στερείται φύλου

Στην εποχή των τεράτων

Όταν μιλάνε οι γυναίκες σε τόπο κυνηγιού

Όπου παίζουν με τα όπλα τους οι άρρενες

Μιλά μια γυναικεία «άοπλη σιωπή»

Και δεν είναι θέμα καλής θέλησης το να γίνει ακροατή.

Ο δράστης παραμένει άντρας και μετά το έγκλημα,

Η πόλη πλένει τη τιμή της στο ποτάμι

Που περνά μέσα απ’ τα βιασμένα σκέλια της

Βαφτίζοντάς τον “δράκο”

Μα δεν είναι θέμα καλής θέλησης το να εξιλεωθεί.

Την ίδια ώρα, το αντρικό βλέμμα που βολοδέρνει

Επίμονα εκθέτοντας και ανατέμνοντας το σώμα

Της υπάκουης συζύγου, της καλής μητέρας

Κηδεμονεύει την ματιά του γιου που ντρέπεται να κλάψει

Και δεν είναι θέμα καλής θέλησης το να μην γίνει ανεκτό.

***

Όμως η μετατροπή της εικόνας μια παναγιάς ή πόρνης

Σε αντικείμενο που «πουλιέται σε καλή τιμή στην αγορά»

Δεν είναι δα το γερασμένο αιδοίο της «πατριαρχικής βίας»

Ούτε μια αρρενωπή διαστροφή της φύσης γενικά –

Με λίγη θέληση μπορείς να δεις – στερείται φύλου.