Κυριακή 15 Νοεμβρίου 2015

Στα χείλη του ποτηριού




Δεν ήπιε όλο το μπράντυ στο ποτήρι της
Το πρόσεξα όταν πια κείνη είχε εξαφανιστεί στην νύχτα

Το άφησα στη θέση του.
Και κάθε λίγο το σήκωνα προσεκτικά κι ακουμπούσα τα χείλη μου
Στο σημείο που και τα δικά της είχαν αγγίξει το χείλος του ποτηριού

Έβρεχα τα χείλη μου για μέρες
Κι όσο δεν έπαιρνα μήνυμα, τόσο πιο πικρή γινόταν η γεύση

Όταν την είδα στη διαδήλωση
Μου είπε πως το αύριο δεν είναι στα χέρια κανενός -
Κι εγώ της αποκρίθηκα πως ακόμα ελπίζω.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου