Για την πίστη σου;

Ζωντανό ακόμα, κι άθελά του, το ξύλο απορρόφησε το αίμα
Μα δεν ένιωσε  τις πρόκες που κάρφωσαν
Του μαρτυρίου τη σάρκα

Και άλλο απ' την πίστη του να ομολογήσει ο εσταυρωμένος
Τι του ζήτησαν οι αρχιερείς;

Στο ξύλο του πάγκου πάλι, απλώθηκαν  και οι κηλίδες
Απ'  τα αίματα, και μούσκεψαν και τα σχοινιά
Πάνω στην κλίνη του βασανισμού

Και τί ζητούσαν οι ιεροεξεταστές να αποκηρύξει
Ο αλλόθρησκος άλλο απ' την πίστη του;




"Εις τάφον εν ζωή" κρατούν της γης τους φτωχούς κολασμένους
Οι οπλισμένοι φύλακες και πίσω τους
Οι αρχιερείς, ιεροεξεταστές

Κι αυτοί που πάντα  λένε "νίπτω τας χείρας μου"
Ενώ ψάλλουν τα μεγαλυνάρια εις τον πλούτον σου

"Ευλογημενε" αυτοκράτορα... Μα ξέρω:
Είναι σίγουρα αμαρτία να εξανίσταμαι κι εγώ
Σε "λίμπο" ακόμα κι ανάμεσα σε κακούργους και θύματα

Σιωπηρά, αν και ποτέ εκ του ασφαλούς,
Μόνο να βλαστημώ την πίστη σου...


****

Εικόνα, η "Σταύρωση" (χωρίς χρώμα) του Πικάσσο