Με δοσμένο ότι οι περισσότεροι σχολιαστές στη κόκκινη
μπλογκογειτονιά δείχνουν ότι διάβασαν με έκπληξη και με κριτικό μάτι το πολλαπλώς
συζητούμενο άρθρο του Νίκου Μπογιόπουλου στον προσυνεδριακο, φοβάμαι ότι θα ακουστώ
παράφωνα λέγοντας ότι συμφωνώ με τα περισσότερα από αυτά που λέει, παρότι σε κάποια σημεία θα μπορούσαν οι υποστηριχτές των θέσεων άνετα να
τον αντικρούσουν. Δηλαδή, δεν θεωρώ αυτό το κείμενο από τα πιο δυνατά που έχει γράψει,
και μου φαίνεται σαν το έγραψε με «βαριά καρδιά».
Ωστόσο θέλω να πάρω αυτήν την ευκαιρία να θίξω ένα ζήτημα εδώ.
Πιστεύω ότι αν ο Μπογιόπουλος είχε τα περιθώρια να γράψει ένα κείμενο χωρίς τους
περιορισμούς μεγέθους που μπαίνουν στον προσυνεδριακό διάλογο, το άρθρο του θα ήταν
πολύ πιο εμπεριστατωμένο. Παρεμπιπτόντως, αυτά τα περιθώρια (χωρίς τους δοσμένους
περιορισμούς) φαίνεται να τα έχουν αυτοί που αρθρογραφούν στον Ριζο υπέρ των θέσεων. Μα εδώ έχουμε ένα προβλημα. Βεβαίως
ο ριζοσπάστης είναι όργανο της ΚΕ. Πως όμως συνεπάγεται από αυτό ότι πρέπει να θεωρείται
νορμάλ να γίνεται κατά κόρον υποστήριξη των θέσεων από μέλη Του ΠΓ και της ΚΕ και
από δημοσιογράφους του που γράφουν υπέρ των θέσεων εκτός διάλογου, ενώ όλοι όσοι
εκφράσανε ενστάσεις ή κριτικάρισαν τις θέσεις το έκαναν αποκλειστικά μέσα στο πλαίσιο
της στήλης του προσυνεδριακού διάλογου; Κι αυτά χωρίς αναφερθούμε καν στον χώρο
που καταλαμβάνουν στον ΡΙΖΟ οι παρουσιάσεις των θέσεων απο στελέχη (συνήθως μέλη
του ΠΓ και της ΚΕ) που δεν παίρνουν ουδέτερο ρόλο, αλλά τις στηρίζουν με κάθε τρόπο.
Είναι προφανές ότι η «ψυχολογία» που καλλιεργείται είναι ότι
το νορμάλ είναι να είσαι «υπέρ». Αν είσαι «κατά» καθίσταται «ολίγον τι αιρετικό».
Και ρωτώ: είναι σωστό αυτό; Δεν νομίζω. Αν θέλουμε να πληροφορηθεί
ο αναγνώστης και τα μέλη του κόμματος αντικειμενικά, θα πρέπει οι περιορισμοί
στον προσυνεδριακό να αφορούν το κάθε μέλος. Να μην ταιριάζει η ειρωνεία ότι στο
κόμμα «είμαστε όλοι ίσοι αλλά κάποιοι
πιο ίσοι από τους άλλους». Το να είσαι μέλος της ΚΕ δεν είναι προνόμιο που να
σου δίνει περισσότερα δικαιώματα απο άλλα μέλη. Άλλωστε, αν δεν κάνω λάθος, αυτό δεν συνάδει με το καταστατικό.
Αρθρο 6.
Ολα τα μέλη του Κόμματος έχουν τα ίδια δικαιώματα και υποχρεώσεις. Ο κομμουνιστής δεν μπορεί να έχει ο ίδιος ούτε να ανέχεται να υπάρχουν προνόμια από τη συμμετοχή του στο Κόμμα.
Αρθρο 6.
Ολα τα μέλη του Κόμματος έχουν τα ίδια δικαιώματα και υποχρεώσεις. Ο κομμουνιστής δεν μπορεί να έχει ο ίδιος ούτε να ανέχεται να υπάρχουν προνόμια από τη συμμετοχή του στο Κόμμα.
M
Αφαίρεσα την εικόνα απ΄ την ανάρτηση - “we are all equal” γραμμένο στην παλάμη ενός χεριού (που έδειχνε σαν μούντζα). Το πρωί που την ξαναείδα, μου φάνηκε προβοκατόρικη κι εμένα που την ανάρτησα
ΑπάντησηΔιαγραφή(Βad enough to raise a contentious issue on the text).
Ζητώ συγνώμη αν ενόχλησε αναγνώστες.
Μ