θεωρία και θεώρημα.

σχόλιο του red rock views στο προηγούμενο άρθρο:

Κάποιος είπε ότι δεν υπάρχουν γεγονότα, υπάρχουν μόνο οι ερμηνείες τους. Δεν το πιστεύω αυτό.

Κάποιος άλλος είπε ότι δεν υπάρχουν θεωρίες, μόνο θεωρήματα. Δεν το πιστεύω απόλυτα αυτό. Θα έλεγα ότι τα θεωρήματα διαρκούν περισσότερο απο τις θεωρίες. 

Το πρόβλημα μας είναι ποιος ερμηνεύει τι είναι θεωρία και τι θεώρημα. 

Ο Λένιν στο εδάφιο του προηγούμενου άρθρου (αντιγραφή παρακάτω) λέει τι είναι νομοτέλεια, τι είναι δηλαδή κάτι που έχει στην ιστορία  ότι στις θετικές επιστήμες έχει  την ισχύ του θεωρήματος. 

Κάποιοι τώρα θα βιαστούν να πουν πως "η νομοτέλεια δεν έχει την ισχύ του θεωρήματος διότι δεν είναι κοινά αποδεκτή". ευχαριστώ, το βλέπω. 

Κάποιοι τώρα θα βιαστούν να πάνε ακόμα πιο πέρα και να πουν "ήταν άνθρωπος της εποχής του". Ευχαριστώ! Κι αυτό το είχα υπ' όψη μου...

Άλλοι θα μου πουν: "είσαι επιλεκτικός".

Και 'γω θα τους ρωτήσω: ποιος δεν είναι;  

Και καταλήγω: πόσο μεγάλος πρέπει να είναι ένας δάσκαλος για να μιλήσει για την πάλη των τάξεων με τρόπο που να τον ακούσουμε όλοι και να συμφωνήσουμε όλοι;

 _______________

 «Ο καπιταλισμός δεν θα ήταν καπιταλισμός, αν το “καθαρό” προλεταριάτο δεν ήταν περιτριγυρισμένο από ένα σωρό εξαιρετικά πολύμορφους μεταβατικούς τύπους από τον προλετάριο ως τον μισοπρολετάριο (εκείνον που κατά το μισό βγάζει το ψωμί του, πουλώντας την εργατική του δύναμη), από τον μισοπρολετάριο ως τον μικροαγρότη (και τον μικροβιοτέχνη, τον χειροτέχνη, τον μικρονοικύρη γενικά), από τον μικρό ως τον μεσαίο αγρότη, κτλ. αν μέσα στο ίδιο το προλεταριάτο δεν υπήρχαν διαιρέσεις σε περισσότερο και λιγότερο αναπτυγμένα στρώματα, διαιρέσεις τοπικές, επαγγελματικές, κάποτε θρησκευτικές, κτλ. Και από όλα αυτά απορρέει εντελώς νομοτελειακά η ανάγκη, η απόλυτη ανάγκη για την πρωτοπορία του προλεταριάτου, για το συνειδητό του κομμάτι, για το κομμουνιστικό του κόμμα, να καταφεύγει σε ελιγμούς, σε συμφωνίες, σε συμβιβασμούς με τις διάφορες ομάδες των προλετάριων, με τα διάφορα κόμματα των εργατών και των μικρονοικοκυραίων. Ολο το πρόβλημα είναι να εφαρμόζεις αυτή την τακτική έτσι που να ανεβάζεις και όχι να χαμηλώνεις το γενικό επίπεδο της προλεταριακής συνειδητότητας, της επαναστατικότητας και της ικανότητας για τον αγώνα και τη νίκη»