Τρίτη 25 Σεπτεμβρίου 2012

Μια γεύση απο το διεθνή τύπο για τις επερχόμενες εκλογές στην Βενεζουέλα


Μια γεύση απο το διεθνή τύπο που είναι σε «αναμένα κάρβουνα» για τις επερχόμενες εκλογές στην Βενεζουέλα στις 7 του Οκτώβρη





Οι Financial Times, στις 17 Σεπτ 2012, αναφέρονται στο «ζουμί», την PDVSA, το κρατικό μονοπώλιο της Βενεζουέλας:

«την τέταρτη μεγαλύτερη εταιρεία πετρελαίου στον κόσμο, σύμφωνα με την Petroleum Intelligence Weekly κατάταξη. Από το 1999, έχει συσσωρεύσει έσοδα άνω των $ 1 τρις, τα οποία ο λαϊκιστής κ. Τσάβες έχει γενναιόδωρα αξιοποιήσει για τη χρηματοδότηση των δονκιχωτικών ονείρων του.
Στη χώρα του, ο κ. Τσάβες έχει χρησιμοποιήσει την PDVSA ως παντός σκοπού υπηρεσία ανάπτυξης για τη χρηματοδότηση του «σοσιαλισμού του 21ου αιώνα». Πέρυσι, η PDVSA συνεισέφερε $ 17.7 δις απο φόρους, δικαιώματα και μερίσματα, ενώ 30 δισ. δολάρια πήγαν στα κοινωνικά προγράμματα και σε σκοτεινά εκτός προϋπολογισμού ταμεία της κυβέρνησης.
Ο πλούτος της PDVSA έχει επίσης χρησιμοποιηθεί για αντίκρισμα δάνειων πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων από την Κίνα και για την αγορά όπλων από τη Ρωσία. Τροφοδοτεί επίσης, σχεδόν αποκλειστικά, την αγορά συναλλάγματος της Βενεζουέλας. Είναι επίσης μια πηγή των πελατειακών σχέσεων: ο αριθμός των εργαζομένων, οι οποίοι προσλαμβάνονται με βάση την πίστη τους στην «Μπολιβαριανή Επανάσταση», έχει τριπλασιαστεί από το 2003 σε πάνω από 121.000. Ο Ραφαέλ Ραμίρεζ, πρόεδρος της PDVSA, μπορεί να υπερηφανεύεται ότι είναι όλοι "κόκκινοι, πολύ κόκκινοι"».

Ακολουθεί λίστα απο «καταστροφές» λόγω της κακοδιαχείρισης του πλούτου της χώρας απο το καθεστώς. Και εννοείται το συμπέρασμα: την PDVSA θα την διαχειριστούν πολύ καλύτερα οι φίλοι του αντίπαλου του Τσάβες, τα αρπαχτικά που καραδοκούν... τα δε έσοδα της, αν τη βάλλουν στο χέρι, ξέρουν τι είδος μασούρι θα τα κάνουν...





το Reuters στις 24 Σεπτ. 2012 είναι σε διάθεση ευθυμίας:

«Μιλώντας το Σάββατο σε ένα συλλαλητήριο στη νότια πολιτεία Μπολιβάρ, Ο Capriles κραδαίνοντας ένα φυλλάδιο με τις προτάσεις για την καμπάνια του Τσάβες με το σύνθημα «Ο Υποψήφιος της Πατρίδας».
"Σας καλώ όλους να διαβάσετε αυτό. Γ’ αυτό ενδιαφέρεται η κυβέρνηση για την: ... «εγγύηση της παγκόσμιας ειρήνης, τη διατήρηση της ζωής του πλανήτη και να τη διάσωση του ανθρώπινου είδους," είπε με γέλια και γιουχαΐσματα από το πλήθος».

Αστείος λοιπόν ο Τσαβες, ενώ το άκρον άωτον της γελοιότητας αλλά και δουλικότητας στο διεθνές κεφάλαιο ο Capriles είναι σοβαρότερος...





Η Ουάσινγκτον Ποστ μας πληροφορεί

«Στους δρόμους του Καράκας, τεράστιες παραγκουπόλεις σκεπάζουν τις πλαγιές, ενώ οι καταληψίες κρεμούν την μπουγάδα στα παράθυρα των εγκαταλελειμμένων κτιρίων. Τα σκουπίδια σκορπισμένα στα σοκάκια με τις λακκούβες και τα σπασμένα φώτα των δρόμων. Ο ποταμός Guaire, η κύρια υδάτινη οδός της πόλης, είναι γνωστός περισσότερο για τα λύματα του παρά για τους λουόμενους.

Ενώ το πετρέλαιο έχει χυθεί σε θεαματικά κατασκευαστικά έργα στις λαμπρές πόλεις της Μέσης Ανατολής, συμπεριλαμβανομένου και του ψηλότερου κτιρίου του κόσμου στο Ντουμπάι, και γίνονται σχέδια στο Αμπού Ντάμπι για τα υποκαταστήματα των μουσείων του Λούβρου και του Guggenheim, αυτό [το πετρέλαιο] έφερε σχετικά πενιχρές αλλαγές στη Βενεζουέλα, η οποία κατέχει το μεγαλύτερο αποδεδειγμένα απόθεμα πετρελαίου στον κόσμο.
Σχεδόν 14 χρόνια αφού ο Πρόεδρος Ουγκο Τσάβες ανέλαβε τα καθήκοντά του, και παρά τη μεγαλύτερη φλέβα πετρελαίου στην ιστορία της Βενεζουέλας, υπάρχουν λίγα σημάδια προς τα έξω απο το σχεδόν ένα τρισεκατομμύριο πετροδολάρια που έχουν εισρεύσει στη χώρα».

Θα προτιμούσε Ουάσινγκτον Ποστ αντί για τον Τσαβες και όλο τον πληθυσμό της Βενεζουέλας να είχαν μια ολιγάριθμη φυλή Βεδουίνων, που θα ζούσαν ήσυχα κάτω απο ένα προμεσαιωνικού τύπου αυτοκρατικο καθεστώς ενός βασιλιά και μερικών σεΐχηδων, των οποίων τα παλάτια ή τις σκηνές θα γέμιζαν με χρήμα. Και μιας και δεν θα ήξεραν τι να το κάνουν, θα πήγαιναν τα αφεντικά της εφημερίδας και οι όμοιοι τους με χάντρες και καθρεφτακια να τους δείξουν πως και που να τα επενδύσουν. Ε, και για δείγμα του εκπολιτισμού τους, γιατί όχι(;), δεν ειρωνευόμαστε, θα τους φτιάχναμε και παραρτήματα των μουσείων μας.


Παρακάτω η εφημερίδα παραδέχεται απρόθυμα:

«Η Βενεζουέλα έχει αναμφίβολα αλλάξει κατά τη διάρκεια της θητείας του Τσάβες. Ο λαϊκιστής πρόεδρος έχει χρησιμοποιήσει τον πλούτο του πετρελαίου για να οχυρώσει την υποστήριξή του μέσω διανομής μετρητών, κρατικών παντοπωλείων και μιας γκάμας από άλλα κοινωνικά προγράμματα. Με περισσότερα χρήματα στην οικονομία, τα εισοδήματα είναι υψηλότερα και ο αριθμός των ανθρώπων που ζουν σε συνθήκες φτώχειας έχει μειωθεί. Η ανεργία μειώθηκε από περισσότερο από 13 τοις εκατό το 1999 σε περίπου 8 τοις εκατό. Η χώρα έχει επίσης επιτύχει την ταχεία βελτίωση του Δείκτη Ανθρώπινης Ανάπτυξης του ΟΗΕ, ο οποίος μετρά μια σειρά δεικτών, από βιοτικού επιπέδου έως προσδόκιμου ζωής.

"Εφαρμόζουμε ένα επιτυχημένο πρόγραμμα - επιτυχές πολιτικά, επιτυχές κοινωνικά, επιτυχές οικονομικά," είπε ο Τσάβες σε συνέντευξη Τύπου.
"Με ατέλειες, φυσικά, αλλά είναι επιτυχές. Θέτουμε τα θεμέλια ενός ιστορικού
έργου που θα χρειαστεί όλη τη διάρκεια της ζωής μας. "
Όλα αυτά τον καθιστούν σκληρό κατεστημένο φορέα για να ηττηθεί στις επερχόμενες εκλογές στις 7 του Οκτώβρη.
Ωστόσο, κάποιοι ειδικοί λένε ότι ο Τσάβες θα μπορούσε να κάνει πολύ περισσότερα για τη βελτίωση των υποδομών της χώρας, την ενίσχυση της οικονομίας και να επενδύσει στην ίδια βιομηχανία πετρελαίου της Βενεζουέλας που την κρατά στη ζωή».



Σ΄ αυτό, ότι «θα μπορούσε να κάνει πολύ περισσότερα», μπορεί και να έχει δίκιο η Ουάσινγκτον Ποστ . Η Βενεζουέλα θα μπορούσε να ήταν σε καλύτερη θέση και να μην κινδύνευε η «Μπολιβαριανή επανάσταση» της αν το κίνημα και η κυβέρνηση ήταν πιο έτοιμοι κι αποφασισμένοι να χτυπήσουν τα μονοπώλια στην χώρα τους που βρίσκονται σε πόλεμο μαζί τους.

Αλλά αυτό θα το αναλύσουμε στο επόμενο σημείωμα για την Βενεζουέλα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου