Είσαι Κασσάνδρα

Είσαι Κασσάνδρα
Όλο δυσοίωνες προβλέψεις είσαι
Και σου βγαίνουν, κι όλο δικαιώνεσαι...
Εμείς όμως θέλουμε ν' ακούμε
Και κάνα νέο ευχάριστο
Κάπου-κάπου

Είσαι Απαιτητική
Όλο ζητάς από μας να κάνουμε κάτι
Που δεν θέλουμε, κι όλο μας κρίνεις αυστηρά
Μας λες ανώριμους και αδρανείς και αφελείς
Εμείς όμως θέλουμε ν' αράζουμε
Χωρίς σκοτούρες, χαλαρά

Είσαι ανιαρή
Όλο τα ίδια και τα ίδια λες
Και επαναλαμβάνεσαι με σαδιστική εμμονή -
Μα έχεις κι ένα τρόπο να τα λες που ξενερώνει
Έχεις κάνει τη γλώσσα ξύλο για να μας χτυπάς...
Εμείς όμως θέλουμε μια γλώσσα παιχνιδιάρα

Μία γλώσσα που να μην γαβγίζει πίσω απο τα δόντια
Σαν το μαντρόσκυλο πίσω από τα καγκελα του φράχτη
Και να μας γλύφει το αυτί με θωπείες, και να μας ηδονίζει,
Και στο φιναλε, ας πάει και πιο κάτω... τι δηλαδή...
Θα χαμηλώσει ο τόνος μηπως αν μας γλύψει
Το γεννητικό μας όργανο;  Σιγά τώρα...