωσε να δημιουργήσει μια δεύτερη καθοδήγηση του ΚΚΕ που ήσαν πράκτορες του καθεστώτος. Αν σκεφτείς τις συνθήκες αυτές , το ΚΚΕ τα κατάφερε καλά.
Αποσιωπά, συνηθισμένη πρακτική, ο Τ. το πρώτο γράμμα του Ζαχαριάδη, γ.γ. του ΚΚΕ από τη φυλακή. Το αναφέρουμε για την ιστορία.
«Ο φασισμός του Μουσολίνι χτύπησε την Ελλάδα πισώπλατα, δολοφονικά και ξετσίπωτα, με σκοπό να την υποδουλώσει και να την εξανδραποδίσει. Σήμερα, όλοι οι Έλληνες παλεύουμε για τη λευτεριά, την τιμή, την εθνική μας ανεξαρτησία. Η πάλη θα είναι πολύ δύσκολη και πολύ σκληρή. Μα, ένα έθνος που θέλει να ζήσει πρέπει να παλεύει, αψηφώντας τους κινδύνους και τις θυσίες. Ο λαός της Ελλάδας διεξάγει σήμερα έναν πόλεμο εθνικοαπελευθερωτικό, ενάντια στο φασισμό του Μουσολίνι. Δίπλα στο κύριο μέτωπο και Ο ΚΑΘΕ ΒΡΑΧΟΣ, Η ΚΑΘΕ ΡΕΜΑΤΙΑ, ΤΟ ΚΑΘΕ ΧΩΡΙΟ, ΚΑΛΥΒΑ ΜΕ ΚΑΛΥΒΑ, Η ΚΑΘΕ ΠΟΛΗ, ΣΠΙΤΙ ΜΕ ΣΠΙΤΙ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΦΡΟΥΡΙΟ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ.
Κάθε πράκτορας του φασισμού πρέπει να εξοντωθεί αλύπητα. Στον πόλεμο αυτό που τον διευθύνει η κυβέρνηση Μεταξά, όλοι μας πρέπει να δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις, δίχως επιφύλαξη. Έπαθλο για τον εργαζόμενο λαό και επιστέγασμα για το σημερινό του αγώνα πρέπει να είναι και θα είναι, μια καινούρια Ελλάδα της δουλειάς, της λευτεριάς, λυτρωμένη από κάθε ξενική ιμπεριαλιστική εξάρτηση, μ' έναν πραγματικά παλλαϊκό πολιτισμό.
Όλοι στον αγώνα, ο καθένας στη θέση του και η νίκη θα 'ναι νίκη της Ελλάδας και του λαού της. Οι εργαζόμενοι όλου του κόσμου στέκουν στο πλευρό μας.
Αθήνα, 31 του Οχτώβρη 1940, Νίκος Ζαχαριάδης
Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ». (Δοκίμιο ιστορίας του ΚΚΕ α΄ τόμος Αθήνα 1995)
Την ίδια ώρα (29-10-1940) 600 κρατούμενοι κομμουνιστές στην Ακροναυπλία , με γράμμα τους ζητούν να σταλούν στην πρώτη γραμμή του μετώπου. Ο πατριώτης Μεταξάς το αρνήθηκε.
Κανένα γερμανοσοβιετικό σύμφωνο δεν εμπόδισε το ΚΚΕ και τον γραμματέα του να καλέσουν σε αντίσταση στον άξονα Γερμανίας –Ιταλίας.
Όταν ο ελληνικός στρατός έδιωξε τους Ιταλούς από το ελληνικό έδαφος και με δεδομένη την εξάρτηση του καθεστώτος από τους Εγγλέζους και τις σοβινιστικές φωνές να πάρουμε κομμάτι της Αλβανίας , το ΚΚΕ ζήτησε να μην χύσουν το αίμα τους Έλληνες φαντάροι για άλλα συμφέροντα.
«Καλούμε τους πολεμιστές μας ν' αρνηθούν να πολεμήσουν πέρ' απ' τα σύνορα της πατρίδας μας». Και αυτό το αποσιωπά.
Και ένα άλλο γεγονός που δεν είναι και τόσο γνωστό. Σύμφωνα με πρόταση του Μεταξά προς την γερμανική κυβέρνηση, που την μετέφερε ο υφυπουργός εξωτερικών της κυβέρνησης Μαυρουδής στον στρατιωτικό ακόλουθο της γερμανικής πρεσβείας στην Αθήνα, « η κυβέρνηση επιθυμούσε όσο τίποτα την άμεση κατάπαυση των εχθροπραξιών στην Αλβανία σε συνδυασμό με τη διάσωση της τιμής των ελληνικών όπλων και την αποχώρηση των Άγγλων από την ηπειρωτική Ευρώπη». (M.V.Greveld «Η στρατηγική του Χίτλερ 1940-1941 , το Βαλκανικό ζήτημα» εκδ. Γκοβόστη)
4) «Την στιγμή εκείνη (δηλαδή στις 22-6-1941, όταν η Γερμανία επιτέθηκε στην ΕΣΣΔ) ως δια μαγείας το ΚΚΕ μπαίνει στον αγώνα για την αντίσταση κατά των Γερμανών».
Δεν είναι μόνο όσα αναφέρθηκαν προηγουμένως που καταρρίπτουν τον πιο πάνω ισχυρισμό. Είναι και τα παρακάτω.
Με στελέχη του ΚΚΕ δημιουργείται η αντιστασιακή οργάνωση «Ελευθερία» στη Θεσσαλονίκη και στις 20-5-1941 ανατινάζει γερμανικά αυτοκίνητα. Μέλη της ομάδας εκτελέστηκαν.
Στις 28-5-1941 δημιουργείται η «Εθνική Αλληλεγγύη», ενώ το μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ Μ. Πορφυρογένης καλεί από τη φυλακή σε αντίσταση κατά του Γερμανού εισβολέα (16-5-1941 εφημερίδα «Κρητικά νέα»).
Και όλα αυτά πριν τις 22-6-1941 και με τα στελεχη του ΚΚΕ στη φυλακή.
5) Ο κ. Τ. αναφέρει «ο πατερούλης τους ο Μάρξ δεν διέφερε σε τίποτα από τον Χίτλερ» (Τελικά πόσους πατερούληδες έχουμε;) και για να το αποδείξει αναφέρει στα αγγλικά ( για να το προσδώσει κύρος άραγε;) απόσπασμα από άρθρο που έγραψε ο Μαρξ σε εφημερίδα ( «Εφημερίδα του λάου» στις 19-4-1856).
Το μεταφρασμένο απόσπασμα του κ. Τ. έχει ως εξής :
“ οι τάξεις και οι φυλές που είναι αδύναμες για να αντιμετωπίσουν τις νέες συνθήκες ζωής, θα πρέπει να παραδοθούν. Πρέπει να εξαφανιστούν σε ένα επαναστατικό ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ.”
Ανέτρεξα στο ίδιο το άρθρο - ομιλία ( Μαρξ- Έγκελς «Διαλεκτά έργα» τόμος Α΄ σελ. 419 εκδ. «Νέα Ελλάδα» 1951) . Πουθενά δεν αναφέρει την επίμαχη φράση. Έβαλα τη φράση στα αγγλικά στη μηχανή αναζήτησης στο διαδίκτυο, γιατί είναι γνωστό τι σκουπίδια κυκλοφορούν, και, ω του θαύματος, φτάσαμε στην πηγή από όπου αντλεί τα επιχειρήματα του ο κ. Τ.
Η πηγή λοιπόν είναι , για να ξέρουν και οι αναγνώστες : «Axis History Forum» που σημαίνει «Συνάντηση για την ιστορία του Άξονα» (Άξονας: συμμαχία ναζιστικών και φασιστικών χώρων Γερμανία, Ιταλία, Ιαπωνια κ.α.). Πρόκειται για μια νεοναζιστικη ιστοσελιδα που προβάλει το ναζισμό γεμάτη από κατασκευασμένα ντοκουμέντα (Παλιά πρακτική του ναζισμού , η προβοκάτσια και το ψέμα).
Δείτε το σύμβολο της ιστοσελίδας και βγάλτε συμπεράσματα.
Ο ελληνικός λαός έζησε στο πετσί του για τέσσερα χρόνια αυτήν την πανούκλα.
Η αλήθεια και το ψέμα
Αποσπασμα απο το ΜΕΓΑΛΗ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΝΙΚΗ ΤΩΝ ΛΑΩΝ- ολόκληρο το κείμενο στον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ
Μόλις ο Μπους και οι της ΕΕ, μαζί με τις αντιδραστικότατες κυβερνήσεις της καπιταλιστικής παλινόρθωσης στις Λετονία - Εσθονία - Λιθουανία (στις 3 Βαλτικές χώρες), άρχισαν εδώ και αρκετά χρόνια να λένε τα δικά τους για το «Σύμφωνο Μολότοφ - Ρίμπεντροπ» (Σύμφωνο μη επίθεσης μεταξύ Γερμανίας - Σοβιετικής Ενωσης, 23 Αυγούστου 1939), μπήκαν σε ενέργεια και τα εδώ παπαγαλάκια τους: Καθηγητές, δημοσιογράφοι και άλλοι πρόθυμοι σπεύδουν να επαναλάβουν την ιμπεριαλιστική προπαγάνδα: Μετά τον πόλεμο η σοβιετική κατοχή αντικατέστησε τη γερμανική! Οφείλουμε, λοιπόν, οι κομμουνιστές μια «μεγάλη συγγνώμη» σε αυτούς τους λαούς... Και πρώτα απ' όλους οφείλει η κυβέρνηση Πούτιν, και ας μην είναι κομμουνιστές, λένε οι «αρχηγοί» και ακολουθούν οι παπαγάλοι. Παρότι κυβέρνηση της καπιταλιστικής παλινόρθωσης, οι αμερικανοευρωπαϊκές στοχεύσεις θέλουν την κυβέρνηση Πούτιν γονατισμένη, στο πλαίσιο βεβαίως των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών τους.
Εκείνοι που πρέπει να ζητήσουν συγγνώμη από τους λαούς της Πολωνίας και των Βαλτικών χωρών είναι οι σημερινοί κυβερνώντες τους και οι ΗΠΑ - Μ. Βρετανία - Γαλλία. Και φυσικά η Γερμανία. Συγγνώμη οφείλουν να ζητήσουν αυτά τα κράτη και απ' όλους τους ευρωπαϊκούς λαούς.
Η Σοβιετική Ενωση δεν είχε επιθετική πολιτική. Είχε πολιτική ειρήνης, πολιτική αποτροπής του πολέμου, γιατί, έχοντας καταργήσει την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, δεν ενδιαφερόταν (το αντίθετο) για συμμετοχή στο ξαναμοίρασμα του κόσμου. Ενώ οι ιμπεριαλιστικές χώρες («δημοκρατικές» και μη) ήταν αυτές που προκάλεσαν τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, όπως και τον Α΄.
Οντας στόχος όλων, η Σοβιετική Ενωση αμύνθηκε. Διεξήγαγε δίκαιο αγώνα για την απελευθέρωση και του δικού της τμήματος που είχε κατακτηθεί και των άλλων χωρών. Και μόνη της έγραψε εποποιία, όντας σε συνθήκες καπιταλιστικής περικύκλωσης και προβοκάτσιας, απειλών και εκβιασμών, υπονόμευσης και πολεμικών επιθέσεων.
Πολύ καλά έκανε, λοιπόν, η Σοβιετική Ενωση και συνήψε το «Σύμφωνο Μολότοφ - Ρίμπεντροπ», που έχει προκαλέσει την υποκριτική λύσσα αστών και οπορτουνιστών. Να τι έγραψε ο φανατικός αντικομμουνιστής William L. Shirer στο βιβλίο του «Η άνοδος και η πτώσις του Γ΄ Ράιχ» (εκδόσεις «Αρσενίδη», τόμος Β΄, σελ. 199 - 200):
«Μετά δύο έτη, όταν τα γερμανικά στρατεύματα εισέβαλον εις την Ρωσίαν, κατά παραβίασιν του συμφώνου, ο Στάλιν θα εδικαιολόγει πάλιν την αισχράν συμφωνίαν του με τον Χίτλερ, η οποία επραγματοποιήθη όπισθεν της ράχεως των αγγλο- γαλλικών στρατιωτικών αποστολών, αι οποίαι είχον έλθει διά να διαπραγματευθούν εις την Μόσχαν. "Εξησφαλίσαμεν ειρήνην διά την χώραν μας δι' εν και ήμισυ έτος" εκαυχήθη εις μίαν εκπομπήν προς τον ρωσικόν λαόν την 3ην Ιουλίου 1941, "καθώς και μίαν ευκαιρίαν διά να προπαρασκευάσωμεν τας δυνάμεις μας προς άμυναν, εάν η φασιστική Γερμανία θα διεκινδύνευε να επιτεθή κατά της χώρας μας παραβαίνουσα το σύμφωνον. Τούτο υπήρξε σαφές κέρδος διά την χώραν μας και ζημία διά την φασιστικήν Γερμανίαν".
Αλλ' ήτο πράγματι; Το σημείον τούτο συνεζητήθη έκτοτε πολλάκις. Το ότι η αισχρά μυστική συμφωνία έδωσεν εις τον Στάλιν το ίδιον χρονικόν διάστημα διά ν' αναπνεύση, το οποίον ο Τσάρος Αλέξανδρος ο Α΄ εξησφάλισεν από τον Ναπολέοντα το 1807 και ο Λένιν από τους Γερμανούς εις το Μπρεστ - Λιτόφσκ το 1917, ήτο προφανές. Εντός βραχέος χρονικού διαστήματος, αύτη έδωσεν επίσης εις την Σοβιετικήν Ενωσιν μίαν προκεχωρημένην αμυντικήν τοποθεσίαν εναντίον της Γερμανίας, πέραν των υφισταμένων ρωσικών συνόρων, συμπεριλαμβανομένων βάσεων εις τα Βαλτικά Κράτη και την Φινλανδίαν - εις βάρος των Πολωνών, των Λετονών, των Εσθονών και των Φινλανδών. Και το σημαντικότερον όλων, όπως η επίσημος σοβιετική Ιστορία της Διπλωματίας ετόνισε βραδύτερον, εξησφάλισε εις το Κρεμλίνον ότι, εάν η Ρωσία εδέχετο βραδύτερον επίθεσιν από την Γερμανίαν, αι Δυτικαί Δυνάμεις θα είχον ήδη ανεκκλήτως εμπλακεί εναντίον του Τρίτου Ράιχ και η Σοβιετική Ενωσις δε θ' ανθίστατο μόνη κατά της γερμανικής ισχύος, όπως είχε φοβηθεί ο Στάλιν καθ' όλον το θέρος του 1939. Ολ' αυτά είναι αναντιρρήτως αληθή».
Ο αισχρός Σίρερ είναι πιο ειλικρινής από τους σύγχρονους Αμερικανοευρωπαίους. Οι οποίοι «ξεχνάνε» τα γεγονότα.
Στις 12 του Μάρτη 1938 η Γερμανία ολοκλήρωσε την προσάρτηση της Αυστρίας. ΗΠΑ - Μ. Βρετανία - Γαλλία θεώρησαν το γεγονός φυσικό, ζωτική ανάγκη της Γερμανίας!
Στις 29 και 30 του Σεπτέμβρη 1938 οι ΗΠΑ - Μ. Βρετανία - Γαλλία παρέδωσαν στον Χίτλερ την Τσεχοσλοβακία (Σύμφωνο Μονάχου). Και στις 14 του Σεπτέμβρη 1939 η Γερμανία την κατέλαβε ολόκληρη!
Στις 7 του Απρίλη 1939 η Ιταλία εισέβαλε στην Αλβανία και στις 8 την κατέλαβε ανενόχλητη!
Στις 31 του Μάρτη 1939 οι Βρετανία - Γαλλία δήλωσαν πως παρέχουν στην Πολωνία εγγυήσεις σε περίπτωση που θα δεχθεί απρόκλητη επίθεση. Μάλιστα, στις 19 του Μάη 1939 υπογράφτηκε γαλλοπολωνική στρατιωτική συμμαχία. Ενώ στις 25 του Αυγούστου 1939 η Βρετανία υπέγραψε με την Πολωνία «Σύμφωνο αμοιβαίας βοήθειας».
Τι απέγιναν αυτές οι Συμφωνίες και οι υποσχέσεις; Αποδείχθηκαν φούμαρα. Την 1η του Σεπτέμβρη 1939 η Γερμανία δημιούργησε μια προβοκάτσια και εισέβαλε στην Πολωνία! Και οι ΗΠΑ; Κήρυξαν στάση «ουδετερότητας»!! Και οι Αγγλογάλλοι; «Κήρυξαν» τον πόλεμο κατά της Γερμανίας, αλλά δεν τον έκαναν και στην πράξη!!! («παράξενος» πόλεμος»)... Επί περίπου ένα χρόνο τον είχαν κηρυγμένο, δίχως να τον διεξάγουν...
Και η κυβέρνηση της Πολωνίας; Αυτή διαπραγματευόταν με τον Χίτλερ, έτοιμη και πρόθυμη να χτυπήσει μαζί του τη Σοβιετική Ενωση! Η συμφωνία χάλασε στο θέμα του Γκντανσκ, που ο Χίτλερ ζητούσε να προσαρτήσει, και στο «διάδρομο» στην Πομερανία. Τότε η αστική τάξη της Πολωνίας, για να προστατευθεί από τη Γερμανία, άρχισε να κάνει «Σύμφωνα» με τους Αγγλογάλλους, ενώ αρνήθηκε να κάνει «Σύμφωνο» με τη Σοβιετική Ενωση, όπως της ζητούσε, για κοινή πάλη κατά της χιτλερικής επιδρομής. Και τελικά την έπαθε τόσο από τους Γερμανούς, όσο και από τους Αγγλογάλλους...
Να προστεθεί και τούτο: Ενώ η βρετανική κυβέρνηση έκανε διαπραγματεύσεις με τη Σοβιετική Ενωση, υποτίθεται για αντιχιτλερική συμμαχία, ταυτόχρονα έκανε μυστικές διαπραγματεύσεις με τον Χίτλερ, προτείνοντας τη σύναψη «Συμφώνου μη επίθεσης» και συμφωνίας για το μοίρασμα σφαιρών επιρροής, δηλαδή συμφωνίας πολύ πιο σημαντικής από την αγγλογερμανική ναυτική συμφωνία του 1935. Στις χώρες που θα μοίραζαν συμπεριλαμβανόταν και η Σοβιετική Ενωση, ενώ η Βρετανία συμφωνούσε να παραιτηθεί και από τις εγγυήσεις που είχε αναλάβει απέναντι στην Πολωνία, τις οποίες δεν τήρησε, όπως προαναφέρθηκε.
Τα «πανιά», επομένως, του Χίτλερ, να «καταβροχθίσει» και την Πολωνία, του τα φούσκωσαν οι «δημοκρατίες» των ΗΠΑ - Βρετανίας - Γαλλίας και όχι η Σοβιετική Ενωση, όπως ψευδέστατα γράφεται.
Και πριν προχωρήσουμε, χρειάζεται να θυμηθούμε εδώ ότι στις 22 του Μάρτη 1939, δηλαδή 5 μήνες προτού να γίνει το «Σύμφωνο Μολότοφ - Ρίμπεντροπ», η Γερμανία κατέλαβε τη λιθουανική πόλη Κλαϊπέντα, για το καθεστώς της οποίας ήταν εγγυήτριες δυνάμεις οι Βρετανία - Γαλλία!! Εννοείται πως και πάλι οι «εγγυήτριες» έκαναν τα στραβά μάτια...
Ακόμη: Στα τέλη του 1939 οι Αγγλογάλλοι (με την καλυμμένη βοήθεια της Γερμανίας) «έσπρωξαν» την κυβέρνηση της Φινλανδίας σε πόλεμο κατά της Σοβιετικής Ενωσης. Εδιναν μάλιστα στη Φινλανδία άφθονο εξοπλισμό, ενώ ετοιμάζονταν να στείλουν και στρατό. Στο μεταξύ, η Φινλανδία νικήθηκε και το Μάρτη του 1940 υπέγραψε στη Μόσχα συνθήκη ειρήνης. Ετσι, τα σχέδια ματαιώθηκαν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου