Σάββατο 14 Ιουλίου 2018

γαλάζια πεταλούδα






Ο αχός των φτερών του μέταλλου έσβησε -
Τώρα, δέκα  μικρά χαμόγελα το μαύρο της λάσπης στα νύχια του
Ονειροπόληση η σκόνη και το θειάφι  στα μαλλιά του 
Κι ο ήλιος ας σκάβει  με ιδρώτα κι υπομονή
Τις ρυτίδες  του χρόνου του
«Αρκεί αυτή η καμένη γη
Να καρπίσει...»

Έτσι είπε

Κι ο καπνός έσβησε -
Αν εμείς δεν είμαστε καθαροί πάντοτε, η αγνότητα εκδηλώνεται άφθαρτη 
Σε μεγάλες στιγμές, όταν το ποιείν μετενσαρκώνεται σε γίγνεσθαι
Μα και σε μικρά συμβάντα. Αίφνης, μια γαλάζια πεταλούδα
Που φτερουγίζει με φόντο την αιθέρια απεραντοσύνη
Κι η κατάνυξή του στη φευγαλέα θέα της
Εξαγνίζουν τα αίματα

Έτσι είπα





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου