Κυριακή 13 Οκτωβρίου 2013

«ήπιο κλίμα»









  


Η προχτεσινή ομιλία Σαμαρά στην Πολιτική Επιτροπή της ΝΔ ήταν «διαφωτιστική». Ξεκίνησε με αποσπάσματα από την ιδρυτική διακήρυξή της ΝΔ, τα οποία o Α. Σαμαράς χρησιμοποίησε σαν σανίδα κατάδυσης στα τοξικά νερά της συντηρητικής ιδεολογίας του. 

Η ομιλία του ήταν  αφενός ένα «μάθημα πολιτικής αγωγής» και αφετέρου μια εφαρμογή της πάγιας τακτικής του να δημιουργεί ελπίδες για την (δήθεν) ανακάμπτουσα οικονομία.

Σ’  ότι αφορά το πολιτειακό-καθεστωτικό ζήτημα

(σε επικείμενη ανάρτηση θα αναφερθώ στο θέμα της οικονομίας): 

Αναφερόμενος στο φαινόμενο των νεο-ναζί, o Α. Σαμαράς διέκρινε σαν αίτια για την εμφάνιση του την «μακροχρόνια ύφεση με την τεράστια ανεργία που έφερε, τα ανεξέλεγκτα κύματα λαθρομεταναστών και την βαθμιαία χαλάρωση της νομιμότητας», προσθέτοντας ότι για εξαλειφθεί  το φαινόμενο πρέπει να δείξουμε «μηδενική ανοχή» και να εξαλείψουμε και τα αίτια που το δημιούργησαν. 

Το ενδιαφέρον βρίσκεται στις γενικεύσεις που κάνει, με αφορμή το φαινόμενο και το τρόπο που το χειρίστηκε ο ίδιος και η κυβέρνηση του.





Τα παρακάτω εδάφια αποτελούν διήθημα της ομιλίας Σαμαρά,  η οποία τελικά συνιστά μιαν αποτυχημένη προσπάθεια να καλυφτεί η ακροδεξιά ατζέντα του πίσω από μια κεντροδεξιά «δημοκρατική» ρητορική.

Μεταξύ άλλων είπε: 
Αν ανεχθούμε την παρανομία, δηλαδή την υπονόμευση της έννομης Τάξης, τότε καταλύεται και η Δικαιοσύνη και η Δημοκρατία. Καμιά ανοχή λοιπόν στην παρανομία!  

Να θυμόμαστε κάτι ακόμα:

Η Δημοκρατία πολεμάει τους εχθρούς της

Αυτό είναι και το ηθικό πλεονέκτημα της Δημοκρατίας. Διαφυλάσσει τα δικαιώματα ακόμα και των εχθρών της! Αλλά το ότι σεβόμαστε τα δικαιώματά τους, δεν σημαίνει ότι ανεχόμαστε τις παράνομες δραστηριότητές τους.

Να θυμάστε:

Η Δημοκρατία δεν διώκει το φρόνημα. Διώκει τις πράξεις.

Η Δημοκρατία εγγυάται την Ελευθερία όλων, αλλά δεν ανέχεται κανενός την παρανομία! Η Δημοκρατία δεν εξυπηρετείται από νόμους ανεφάρμοστους. Αλλά από την πολιτική βούληση να εφαρμόζονται οι νόμοι που υπάρχουν όταν παραβιάζεται η νομιμότητα. Και τέλος η Δημοκρατία απαιτεί ήπιο πολιτικό κλίμα, όχι ένταση που πυροδοτεί νέα κύματα βίας.

Κι εδώ δεν αναφέρομαι σε καμία «θεωρία δύο άκρων».

Παραβιάσεις της νομιμότητας δεν έγιναν μόνο από τη Χρυσή Αυγή.

Έγιναν κι από άλλους.

Η ευθύνη όλων είναι  να καταγγέλλουν κάθε μορφή βίας.

Και σε μία πραγματική Δημοκρατία, ευθύνη έχουν ακόμα όλοι να συγκρατούν και τη φραστική βία που καμιά φορά κλιμακώνεται σε συγκρούσεις. Όχι να πυροδοτούν τις εντάσεις μετά από το οποιοδήποτε γεγονός.

Μη ξεχνάμε ότι η Αθήνα κάηκε μια φορά μετά από μια τραγική δολοφονία.

Και τότε δεν υπήρχε αυτή η  κρίση αυτή η ανεργία…

Ξέρετε τι θα συνέβαινε αν αφήναμε να καεί ξανά η Αθήνα;

Μπορεί να το φανταστεί ο καθένας μόνος του.

Για αυτό οφείλουμε όλοι να πάρουμε τις ευθύνες μας.

Όπως αναφέρει και η ιδρυτική μας διακήρυξη, η Δημοκρατία υπονομεύεται χωρίς ήπιο κλίμα

*****
Το νέο ιδεολόγημα είναι το «ήπιο κλίμα», που έρχεται σαν εκβιαστική απαίτηση της άρχουσας τάξης, η οποία εκφράζεται μέσω της κυβέρνησης σήμερα, προς ένα λαό τον οποίο έχει κυριολεκτικά γδάρει. Ειδική συνθήκη για να ευδοκιμήσει η δημοκρατία, αυτό  το «το θαυμάσιο και ευαίσθητο πολίτευμα» κατά την ιδρυτική διακήρυξή της ΝΔ,  είναι το «ήπιο κλίμα».

Πρόκειται για μεγάλη ειρωνεία. Η άρχουσα τάξη δημιουργεί ένταση, με μαριονέτα την Χρυσή Αυγή της οποίας την δράση «προβιβάζει» στην τάξη των πολιτικών δολοφονιών, δίνοντας άμεσα την ευκαιρία στην κυβέρνηση να την ξεμπροστιάσει σαν εγκληματική συμμορία, με σκοπό να εμφανιστεί η ίδια, προς στιγμήν, σαν ο πλέον αποφασιστικός υπερασπιστής του πολιτεύματος της δημοκρατίας.   

Έχουν επίγνωση οι επιτελείς της τάξης των μεγαλοαστών που «άρχουν» στην χώρα ότι, ακόμα και αν επιτέλους φανεί η οικονομική ανάκαμψη (που δεν φαίνετε), τα χειμαζόμενα στρώματα του πληθυσμού δεν θα δουν φως στο τέλος του τούνελ. Η εξαθλίωση τους επιβλήθηκε για να παραμείνει. 

Την αντίδραση τους θέλουν να ελέγξουν. 

Ο εκβιαστική απαίτηση τους, δια στόματος Α. Σαμαρά, είναι: ή ήπιο κλίμα, ή δημοκρατία. Δεν μπορείς να τα έχει και τα δυο.   

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου