Δανείστηκα αυτή την εικόνα απο φωτοαφιέρωμα στον σημερινό Ριζο.
Με τίτλο Η άλλη όψη του καπιταλιστικού "παράδεισου", το κείμενο αναφέρεται στις ΗΠΑ και μεταξύ άλλων λέει:
[...] την ίδια ώρα που η πλουτοκρατία και οι μεγάλοι μονοπωλιακοί όμιλοι είδαν τα κέρδη τους να αυξάνονται με μεγαλύτερο από πριν ρυθμό, παρά τις προβλέψεις για ανάπτυξη πάνω 3% μέσα στο 2015, παρά τα ψίχουλα που υπόσχεται η διαχείριση Ομπάμα, πάνω από 50 εκατομμύρια είναι οι Αμερικανοί εργαζόμενοι και άνεργοι, που ζουν κοντά ή κάτω από τα όρια της φτώχειας, και πολλά εκατομμύρια οι χαμηλόμισθοι και κακοπληρωμένοι εργάτες.Αυτό που με κέντρισε να επιλέξω την συγκεκριμένη εικόνα είναι η σημαία που ανεμίζει δίπλα στην πρόχειρη κατασκευή που "στεγάζει" το εξαθλιωμένο, άστεγο άφαντο πρόσωπο.
Ήταν άραγε ειρωνική η χειρονομία του να στήσει τον ιστό με την σημαία εκεί, ή εκφράζει τον πατριωτισμό του;
Πιθανόν και τα δύο. Το γλυκανάλατο που ακούγεται στην Αμερική σε τέτοιες περιπτώσεις είναι "I love my country"...
... και πριν μου πεις πως δεν υπάρχει λόγος να μισεί την πατρίδα του, θα ρωτούσα τι ακριβώς μπορεί να εννοεί, και τι να νιώθει όταν λέει "αγαπώ την πατρίδα μου". Σκέψου το λίγο.
Μήπως η αγάπη προς την πατρίδα είναι ένα καθαρό, λευκό σεντόνι, που σε σκεπάζει και βλέπεις όνειρα γλυκά, ή μήπως σπάνια χρησιμοποιείται και για να καλύπτει βρωμιά, βία και κατάχρηση;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου