Νεοναζί και Διασημότητα

there is no bad publicity if you want to sell 

Η επίθεση του Χρυσαυγίτη εναντίον της Λιάνας Κανέλλη και της Ρένας Δούρου δεν έγινε εν βρασμώ ψυχής. Μια τέτοια επίθεση φαίνεται ότι ήταν προγραμματισμένη να γίνει και ο στόχος της ήταν ο διαφημιστικός αντίκτυπος που θα είχε. Στο χώρο της διαφήμισης, και η δυσφήμηση λειτουργεί θετικά εφόσον δημοσιοποιεί το «προϊόν».  Όταν μια πράξη σου δώσει διασημότητα «ανά τον κόσμον», όταν αυτή γνωστοποιήσει διεθνώς το γκρουπούσκουλο που εκπροσωπείς, λίγη σημασία έχει για την πολιτική αγορά αν απόκτησες συνάμα και «κακή» φήμη. Το νέο απλώθηκε σ’ όλο τον κόσμο και, εξ’ αιτίας αυτού μόνον, το φασισταριό κέρδισε κάτι. 

 

Αλλά δεν ξεχνάμε και που έγινε η επίθεση. Σε τηλεοπτικό κανάλι, σε πάνελ δημόσιου τηλεοπτικού διάλογου και με εκπρόσωπο των νεοναζί(!)...  εδώ τι κάνουμε; Κάνουμε χάζι με γελάκια ή κάνουμε εμετό; Για το ότι οι άγγελοι και ζηλωτές μιας ανορθολογικής κτηνωδίας, οι νοσταλγοί βιβλικών γενοκτονιών, οι επίγονοι πυρομανών δημιουργών ολοκαυτωμάτων,  κάθονται στα πάνελ των καναλιών, οι ιδιοκτήτες τους έχουν ευθύνη – βέβαια άλλη πρακτική απ’ αυτούς  δεν μπορούμε να περιμένουμε. Ότι ανεβάζει την ακροαματικότητα (πριν αναλύσουμε τις κρυφές τους πολιτικές επιθυμίες...) είναι καλό. Όμως, για το ότι αυτοί που ανήκουν στο δημοκρατικό, αντιφασιστικό πολιτικό φάσμα ανέχονται να κάθονται στο ίδιο τραπέζι με το κατακάθι της πολιτικής, ευθύνη έχουν όλοι. Λεω «όλοι» διότι αν ρωτήσεις εκπρόσωπους απ’ όλα τα κόμματα (ακόμα και οι νεοναζί) σίγουρα όλοι θα δηλώσουν αντιφασίστες.   

Ήταν σκόπιμη η επίθεση και για άλλον ένα λόγο. Το «Χρυσό» Αυγό ποντάρει στην ηλιθιότητα που κυκλοφορεί απο πληρωμένους παρακρατικούς πράκτορες και αναμεταδίδεται απο κάφρους (δυστυχώς και τέτοιοι υπάρχουν αρκετοί), ότι δηλαδή "τώρα που θα μπουν οι Χρυσαυγήτες στην βουλή θα δείρουν κάποια λαμόγια βουλευτές". Ο Κασιδιάρης αυτό ακριβώς έκανε: επιτέθηκε σε δυο βουλευτές, έτσι για να αποδείξει ότι «το λεμε και το κάνουμε». Η επίθεση είναι ενδεικτική του θράσους των φασιστοειδών που έπρεπε να κρύβονται, να κρέμονται ανάποδα στις φωλιές τους όπως οι νυχτερίδες και να βγαίνουν έξω μόνο την νύχτα. Το θράσος τους κάποιοι το στηρίζουν. Πίσω απο αυτούς βρίσκονται πάντα οι ίδιοι επιβήτορες του λαού που συμβαίνει να κατέχουν την οικονομική εξουσία και τα κλειδιά του κράτους. 

Η επίθεση του Νεοναζί σε βουλευτές γυναίκες είναι συμβολική της θρασυδειλίας τους. Όταν χρησιμοποιούν μυϊκή δύναμη (μήγαρις έχουν άλλο πάρεξ μυϊκή γλώσσα;), επιτίθενται σωματικά πάντα σ’ αυτούς που θεωρούν ότι έχουν ποιο αδύναμο σώμα. Σε κάθε περίπτωση, η επίθεση τους έχει κάποια χαρακτηριστικά ψυχικής αρρώστιας. Οταν οποιαδήποτε «αρρενωπά» βιομορφικά τερατογεννήματα επιτιθενται σε γυναίκες με μένος, εκθέτουν ανάγλυφα τον δικο τους μισογυνισμό...

Η μόνη άμεση πρακτική απάντηση, και είναι επίσης η μοναδική περίπτωση στην οποία μπορούν και πρέπει να συμφωνήσουν όλα  τα κόμματα που εκπροσωπούνται στην βουλή, εκτός του φασιστικού «Χρυσού» Αυγού, είναι στο εξης να απέχουν, να μην κάτσουν στο ίδιο τραπέζι με νεοναζί σε οποιαδήποτε τηλεοπτική εκπομπή, σε οποιοδήποτε πάνελ. Οι άνθρωποι αυτοί μολύνουν και τον αέρα που αναπνέουν - να μην να μην μοιράζονται μαζί τους όσοι θέλουν να λενε ότι είναι δημοκράτες ούτε

τηλεοπτικόν αέρα.