με προορισμό την έρημο

Ετούτη η πόλη…

Με πόση ενέργεια άραγε

Με απορροφά προς το κέντρο της

Από  την κάθε οπή της…

Καθώς μπαίνω  μέσα της

Μου ξεδιπλώνεται

Σαν  επαναλαμβανόμενος

Μα και παράδοξα ωραίος εφιάλτης

Αλλά η συνουσία  μαζί της,

 Χωρίς πολλαπλούς οργασμούς,

Ή ωκεάνια έκσταση, λήγει με…

 "Coitus Interruptus"...

Με αναλώνει

Xωρίς να με μετενσαρκώνει  

Και βγαίνω, όπως μπήκα σχεδόν

Μ’ άδεια χέρια

Εκτός απ’ αυτή την πυξίδα

Που μάλλον δεν θα χρειαστεί 

Στο ταξίδι με προορισμό μου

Την έρημο  

Όπου θα πλοηγηθώ

Μοναχός μου επάνω στα κύματα

Της καυτής άμμου που σκέπασε

Ερείπια Πολιτισμών