Σκοτάδι. Σε αναμονή. Δεν βγάζω μιλιά.
Μου φράζουν το στόμα με γάζες και ράμμα
Μα σαν ακουστεί ο αλέκτορας στην σιγαλιά
Τις βγάζω. Και τότε με του ήλιου το βάμα
Τις βρέχω. Με κόκκινο πλένω το στίγμα
Από ασύγγνωστες ύβρεις σε άχραντο φως.
Περνά στο κελί σου απ' του τοίχου το ρήγμα
Που ανοίγει. Βγες έξω! Μην βλέπεις σκυφτός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου