Σταθερά στην αντικομμουνιστική φαρέτρα
ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ.--
Η υπόθεση της εκτέλεσης των Πολωνών αξιωματικών στο έδαφος της ΕΣΣΔ στα χρόνια του Β' Παγκόσμιου Πολέμου στο δάσος του Κατίν εξακολουθεί να χρησιμοποιείται στην αντισοβιετική αντικομμουνιστική προπαγάνδα. Στο προσκήνιο ήρθε και πάλι αυτές τις μέρες, μετά τη δημοσιοποίηση εγγράφων από τα Εθνικά Αρχεία των ΗΠΑ, σύμφωνα με τα οποία η Ουάσιγκτον δήθεν γνώριζε αλλά συγκάλυψε για χάρη της συμμαχίας της με τη Σοβιετική Ενωση τα πραγματικά περιστατικά της εκτέλεσης των Πολωνών στο Κατίν. Στα συγκεκριμένα έγγραφα αναφέρεται πως Αμερικανοί αιχμάλωτοι πολέμου υπό τους ναζί είχαν στείλει το 1943 κωδικοποιημένα μηνύματα στην Ουάσιγκτον αναφέροντας πως ήταν πεπεισμένοι πως όσα συνέβησαν στο Κατίν έγιναν από τους Σοβιετικούς και όχι τους ναζί, ενώ στήθηκε και κοινοβουλευτική επιτροπή στις ΗΠΑ την περίοδο του μακαρθισμού.
Η υπόθεση του Κατίν έχει απασχολήσει και άλλες φορές τα ΜΜΕ, τόσο με αφορμή την αντικομμουνιστική ταινία για το Κατίν από τον Πολωνό σκηνοθέτη Αντρέι Βάιντα, όσο και μετά τη συντριβή του πολωνικού αεροσκάφους στη Ρωσία, όπου σκοτώθηκε ο Πολωνός Πρόεδρος Λεχ Καζίνσκι. Τα αστικά ΜΜΕ και στη χώρα μας αυτές τις μέρες («Καθημερινή», ΝΕΑ) απλά βρήκαν μια ευκαιρία για να επιδοθούν στη συκοφάντηση της ΕΣΣΔ και του σοσιαλισμού, ανασύροντας από τα κατάστιχα του Γκαίμπελς την προβοκάτσια που έστησαν οι ναζί για να χρεώσουν στον Κόκκινο Στρατό τη δολοφονία των Πολωνών στρατιωτικών. Μάλιστα, η υπόθεση του Κατίν και οι κατηγορίες του Γκαίμπελς ότι για τη σφαγή ευθύνεται η σοβιετική πλευρά είχαν χρησιμοποιηθεί από την ηγεσία της Ρωσίας (Γιέλτσιν) ακόμα και για την απαγόρευση του ΚΚ από το Συνταγματικό Δικαστήριο της χώρας, στη δίκη που κράτησε από το 1991 έως το 1993, χωρίς όμως αποτέλεσμα, λόγω της αμφίβολης προέλευσής τους.
Εσκεμμένα αποκρύβουν στοιχεία που έχουν βγει στη δημοσιότητα για το μηχανισμό παραχάραξης ιστορικών αρχείων, όπως είχε αποκαλύψει ο Βίκτορ Ιλιούχιν, μέλος της ΚΕ και βουλευτής του Κομμουνιστικού Κόμματος Ρωσικής Ομοσπονδίας, ο οποίος υπήρξε και στέλεχος της Γενικής Εισαγγελίας της ΕΣΣΔ. Οπως είχε αποκαλύψει, ο συγκεκριμένος μηχανισμός δρούσε μετά την ανατροπή του σοσιαλισμού με εντολή του Κρεμλίνου και είχε δώσει στη δημοσιότητα στοιχεία (έγγραφα, πλαστές σφραγίδες κ.ά.) που είχαν περιέλθει στα χέρια του από ανθρώπους που είχαν συμμετάσχει σε αυτήν την επιχείρηση και είχαν μετανιώσει για τη στάση τους. Επιπλέον, από την ειδική επιτροπή που συστάθηκε υπό τον ακαδημαϊκό Ν. Μπουρντένκο μετά την απελευθέρωση της περιοχής από τον Κόκκινο Στρατό, το Σεπτέμβρη του 1943, ανάμεσα στα άλλα υπογραμμίζεται πως οι σφαίρες που βρέθηκαν στον τόπο των εκτελέσεων είχαν παραχθεί στη Γερμανία, τα χέρια των εκτελεσθέντων ήταν δεμένα με σκοινί που επίσης δεν παραγόταν τότε στην ΕΣΣΔ, ενώ στα πτώματα βρέθηκαν έγγραφα, επιστολές, αποδείξεις, κ.ά. με ημερομηνίες που έπονταν της γερμανικής εισβολής (οι Γερμανοί είχαν ισχυριστεί πως οι Σοβιετικοί εκτέλεσαν τους Πολωνούς αξιωματικούς την άνοιξη του 1940). Επιπλέον, η ιατροδικαστική εξέταση έδειξε πως ο βαθμός αποσύνθεσης των θυμάτων δε δικαιολογούσε τους γερμανικούς ισχυρισμούς πως τα πτώματα βρίσκονταν θαμμένα επί τρία ολόκληρα καλοκαίρια όταν το υπέδαφος ήταν ζεστό και η αποσύνθεση θα ήταν ραγδαία.
Τέλος, σημειώνεται πως αρχικά ο αριθμός των νεκρών Πολωνών αξιωματικών έφθανε τις 3.000, στη συνέχεια ο αριθμός έφθασε στις 22-25.000. Αρκετοί από τους εμφανιζόμενους ως νεκρούς στη λίστα των θυμάτων του Κατίν, που είχε προκύψει από έρευνα των ναζί, εμφανίστηκαν αργότερα ...ζωντανοί. Τέτοιο παράδειγμα είναι και αυτό του νομικού Ρ. Μπεζάνεκ, ο οποίος εξέδωσε το 2006 τα απομνημονεύματά του...
(source: http://www1.rizospastis.gr/story.do?id=7034289&publDate=13/9/2012)
Η υπόθεση της εκτέλεσης των Πολωνών αξιωματικών στο έδαφος της ΕΣΣΔ στα χρόνια του Β' Παγκόσμιου Πολέμου στο δάσος του Κατίν εξακολουθεί να χρησιμοποιείται στην αντισοβιετική αντικομμουνιστική προπαγάνδα. Στο προσκήνιο ήρθε και πάλι αυτές τις μέρες, μετά τη δημοσιοποίηση εγγράφων από τα Εθνικά Αρχεία των ΗΠΑ, σύμφωνα με τα οποία η Ουάσιγκτον δήθεν γνώριζε αλλά συγκάλυψε για χάρη της συμμαχίας της με τη Σοβιετική Ενωση τα πραγματικά περιστατικά της εκτέλεσης των Πολωνών στο Κατίν. Στα συγκεκριμένα έγγραφα αναφέρεται πως Αμερικανοί αιχμάλωτοι πολέμου υπό τους ναζί είχαν στείλει το 1943 κωδικοποιημένα μηνύματα στην Ουάσιγκτον αναφέροντας πως ήταν πεπεισμένοι πως όσα συνέβησαν στο Κατίν έγιναν από τους Σοβιετικούς και όχι τους ναζί, ενώ στήθηκε και κοινοβουλευτική επιτροπή στις ΗΠΑ την περίοδο του μακαρθισμού.
Η υπόθεση του Κατίν έχει απασχολήσει και άλλες φορές τα ΜΜΕ, τόσο με αφορμή την αντικομμουνιστική ταινία για το Κατίν από τον Πολωνό σκηνοθέτη Αντρέι Βάιντα, όσο και μετά τη συντριβή του πολωνικού αεροσκάφους στη Ρωσία, όπου σκοτώθηκε ο Πολωνός Πρόεδρος Λεχ Καζίνσκι. Τα αστικά ΜΜΕ και στη χώρα μας αυτές τις μέρες («Καθημερινή», ΝΕΑ) απλά βρήκαν μια ευκαιρία για να επιδοθούν στη συκοφάντηση της ΕΣΣΔ και του σοσιαλισμού, ανασύροντας από τα κατάστιχα του Γκαίμπελς την προβοκάτσια που έστησαν οι ναζί για να χρεώσουν στον Κόκκινο Στρατό τη δολοφονία των Πολωνών στρατιωτικών. Μάλιστα, η υπόθεση του Κατίν και οι κατηγορίες του Γκαίμπελς ότι για τη σφαγή ευθύνεται η σοβιετική πλευρά είχαν χρησιμοποιηθεί από την ηγεσία της Ρωσίας (Γιέλτσιν) ακόμα και για την απαγόρευση του ΚΚ από το Συνταγματικό Δικαστήριο της χώρας, στη δίκη που κράτησε από το 1991 έως το 1993, χωρίς όμως αποτέλεσμα, λόγω της αμφίβολης προέλευσής τους.
Εσκεμμένα αποκρύβουν στοιχεία που έχουν βγει στη δημοσιότητα για το μηχανισμό παραχάραξης ιστορικών αρχείων, όπως είχε αποκαλύψει ο Βίκτορ Ιλιούχιν, μέλος της ΚΕ και βουλευτής του Κομμουνιστικού Κόμματος Ρωσικής Ομοσπονδίας, ο οποίος υπήρξε και στέλεχος της Γενικής Εισαγγελίας της ΕΣΣΔ. Οπως είχε αποκαλύψει, ο συγκεκριμένος μηχανισμός δρούσε μετά την ανατροπή του σοσιαλισμού με εντολή του Κρεμλίνου και είχε δώσει στη δημοσιότητα στοιχεία (έγγραφα, πλαστές σφραγίδες κ.ά.) που είχαν περιέλθει στα χέρια του από ανθρώπους που είχαν συμμετάσχει σε αυτήν την επιχείρηση και είχαν μετανιώσει για τη στάση τους. Επιπλέον, από την ειδική επιτροπή που συστάθηκε υπό τον ακαδημαϊκό Ν. Μπουρντένκο μετά την απελευθέρωση της περιοχής από τον Κόκκινο Στρατό, το Σεπτέμβρη του 1943, ανάμεσα στα άλλα υπογραμμίζεται πως οι σφαίρες που βρέθηκαν στον τόπο των εκτελέσεων είχαν παραχθεί στη Γερμανία, τα χέρια των εκτελεσθέντων ήταν δεμένα με σκοινί που επίσης δεν παραγόταν τότε στην ΕΣΣΔ, ενώ στα πτώματα βρέθηκαν έγγραφα, επιστολές, αποδείξεις, κ.ά. με ημερομηνίες που έπονταν της γερμανικής εισβολής (οι Γερμανοί είχαν ισχυριστεί πως οι Σοβιετικοί εκτέλεσαν τους Πολωνούς αξιωματικούς την άνοιξη του 1940). Επιπλέον, η ιατροδικαστική εξέταση έδειξε πως ο βαθμός αποσύνθεσης των θυμάτων δε δικαιολογούσε τους γερμανικούς ισχυρισμούς πως τα πτώματα βρίσκονταν θαμμένα επί τρία ολόκληρα καλοκαίρια όταν το υπέδαφος ήταν ζεστό και η αποσύνθεση θα ήταν ραγδαία.
Τέλος, σημειώνεται πως αρχικά ο αριθμός των νεκρών Πολωνών αξιωματικών έφθανε τις 3.000, στη συνέχεια ο αριθμός έφθασε στις 22-25.000. Αρκετοί από τους εμφανιζόμενους ως νεκρούς στη λίστα των θυμάτων του Κατίν, που είχε προκύψει από έρευνα των ναζί, εμφανίστηκαν αργότερα ...ζωντανοί. Τέτοιο παράδειγμα είναι και αυτό του νομικού Ρ. Μπεζάνεκ, ο οποίος εξέδωσε το 2006 τα απομνημονεύματά του...
(source: http://www1.rizospastis.gr/story.do?id=7034289&publDate=13/9/2012)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου