ο βρόχος μιας επιθυμίας

Ακούγεται η αναπνοή σου λες και προσποιείται

Πως είναι ανατροφοδότηση

Ενώ ο βρόχος μιας επιθυμίας

Σφίγγει απαγορευτικά

Και πνίγεται η αλήθεια που φοβάσαι ν’ αντικρίσεις

Καθώς περνά η στιγμή και φεύγει

για να διαλυθεί στο κόκκινο

Της περιδίνησης

Σε θολό κρασί -

Ακόμα μια χαμένη ευκαιρία,

Σαν όνειρο που δεν μπορεί να σπάσει

Τον φραγμό της λήθης

***

 Ναι!

Μείνε εκεί τώρα

Νοσφιστή του χρόνου

Φύρε την τύχη σου...

Μην πλυθείς,

Μη χτενιστείς

Μην κοιτάξεις στον καθρέφτη

Κι άφησε αναπάντητα τα μηνύματα μου

 Μη βγαίνεις έξω, λέω,

Για να ψελλίσεις λέξεις σάβανα

Δεν μου χρειάζονται ακόμα εδώ

Στην ανεμπόδιστη απο το σώμα μου ορατότητα