αυτό το κωλόπαιδο λέει και ψέματα

Αναρωτιέμαι τι μπορεί να ξεστομίσουν οι σιχαμεροί αρχολίπαροι της κυβέρνησης που να μη σου δίνει τη αίσθηση πως μυρίζουν φρικτά τα χνώτα τους... 

Στον Ριζοσπάστη σήμερα σχολιάζεται η αρβίλα της εβδομάδας, που βέβαια δείχνει, όχι τόσο το διαζύγιο με μιαν φυσιολογική αντίλειψη της πραγματικότητας που εχουν πάρει αυτοί που κυβερνούν την ταλαίπωρη χώρα μας... όσο το γεγονός ότι όταν η πολιτική σου είναι υλοποιημένη διαστροφή είσαι αναγκασμένος να παρουσιάσεις την πραγματικότητα με φαύλους όρους διαστροφής...
Γράφει λοιπόν ο Ρίζος (μόνο ενα απόσπασμα εδω. Διάβασε και τα υπόλοιπα εκει):

 Η οικονομική κρίση ήταν το αποτέλεσμα της ήττας της μεταπολίτευσης, η απάντηση δεν μπορεί παρά να είναι το πέρασμα σε μια Νέα Μεταπολίτευση». Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και η μπαρούφα της βδομάδας, καθώς με όρους Twitter (δικαίωμα να γράφουν έχουν όσοι χρησιμοποιούν μόνο 140 χαρακτήρες) ο πρωθυπουργός κατόρθωσε να εξαφανίσει τις νομοτελειακές για τον καπιταλισμό κρίσεις, να αποδώσει ευθύνες σε μια αόριστη «μεταπολίτευση» και να παρουσιάσει σαν σωτήρα μια εξίσου αόριστη «νέα μεταπολίτευση». Δεν πρόκειται, όμως, για βλακεία καθώς σταθερά και επαναλαμβανόμενα η κυβέρνηση κάνει τα πάντα για να εξαφανίσει από το προσκήνιο την αιτία για τα δεινά του λαού, να παρουσιάζει κάθε φορά κάποιον φαντασιακό εχθρό απέναντι στον οποίο η ίδια θα μπορεί να εμφανίζεται ως ο σωτήρας που θα δώσει λύση. Μιλώντας για το «νέο» διαρκώς προσπαθεί να κρύψει το απαίσιο πρόσωπο του παλιού που εκπροσωπεί.
Η κυβέρνηση μιλά για «νέο ξεκίνημα» και «επαναθεμελίωση της δημοκρατίας», όταν όλες αυτές οι κορόνες σταματάνε έξω από τους χώρους δουλειάς, καταρρέουν μπροστά στις αποφάσεις της ΕΕ και του ΝΑΤΟ για ένταση της καταστολής στο εσωτερικό και κλιμάκωση των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων σε όλο τον κόσμο, γίνονται «αέρας» όταν οι «κατεπείγουσες» ανάγκες του κεφαλαίου οδηγούν όλες τις κυβερνήσεις του να παραβιάζουν συστηματικά, με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου και fast track διαδικασίες, ακόμα και όσα προβλέπονται για τη λειτουργία του αστικού κοινοβουλίου...

Το διαβάζω και λέω: "καλά, δεν παίζεται ο τύπος!...."

 Και να σκεφτείς ότι πέρασε κι απ' το σχολείο της ΚΝΕ, κι έχει κάνει και Μαρξιστής σε κάποια φάση της διανοητικής του εξέλιξης..

Mου ήρθε στο νου ένα ανέκδοτο:

Πεθαίνει, λέει, το τσογκλανι και εμφανίζεται στην Πύλη του Παραδείσου αξιώνοντας από το Άγιο Πέτρο να μπει μέσα. Ο Άγιος Πέτρος τον ρωτά αν έχει τα προσόντα για να μπει μέσα· και, μεταξύ άλλων, το τσογκλάνι του λέει πως είναι "μαρξιστής"!

Ο Πέτρος δεν είναι σίγουρος και στέλνει έναν άγγελο να φωνάξει τον ύπατο σύμβουλό του, τον Κάρλ Μαρξ. Φτάνει στην Πύλη ο Μαρξ (από τη μέσα μεριά της πύλης, εννοείται...) κι ο Πέτρος του εξηγεί, "ο νεαρός θελει να μπει μέσα διότι λέει πως είναι μαρξιστής... θέλω τη γνώμη σου, Καρλ"

"Πετρο", του απαντά ο Μαρξ, "όπως νομιζω σου έχω ξαναπεί, το να δηλώνει κάποιος 'μαρξιστής' δεν είναι αναγκαία μεν αλλα ούτε και ικανή συνθήκη για να μπει εδώ μέσα... Επιπρόσθετα: αυτό το κωλόπαιδο λέει και ψέματα ..."