Βιοπολιτική: «Ο Ακρογωνιαίος Λίθος του Μέλλοντος?» (β)

 

Το σημείωμα αυτό αποτελεί συνέχεια συλλογισμών με αφετηρία το προηγούμενο άρθρο με τον ίδιο τίτλο.

Αναφερόμενος στο ίδιο θέμα, ο Ριζοσπάστης πολύ σωστά χαρακτήρισε ως καιάδα την αντιμετώπιση των ανθρώπων με ειδικές ανάγκες, ιδιαίτερα των παιδιών με ειδικές ανάγκες, απο την κυβέρνηση.

Προσπαθώ να βρω το θεωρητικό-ιδεολογικό φόντο αυτής της πολιτικής και, πέραν της φλυαρίας απο κυβερνητικά στελέχη που αφορά οικονομικές (δήθεν) αναγκαιότητες που την οδηγούν στην επιβολή μέτρων κανιβαλισμού με θύματα τους μη προνομιούχους της μαραζωμένης κοινωνίας μας, δεν έχω βρει κάποιο αμιγές σχήμα που να την στηρίζει ιδεολογικά... εκτός απο το παρακάτω. Πρόκειται για μια συγγένεια μεταξύ πολιτικής πράξης και «θεωρίας» και, τοιουτοτρόπως, για μια αδήλωτη «εκλεκτική συγγένεια» αστών φιλελευθέρων και ναζιστών.   

Προβλέπω ότι κάποιοι θα θεωρήσουν τον συνειρμό «τραβηγμένο». Δεν είναι καθόλου, κατά την γνώμη μου. Αυτό που βιώνουμε είναι φασισμός στην πιο «ατόφια» εκδοχή του: παρά φύσει απανθρωπιά, αταβιστικός ανορθολογισμός, ανελέητη βία, και κυνικός αμοραλισμός - όλα μέσα σε ένα επιφατικά δημοκρατικό παίγνιο. Μια τραγική φάρσα απο την οποία λείπει μόνο αυτό που Βαλτερ Μπενιαμιν όρισε ως αισθητοποίηση της πολιτικής - οι ναζιστικού τύπου ιεροτελεστίες των αστών με πλήθη κομπάρσων απο την μικροαστική τάξη. 

Το ιδεολογικό σχήμα που πληροφορει την κυβερνητικη είναι αυτό που προπαγανδίζει και το έκτρωμα που βγήκε απο την μήτρα στην οποία χρωστά την γέννηση της και η κυβέρνηση - ονομαστικά η Χρυσή Αυγή. Το ιδεολογικό φόντο της εν λόγω πολιτικής βρίσκεται σε ένα άρθρο σε ιστότοπο της φασιστοσυμμορίας με τίτλο ‘H Δημοκρατία καταδικάζει αθώα πλάσματα σε ισόβιο βασανισμό’, κάποιου «δόκτορα» Jacqes Bauge-Prevost, το οποίο, μας βεβαιώνουν, «θίγει προβλήματα του ανθρώπινου εκφυλισμού και προτείνει συγκεκριμένα μέτρα Βιοπολιτικής».

Ορίστε μερικά εδάφια (ή άλλως, διανοητικά περιττώματα) και ζητώ συγγνώμη για την δυσοσμία... 

 «Κάθε ημέρα σε κάθε γωνία της γης, σε κάθε κοινωνικοοικονομικό επίπεδο, έρχονται στη ζωή, όντα απροσάρμοστα και ανίκανα για τον αγώνα της επιβιώσεως, προορισμένα να υποφέρουν χωρίς καμία ελπίδα σωτηρίας. Το αποτέλεσμα του γεγονότος αυτού είναι να εμφανίζονται άτομα υποχρεωμένα εκ των πραγμάτων σε μία αρνητική διαβίωση, τα οποία αποτελούν συγχρόνως ένα βαρύτατο συναισθηματικό και οικονομικό φορτίο για την οικογένειά τους και την κοινωνία. Τα περισσότερα είναι προϊόντα κληρονομικών παθήσεων. Κάθε χρόνο τα θύματα αυτά της επιπολαιότητας γονέων και κοινωνίας πληθαίνουν, χάρις στην επίσημη ιατρική επιστήμη, η οποία λόγω της ποδηγετήσεώς της από μία ομάδα μανιακών υποχονδρίων, προστατεύει κάθε ελαττωματικό πλάσμα, που σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση η φύσις θα το είχε καταδικάσει σε θάνατο.

»Η λευκή φυλή όφειλε το προβάδισμά της στην υπεροχή της και την ανωτερότητα της ευφυΐας της. […]

Αυτή η ιεράρχησις των φυλών, η οποία δεν θα έπρεπε ποτέ να γίνει αίτιο αλλαζονείας του λευκού ανθρώπου, αποτελεί αντιθέτως ένα βαρύτατο φορτίο και μία σωρεία σοβαροτάτων ευθυνών, που προέρχονται από τα καθήκοντα που επιβάλλει πάντοτε η ανωτερότης. Καμμία ανθρωπιστική μεταβολή δεν γνωρίζει τον τρόπο αντιμετωπίσεως των προϊόντων του εκφυλισμού, που απαιτούν εντόνους και συνεχείς αγώνες. […]

»Σ' αυτό ακριβώς το πεδίο διεξάγεται ένας συνεχής αγών, που η λήξις του θα σημάνει την σωτηρία ή τον θάνατο της φυλής μας, […]

»Τα κληρονομικώς βεβαρημένα άτομα όπως οι παρανοϊκοί, οι πνευματικώς καθυστερημένοι, οι σχιζοφρενείς, οι επιληπτικοί, οι φορείς μεταλλαχθέντων γονιδίων, οι αθεράπευτοι αλκοολικοί, οι προχωρημένοι τοξικομανείς και άλλοι, θα πρέπει να υποβάλλωνται σε στείρωση.[…]

»Η φυσική επιλογή, η στείρωσις και η ευθανασία είναι ορθές εφ' όσον συνδυάζουν σοβαρές νομικές εγγυήσεις, υπεύθυνο ιατρικό έλεγχο και βιολογικώς ηθική βάση.[…]

»Είναι αναγκαίο να εξαγνίσουμε την λευκή φυλή από την ρυπαρότητα του συγχρόνου ψευδοπολιτισμού και να επιχειρήσουμε την οικοδόμηση μιας νέας κοινωνίας βάσει των νόμων της Ψυχοσωματικής Φυσικής Υγιεινής ή Ευβιοτικής.Αυτά τα μέτρα θα πρέπει να προωθηθούν με επιδεξιότητα από την Πολιτεία. Η Βιοπολιτική αποτελεί ίσως τον ακρογωνιαίο λίθο του μέλλοντος».