"Συ είπας"

 Sanhedrin Trial of Jesus

"Συ είπας...", Μου απάντησες όταν σε ρώτησα αν θαρρείς πως είμαι αδιάφορη. 

Μα ποιός το πρωτοείπε αυτό?  "Συ είπας" αποκρίθηκεν ο  Ιησούς, όταν ο Αρχιεπίσκοπος Καϊάφας (τράγος και γλείφτης της Ρωμαϊκής αρχης και κατοχής) απαίτησε απ' αυτόν να ομολογήσει! Και τι? Πως τάχα ήταν ο υιός του Θεού -  μια ομολογία που σίγουρα θα τον καταδίκαζε στη σταύρωση... που τελικά υπέφερε.

Στην περίπτωσή μας δεν ταιριάζει. Διότι εσύ μου λες "εδώ ο κόσμος καίγεται... ", ζητώντας από μένα να σου πω πού είμαι, τί κάνω, σαν να πρέπει να ομολογήσω ...τί αμαρτία διαπράττω. Μα εγώ σε αγνοώ όχι γιατί έχω αμαρτήσει κάνοντας τα θαύματα που ενοχλούν τους τεχνοκράτες και τ' αφεντικά των, ή εκείνα που  κάνει μιά «εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα γυνή...»,  αλλά γιατί δεν σε διαβάζω - ούτε καν φαντάζομαι πως σ' ακούω. Απλά κοιμάμαι! Κι αν αυτό μου πεις πως είναι αμάρτημα, τότε ίσως εγώ θα πρέπει να προφέρω το "Συ είπας" κι όχι εσύ.

Αν το 'πε αυτό, ή το ονειρεύεται, λίγη έχει σημασία... Εγώ σου λέω απλώς: συγχώρεσε τον ύπνο αυτόν της αναμάρτητης! Το να την κρίνεις και να την καταδικάσεις επειδή κοιμάται, αυτό πράγματι είναι αμαρτία. 

Λοιπόν, αν έχεις λόγο αληθινά να πιστεύεις πως θα σ' ευγνωμονεί γι αυτό, και μόνο τότε, αγγιξέ την ελαφριά στον ώμο, και κείνη θα ξυπνήσει. Μπορεί να θέλει να περπατήσει μαζί σου στο δρόμο της ζωής, που λες πως πρέπει να 'ναι  και δρόμος αγώνα... (για να μην είναι πάντα ο αγώνας δρόμου που εκείνη αποφεύγει, κατά την κρίση σου). 

Μπορεί και να θέλει να πάει μαζί σου στα μελίσσια. Μα τότε πρέπει κι εσύ να έχεις δεχτεί ότι μαζί μπορεί να ξαναμάθετε κάτι από την αρχή. Όχι μονάχα για το πώς κοπιάζουν οι μέλισσες για να παράγεται το μέλι, μα και για το πώς μεθούν  μυρίζοντας το άρωμα των ανθών...