Αφού με νύχια και με δόντια έδωσες τη μάχη
Τώρα μή λες χωρίς ασπίδα πίσω δεν γυρίζεις
Έχασες. Αλλά μην κυρτώνεις και την ράχη...
Έτσι το πόλεμο δεν τον κερδίζεις
Μου λες «κουράστηκα δεν είμαι για ταλαιπωρία...»
Μα όταν στον ίδιο λερωμένο καναπέ ξαπλώνεις
Και περιμένεις άλλους να σου γράψουν ιστορία -
Για ελεημοσύνη την παλάμη σου θ' απλώνεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου