I Love My Country

Δανείστηκα αυτή την εικόνα απο φωτοαφιέρωμα στον σημερινό Ριζο.

Με τίτλο Η άλλη όψη του καπιταλιστικού "παράδεισου", το κείμενο αναφέρεται στις ΗΠΑ και μεταξύ άλλων λέει:

[...] την ίδια ώρα που η πλουτοκρατία και οι μεγάλοι μονοπωλιακοί όμιλοι είδαν τα κέρδη τους να αυξάνονται με μεγαλύτερο από πριν ρυθμό, παρά τις προβλέψεις για ανάπτυξη πάνω 3% μέσα στο 2015, παρά τα ψίχουλα που υπόσχεται η διαχείριση Ομπάμα, πάνω από 50 εκατομμύρια είναι οι Αμερικανοί εργαζόμενοι και άνεργοι, που ζουν κοντά ή κάτω από τα όρια της φτώχειας, και πολλά εκατομμύρια οι χαμηλόμισθοι και κακοπληρωμένοι εργάτες.

Μια πολύ χρήσιμη υπενθύμιση

Μια σημαντικότατη υπενθύμιση [απο το Lenin Reloaded, την οποία αντιγράφω]

Το δώρο του Λένιν: Ένας καθρέφτης για να κοιτάξουμε τα μούτρα μας

Ο Χόμπσον κάνει την παρακάτω οικονομική εκτίμηση σχετικά με την προοπτική του μοιράσματος της Κίνας: "Το μεγαλύτερο μέρος της Δυτικής Ευρώπης θα μπορούσε τότε να πάρει την όψη και τον χαρακτήρα που έχουν σήμερα ορισμένα μέρη αυτών των χωρών: η Νότια Αγγλία, η Ριβιέρα, τα μέρη της Ιταλίας και της Ελβετίας που τα επισκέπτονται περισσότερο οι περιηγητές και που κατοικούνται από πλούσιους, και συγκεκριμένα: από μια μικρή χούφτα πλούσιους αριστοκράτες που εισπράττουν μερίσματα και εισοδήματα από την Άπω Ανατολή, μαζί με μια κάπως πιο σημαντική ομάδα από εξ επαγγέλματος υπαλλήλους και εμπόρους και μ' ένα μεγαλύτερο αριθμό από υπηρέτες και εργάτες της βιομηχανίας που ασχολείται με την τελική κατεργασία βιομηχανικών προϊόντων.

Για να είμαστε δίκαιοι με τον ΣΥΡΙΖΑ...

Θα πει κανείς: Καλά, από το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης δεν έχουν κάνει τίποτα οι σημερινοί κυβερνώντες; Η αλήθεια είναι ότι έχουν κάνει. Οπως έγραφε ο ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ - τότε που στα αστικά ΜΜΕ επικρατούσε περίπου το κλίμα του ότι «έρχεται ο ΣΥΡΙΖΑ και θα αρχίσει να βρέχει λεφτά για τους εργαζόμενους» - το περίφημο «Πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης» και όσα θα γίνονταν τις πρώτες 100 μέρες είχε και άλλες, λιγότερο προβεβλημένες πλευρές. Αυτές που αφορούσαν και αφορούν τις δεσμεύσεις του ΣΥΡΙΖΑ προς τους μεγαλοεπιχειρηματίες και το κεφάλαιο.

Ο πυρηνικός πόλεμος το πιθανό μέλλον μας;

Ο Λευκός Οίκος είναι αποφασισμένος  να εμποδίσει την άνοδο των βασικών, πυρηνικά εξοπλισμένων κρατών, ήτοι την Ρωσία και την Κίνα, τα  οποία δεν συνδέονται με  την «παγκόσμια αποδοχή της ηγεμονίας της Ουάσιγκτον», λέει ο επικεφαλής του Ινστιτούτου Πολιτικής Οικονομίας, Paul Craig Roberts.

Ο πρώην Αμερικανός βοηθός γραμματέας του Υπουργείου Οικονομικών για την οικονομική πολιτική, ο Δρ Paul Craig Roberts, έχει γράψει στο blog του ότι το Πεκίνο είναι επί του παρόντος "αντιμέτωπο με το Pivot to Asia [σ.σ. - αμερικανικό γεωπολιτικό δόγμα που αφορά την από το 2012 στροφή του ενδιαφέροντος  προς το χώρο της Ανατολικής Ασίας] και την κατασκευή νέων  αμερικανικών ναυτικών και αεροπορικών  βάσεων  για εξασφάλιση του ελέγχου από την  Ουάσιγκτον της Νότιας  Σινικής Θάλασσας,  που τώρα ορίζεται  ως περιοχή  αμερικανικών εθνικών συμφερόντων. "

A Clearing Between Earth and Air

Scanner

ουκ εν πολέμω θνήξεις

 "Ήξεις, αφήξεις 

ουκ εν πολέμω θνήξεις" 

Εσύ αν θέλεις και μπορείς πόλεμο να κηρύξεις 

Είναι γιατί  δεν σε αφορά το  "ήξεις" κι αν "αφήξεις"

Κάποιοι πηγαίνουν στην φωτιά και πίσω δεν γυρίζουν

Κάποιοι κοιτάνε από μακρυά και λίγοι θησαυρίζουν 

Κι εσύ 'σαι από τους λιγοστούς. Δεν πρόκειται να "θνήξεις" 

Απ' το μπαλκόνι σου σαν βγεις να κάνεις διακηρύξεις

Σ' όσους γυρίσουν απ' εκεί, που με κόστος δικό τους

Θα χτίσουν ό, τι γκρέμισες, με σένα αφεντικό τους -

Όταν, λοιπόν, μου πιπιλάς, πάλι με "ήξεις αφήξεις" 

Σαν γλειφιτζούρι "το έθνος μας", ξέρω, 

                                                    

   θα μας τα πρήξεις

❇❇❇

Images (click for source) : top,

bottom