Δεν κοιμάται
Συλλογίζεται και θυμάται
Που απ' την λεωφόρο άκουγε κραυγές
Κάποιον που φώναζε: "βγες έξω, ήρθ' η ώρα λέω, βγες"
Μετά, σε λιθαργο βυθίζεται
Και στροβιλίζεται
Στο κρεβάτι -
Της λείπει κάτι...
Τα μάτια κλείνει και τα χείλη ανοίγει
Θελει να βγάλει ένα στεναγμό βαθύ, όμως την πνίγει
Το πανοσέντονο που έχει τυλίξει το γυμνο κορμί της
(Μονοτική ταινία στο καλώδιο) κι ειν' άκρατη η ορμή της
Μα ξέρει άραγε πως της επιθυμίας την αγχόνη
Ο δήμιος στήνει ενώ αυτή κρατιέται κλειδωμένη, μόνη;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου