Βιοπολιτική: «Ο Ακρογωνιαίος Λίθος του Μέλλοντος?» (α)

\

Πριν λίγο καιρό ανακοινώθηκε στον τύπο ότι λόγω έλλειψης κρατικής χρηματοδότησης το Σικιαρίδειο Ίδρυμα (αλίμονο στον πολιτισμό μας) θα έπαυε να λειτουργεί απο τον τρέχοντα Σεπτέμβρη. 

Όπως μας πληροφορεί η ιστοσελίδα του,

 «Το Σικιαρίδειο Ίδρυμα είναι Κέντρο Ανοιχτής Φροντίδας για την κατάρτιση παιδιών και νέων ηλικίας από 5 μέχρι 21 ετών με νοητική υστέρηση και μαθησιακές δυσκολίες.
Ιδρύθηκε το 1939 από την οικογένεια του Βασίλειου Σικιαρίδη και ενώ αρχικά λειτουργούσε ως ορφανοτροφείο και πρεβεντόριο, απέκτησε την τωρινή του μορφή το 1971.
Είναι Μη Κερδοσκοπικό Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου και εποπτεύεται και επιδοτείται από το Υπουργείο Υγείας & Κοινωνικής Αλληλεγγύης, από τα ασφαλιστικά ταμεία των παιδιών και από δωρεές».

Αν το Σικιαρίδειο Ίδρυμα κλείσει αυτό το μήνα, θα αφήσει εκατοντάδες παιδιά με νοητική στέρηση χωρίς Ειδική Αγωγή και φροντίδα, που ούτως ή άλλως έπρεπε να είναι πρώτιστο καθήκον μιας πολιτείας με πολιτισμό.   

Ήδη «200.000 παιδιά με Ειδικές Ανάγκες μένουν κάθε χρόνο εκτός οποιασδήποτε εκπαιδευτικής διαδικασίας. «Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι τα παιδιά με Ειδικές Ανάγκες από τα φτωχά λαϊκά στρώματα θα μένουν κλειδωμένα σπίτια τους, η βελτίωση της υγείας τους θα κάνει βήματα προς τα πίσω, οι γονείς τους δε θα μπορούν να πάνε ούτε για δουλειά προκειμένου να τα προσέχουν» (Ριζοσπάστης)

Δεν έχω υπόψη νεότερα γύρω απο απ’ αυτό το θέμα. Ωστόσο, ανεξάρτητα απο εξελίξεις που αφορούν την τύχη του ιδρύματος καθαυτού, στον τομέα της φροντίδας ατόμων με ειδικές ανάγκες, γενικά και η διαχρονικά, η λειτουργία της πολιτείας βρωμά και ζέχνει. Σκέψου μόνο που πανε τα τεράστια κεφάλαια απο την εκμετάλλευση του εργαζόμενου, απο την σφαγή και αφαίμαξη του λαού… Ειδικά η πολιτική αυτού  του επαίσχυντου προσωπείου που αναγνωρίζουμε ως κυβέρνηση μας είναι ένα ακόμα δείγμα της εφαρμογής μιας γενικότερης Βιοπολιτικής που εφαρμόζει για λογαριασμό του εργοδότη της, για λογαριασμό της σύγχρονης μας αστικής τάξης της οποίας η απληστία, η αναλγησία, και η επιθετικότητα έχει διαρρήξει τα όρια ψυχοπάθειας που πάντα την χαρακτήριζαν..