"Καταλαβαν πως το μόνο που θέλαμε ήταν να κυβερνήσουμε"
Χτες μιλούσα με έναν γνωστό μου, Συριζαίο αλλά αξιοπρεπή και συμπαθητικό άνθρωπο. Μου έκανε εντύπωση ο τρόπος με τον οποίο καταφερόταν εναντίον της σημερινής ηγεσίας του κόμματος του οποίου ο ίδιος υπήρξε ενεργό στέλεχος, και ιδιαίτερα κατά της κυβερνητικής κλίκας με επικεφαλής τον Τσίπρα. Η επίκτητη εκτίμηση που τώρα έχει διαμορφώσει για αυτήν την κάστα υπανθρώπων είναι ότι πρόκειται για εντελώς ανήθικους απατεώνες και αδίστακτους καιροσκόπους.
Αγανακτισμένος ήταν, μεταξύ αλλων, και με τη στάση της κυβέρνησης στο προσφυγικό, που δέχεται να μετατρέψει την χώρα σε στρατόπεδο συγκέντρωσης γιατί έτσι βολεύει τους εταίρους της, εκλιπαρώντας από αυτούς, ως αντάλλαγμα, να μετριάσουν τις απαιτήσεις τους για το ασφαλιστικό. Μου λέει, του θυμίζει το θύμα ληστείας που παρακαλεί τους ληστές να το βιάσουν επιστρέφοντας, ως αντάλλαγμα, λίγα από αυτά που του άρπαξαν με βια.
Η απόκρισή μου ήταν πως οι ληστές δεν λήστεψαν αυτούς που κυβερνούν... λήστεψαν την πλειονότητα του ελληνικού λαού με την επ' αμοιβή βοήθεια και αυτών των κυβερνώντων, κι ότι αυτήν την πλειονότητα, ούτως ή αλλως, την βιάζουν την ώρα που την ληστεύουν.
Μετά έδειξε θυμωμένος και με το κόσμο που δεν ψήφισε πιο μαζικά την ΛαΕ, στη οποία τωρα διοχετεύει την γνήσια ενέργειά του με φορά αντίθετη στα μνημόνια και τη λιτότητα. Αλλά, όπως επισήμανε, ο κόσμος όχι μόνο δεν θέλει το ΚΚΕ, δεν θέλει ούτε κι αυτά τα κόμματα που του μοιάζουν...
"Ουδείς εχέφρων αναμένει κάτι καλό για το λαό από δαύτους", παραπονέθηκε στο τέλος.
Του λεω πως κάνει λάθος και, παραφράζοντας τον Τσώρτσιλ, συμπληρώνω:
"μπορείς να είσαι απόλυτα σίγουρος ότι αυτή η κυβέρνηση θα κάνει πάντα ό,τι καλύτερο μπορεί... όταν όλες οι πιθανότητες να κάνει ό,τι χειρότερο θα έχουν εξαντληθεί"...
(... μόνο που οι πιθανότητες αυτές είναι τόσο ανεξάντλητες όσο κι η μαλακία του κόσμου...)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου