Ίσκρα

Η λεξη Ίσκρα που έχασε το νόημα στην μετάφραση
Τώρα σημαίνει τσίρκο  με ακροβάτες, και ιστό
Έχει και "Spiderman" νούμερο η παράσταση
Σκοινοβατεί, μα δεν θα εντυπωσιαστώ

"Αγνώριστος" ο τύπος!

"Έναν αγνώριστο Αλέξη Τσίπρα αντίκρισαν οι πολίτες στην τελευταία συνέντευξη που παραχώρησε στο κανάλι ALPHA. Πέρα από τη σημειολογία της συνέντευξης- πληθώρα όρων και εκφράσεων στα αγγλικά, αμηχανία και πολλαπλές αντιφάσεις- ο απερχόμενος πρωθυπουργός εμφανίστηκε, ουσιαστικά, ως ηγέτης ενός νέου, ακραιφνώς «ευρωπαϊκού», Κεντροαριστερού κόμματος, που έχει κόψει τον ομφάλιο λώρο με τις προγραμματικές θέσεις και τις κινηματικές αναφορές του ΣΥΡΙΖΑ". [Από άρθρο του ΠΕΤΡΟΥ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ]

****
Το κλειδί για ανάγνωση ανάμεσα στις γραμμές της παραγράφου, αλλά κι ολοκλήρου του άρθρου, είναι η λέξη " αγνώριστος", που σημαίνει ότι στον σημερινο Τσίπρα είναι αδύνατο να αναγνωρίσεις τον χτεσινό.

Τα χαρακτηριστικα του όμως, πολιτικά και ψυχολογικά, ήταν εμφανή από χτες. Αυτοί που ήθελαν να πωλήσουν το προϊόν με την ταμπέλα "ένας νεαρός αριστερός ριζοσπάστης ηγέτης", εκούσια τα παρέβλεπαν. Κι αυτοί που τα παρέβλεπαν, αν δεν έπασχαν από στραβισμό και πολιτική μαλακία, το έκαναν γιατί πολύ του έμοιαζαν. Τώρα τ' αναγνωρίζουν για να μην του μοιάζουν. Ο Τσίπρας είχε πάντα το ίδιο σχέδιο που τώρα εκπληρώνει, να γίνει αυτό που έγινε. Απλά τώρα δεν του ταιριάζει να μιλά την ίδια "αριστερή" διάλεκτο, αφού ο φυσικός του χώρος, στον οποίο κατέληξε, δεν το επιτρέπει, ή μάλλον επιβάλει διαφορετικά γλωσσικά ιδιώματα.

Να δούμε για ποιον "ηγέτη" αναχώματος μεταξύ της εργατικής τάξης και μιας γνήσιας πολιτικής εκπροσώπησής της αύριο θα λέμε "είναι αγνώριστος"...
Δεν υπάρχει οπορτουνιστική προβιά. Ο οπορτουνισμός δεν είναι επιπρόσθετος ή επίκτητος, σαν έκζεμα στο πετσί... Είναι στο dna του ατόμου.

Από αρχάγγελος δεν μεταμορφώνεσαι σε διάβολο.

Αν πίστευες σε κάτι, έστω και με αμφιβολίες, είναι αδύνατο ξαφνικά να πιστέψεις το αντίθετο. Για να γίνει αυτό χρειάζεται λοβοτομή (που πάλι μπορεί να μην είναι επαρκής), ή μια τέτοια κοσμογονία όπου οι ποταμοί να ρέουν ορμητικά προς τη πηγή τους.

Κάτι σαν το νεογέννητο  που χώνεται (συγγνώμη για τη χυδαία έκφραση και εικόνα) πίσω στο μουνί της μάνας του...

Αν και ο οπορτουνιστής κι αυτό μπορεί να το επιχειρήσει...

Μου βγάζει τον αγύρτη αθώα περιστερά

Αντί να κουρεφτεί το χρέος σου το επαχθές
Αντί για δώρα που  σου υποσχέθηκε από χτες
Τώρα με θράσος σου αφαιρεί τον οβολό σου
Κι αντί για αρχάγγελο βρίσκεις το διάβολό σου

Ποιος να μετάλλαξε τον άνθρωπο σε πίθηκο
Κι ορίζει τώρα ως ηθικό το ανήθικο;
Ρωτάς, και νιώθεις απ' τα σύννεφα να πέφτεις
Που έχαφτες ο,τι σέρβιρε ο αρχιψεύτης...

Πως σε ξεγέλασε να ομολογήσεις δε μπορείς
Και μ' όλα ταύτα, ακόμα μοιάζεις ν' απορείς
Αν είναι απατεώνας ή όχι ο λεχρίτης.

Κι ενώ η αφέλεια καίει τα χλωρά με τα ξερά
Μου βγάζει τον αγύρτη αθώα περιστερά
Για να πουλιέται για αδάμας ο λιγνίτης

Cocorosie

Savages

Shadow journal

Max Richter

Ψηλότερα απ' το μπόι του

Όταν ψηλότερα απ' το μπόι σηκώνει το κεφάλι

Η βάση αρχίζει να του φαίνεται πιο μακρυνή

Τότες μπορεί με αλαζονία ακόμα πιο μεγάλη 

Τη γη να βλέπει όπως την σκλαβωμένη του γυνή

Μα μην θαρρείς πως από μονος του θα χαμηλώσει

Και πως η γη αίφνης θ' ανοίξει να το τον  καταπιεί

Ντροπή δεν έχει για τις πράξεις του να μετανιώσει 

Μόνο αν τον ρίξουν κάτω κάποιοι. Αλλοι ποιοί?

✳✳✳

Τούτη η κόρη δεν είναι Αντιγόνη

Η Αντιγόνη στην Ισμήνη:

"Ομολόγησε το λοιπόν. Πες το σ' όλους!

Και σκέψου πόσο θα σε μισήσουν 

όταν θ' αποκαλυφθεί και μάθουν όλοι 

πως το ήξερες πάντα..."

[Από τον πρόλογο στην Αντιγόνη του Σοφοκλή]

✳✳✳✳✳

Τώρα αρχίσανε πάλι να τρώγονται τούτοι

Μα για ποιας  πολιτείας τους δήθεν  θεσμούς;

Με τον δήμο ρακένδυτο, επαίτη, φαφούτη 

Να ναι έρμαιο δημαγωγών σε εσμούς;

Με τη θέα σφαγής κατ' από  το σεντόνι 

Με τα μάτια στραμμένα στο σημείο του αφαλού;

Τούτη η κόρη που κράζει δεν είναι Αντιγόνη - 

Ο καυγάς, μόνο για να κοιτάζεις αλλού...

Μην τους φοβάσαι

Μην τους φοβάσαι τους άθλιους καταφερτζήδες
Που το ρουσφέτι τους δίνει θεσούλα ασφαλή...
Ώσπου, σαν νέα αφεντικά των, οι νέοι σκιτζήδες
Κάτω απ' τα πόδια τους σέρνουν με βιά  το χαλί,

Που τις καρέκλες σαν χάσουν και βγούνε στους δρόμους
Με κατσαρόλες για οχλαγωγία εις την αγορά
"Όχι στην διαπλοκή" θα τσιρίζουν στους αστυνόμους
Τα ίδια λαρύγγια που κάναν γαργάρα τη διαφθορά...

Άλλωστε τώρα λουφάζουν και περιμένουν
Τον αρχηγό  επαναστάτη της "αριστεράς"
Και στην Ευρώπη που λάτρεψαν  μένουν
Έχουν δική τους κυβέρνηση δολιοφθοράς.

Μην τους φοβάσαι σου λέω. Τη βρώμια φωλιά των
Χείμαρρος θα ξεπλύνει στην καταβροχή
Και πια δεν θα ναι ελεημοσύνη η δουλειά των
Δούλοι σαν πάψουν να είναι σε νέα εποχή.

*****

Παραλλαγή του "Φοβάμαι", του Μανόλη Αναγνωστάκη

Έπεα Πεζά (θυμωμένου Συριζαίου)

Τι μου 'ταξες μωρή κουφάλα;
(Μου κάνει τον κουφό, και μου τη σπάει).
Λέγε ρε, μη σου σπάσω την κεφάλα.
"Σοκολατάκι", λέει, "και πολύ σας πάει"...

Καθαρτικό εγώ θα σε κεράσω
Που εκεί που χρώσταγες ζητάς και βόδι!
Κρύψου ρε πούστη, άμα σε πιάσω
Θα σε χτυπήσω κάτω σαν χταπόδι.

✴✴✴✴✴