Σκεφτόμενος Χαμηλόφωνα (Περί Ανανέωσης στο Σκηνικό του Πολιτικού Θεάτρου)

 

 ... βλέπω επίσης ότι η διατήρηση της ίδιας σχέσης ενός κομμουνιστικού κόμματος με το κάθε φορά ανανεωμένο πολιτικό σκηνικό, όταν η σχέση αυτή, αντικειμενικά, δεν αποτελεί αυξανόμενη απειλή για το σκηνικό και για το κεφάλαιο πίσω από το παραβάν, ενέχει τον κίνδυνο να το μετατρέψει σε συστατικό της συντήρησης του συστήματος, όσο γνήσια αντικαπιταλιστικό κι αν παραμένει το λεξιλόγιο του

Οι εξελίξεις στην Ουκρανία με την βοήθεια ρωσικών αστικών φίλτρων

Παραθέτω μια ενδιαφέρουσα, κατά την γνώμη μου, ανάλυση του Σεργκέι Καραγκανοφ στην οποία γίνεται προσπάθεια να ερμηνευτούν οι εξελίξεις στην Ουκρανία  σαν αποτέλεσμα της "«λογικής» του νικητή του Ψυχρού Πολέμου που εξακολουθεί να επιδεικνύει η Δύση, η οποία συνεχίζει να απαιτεί λάφυρα από τη διάλυση της ΕΣΣΔ.  Αντίθετα, η Ρωσία θέλει, κατά τον αναλυτή, μόνo να βάλει ένα τέλος στην επέκταση της Δύσης προς Ανατολάς.

Σαν άρθρο νομίζω έχει ενδιαφέρον ακριβώς γιατί στερείται μαρξιστικής ανάλυσης, κάτι που πιθανόν να μην είναι και  αναμενόμενο από έναν (πρώην σοβιετικό) ακαδημαϊκό που πριν γίνει σύμβουλος του Πούτιν ήταν σύμβουλος του Γιέλτσιν. Έχει ενδιαφέρον γιατί δείχνει τον τρόπο με τον οποίον η ρωσική αστική τάξη και τα φερέφωνα της, ακαδημαϊκοί και μη, φιλτράρουν την πραγματικότητα. Ή τουλάχιστον εκθέτει αυτό που ομολογούν ότι βλέπουν, πράγμα που εν μέρει
εξηγεί και την αντίδραση της ρωσικής αστικής τάξης στην " λογική της Δύσης".

Η φρίκη του καπιταλισμού

Οι φρικαλεότητες των ναζί του «Δεξιού Τομέα» και άλλων εθνικιστικών ομάδων στην Οδησσό, που σύμφωνα με καταγγελίες καθοδηγούνται απευθείας από μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ και άλλων κρατών, φανερώνουν το ρόλο που επιφυλάσσει το σύστημα σε τέτοιες δυνάμεις, όπως η Χρυσή Αυγή. Για τέτοιες δουλειές τους θέλουν, για τέτοιες δουλειές τους προετοιμάζουν χρόνια. Πιο απτό παράδειγμα δε γίνεται. Είναι καθαρό ότι, όταν τέτοιες δυνάμεις επιλέγεται να αξιοποιηθούν είτε στο πλαίσιο ενδοαστικών κι ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων είτε ανοιχτά ενάντια στο εργατικό κίνημα, στο στόχαστρό τους βρίσκεται πάντα ο λαός, οι εργαζόμενοι. Είναι επίσης καθαρό ότι το σύστημα δεν έχει κανένα πρόβλημα, καμιά «δημοκρατική ευαισθησία» να αξιοποιήσει τέτοιες δυνάμεις όταν αυτό είναι αναγκαίο. Ούτε βεβαίως οι διάφοροι ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί, που κατά τ' άλλα, στο όνομα της υπεράσπισης της δημοκρατίας και της ελευθερίας, έχουν επίσημη ιδεολογία τη «θεωρία των δύο άκρων». Γι' αυτό χρειάζεται οι εργαζόμενοι να απομονώσουν και με την ψήφο τους τη Χρυσή Αυγή, ενισχύοντας το ΚΚΕ, το μοναδικό κόμμα που αντιπαλεύει το καπιταλιστικό σύστημα που την γεννά. 

rizospastis.gr