Τυμπανοκρουσίες για το μ.... της μάνας τους

Με αφορμή το παρακάτω κείμενο στο Ρίζο, θα είχα να πω δύο λόγια ακόμα:

Πολλοί είν' αυτοί που νομίζουν ότι με μια "ξύπνια" πολιτική, οι υδρογονάνθρακες, δυνητικά, θα μπορούσαν να λύσουν συνολικά το οικονομικό (κι όχι μόνο) πρόβλημα της Ελλάδας: πρώτιστα να λύσουν το πρόβλημα πηγών από τις οποίες να αντλήσει πλεόνασμα - πρωτογενές  και δημοσιονομικό - ώστε να μπορεί να επενδύσει  στην ανάπτυξη, υγεία, παιδεία, κοινωνική πρόνοια, πολιτισμό, περιβάλλον κ α.).

Αυτό που θα μπορούσε η χώρα να επωφεληθεί, πριν μπούμε στο ερώτημα αν "αυτό" σημαίνει πως κι ο λαός θα δει κάποιο όφελος, έχει ήδη γίνει αντικείμενο "διαπραγμάτευσης", ήτοι αντικείμενο, ξεκωλιασμένου κοινώς, αισχρού ξεπουλήματος. Το να έχει το ελληνικό κράτος περιουσιακά στοιχεία που δεν ανέρχονται στα δέκα δισ. και να φτιάχνει ταμείο ιδιωτικοποιήσεων για 50 δισ. σημαίνει πως αυτά  τα υποκείμενα, καριόλια κοινώς, που μας κυβερνούν έχουν πουλήσει όχι μόνο ο,τι "έχουμε", αλλά κι ο,τι ακόμα δεν "έχουμε".

Κι η Νιγηρία έχει πετρέλαιο...

Τυμπανοκρουσίες... εμπλοκής

Με τυμπανοκρουσίες και αναφορές περί «αλλαγής του τοπίου στο Μεσόγειο», «επιτάχυνσης για την εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων» κ.ο.κ. υποδέχθηκαν τα περισσότερα αστικά ΜΜΕ την τριμερή Συνάντηση Κορυφής Ελλάδας - Κύπρου - Αιγύπτου, όπως και τις επαφές της συγκυβέρνησης με τον Αιγύπτιο Πρόεδρο κατά την επίσκεψή του στην Αθήνα.

Αυτό που δε λένε, βέβαια, είναι ότι οι στόχοι του εγχώριου κεφαλαίου, οι οποίοι αποτυπώθηκαν ανάγλυφα στις συζητήσεις και τις αποφάσεις των παραπάνω συναντήσεων, όχι μόνο δεν πρόκειται να ωφελήσουν σε τίποτα το λαό, αλλά ίσα - ίσα σηματοδοτούν τη βαθύτερη εμπλοκή του στους εντεινόμενους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς, στον πόλεμο στη Μέση Ανατολή και τους επικίνδυνους σχεδιασμούς στην Ανατολική Μεσόγειο.

Ο στόχος να καταστούν η Ελλάδα, η Κύπρος και η Αίγυπτος ενεργειακοί και διαμετακομιστικοί κόμβοι, στόχος τον οποίο μοιράζονται οι αστικές τάξεις των τριών χωρών, έρχεται σε κόντρα με τις αντίστοιχες επιδιώξεις άλλων αστικών τάξεων της περιοχής και πρώτα και κύρια της τουρκικής, η οποία μάλιστα βλέπει τη θέση της να ενισχύεται, μετά τις πρόσφατες αποφάσεις της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Ταυτόχρονα, ο στόχος αυτός του κεφαλαίου διαπλέκεται βαθιά με τους επικίνδυνους σχεδιασμούς ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ για την ευρύτερη περιοχή, μπλέκει το λαό στο κουβάρι των ανταγωνισμών με άλλα ισχυρά καπιταλιστικά κέντρα, όπως η Ρωσία.

«Η Ελλάδα αποτελεί το έδαφος μέσα από το οποίο θα περνούν οι ενεργειακοί δρόμοι του μέλλοντος», διατυμπάνισε ο Αλ. Τσίπρας στις κοινές δηλώσεις του με τον Αιγύπτιο Πρόεδρο. «Αμοιβαίος στρατηγικός στόχος των δύο χωρών θα πρέπει να είναι η ανάδειξη της Ανατολικής Μεσογείου σε έναν κεντρικό κόμβο διαμετακομιστικού εμπορίου», τόνισε ο Γ. Σταθάκης, στο άνοιγμα του Επιχειρηματικού Συνεδρίου Ελλάδας - Αιγύπτου, αναπαράγοντας τις στρατηγικές επιδιώξεις του κεφαλαίου των δύο χωρών.

Αυτό που «ξέχασαν», βέβαια, και οι δυο τους να πουν, είναι ότι οι δρόμοι της Ενέργειας, όπως και οι στρατηγικοί δίαυλοι του διαμετακομιστικού εμπορίου, είναι δρόμοι στρωμένοι με αίμα: Ουκρανία, Συρία, Ιράκ, Λιβύη είναι μερικά μόνο από τα τρέχοντα παραδείγματα που επιβεβαιώνουν αυτήν την πικρή, για τους λαούς, αλήθεια.

Τα περί «φυσικού πλούτου που πρέπει να αποτελεί πηγή συνεργασίας και όχι την αιτία τριβών», που ακούστηκαν προχτές στις επίσημες δηλώσεις μετά την τριμερή συνάντηση, εξυπηρετούν μόνο το «κουκούλωμα» της βαθύτερης εμπλοκής του λαού στο επικίνδυνο κουβάρι των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών. Οσο τον τεράστιο φυσικό πλούτο τον εκμεταλλεύονται τα μονοπώλια, τόσο οι ανταγωνισμοί τους για τα τεράστια κέρδη θα βυθίζουν τους λαούς στον πόλεμο, στον ξεριζωμό και την εκμετάλλευση.

Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι στη λεγόμενη «Διακήρυξη των Αθηνών», που υπέγραψαν ο Αλ. Τσίπρας και οι Πρόεδροι της Κύπρου και της Αιγύπτου, επιβεβαιώνουν τη δέσμευσή τους «για τη συλλογική διεθνή προσπάθεια του Παγκόσμιου Συνασπισμού κατά του Ισλαμικού Κράτους»,δηλ. τη δέσμευσή τους στο συνασπισμό των ΗΠΑ, των κρατών - μελών του ΝΑΤΟ και των συμμάχων τους στην περιοχή, ο οποίος πρωτοστατεί στην κλιμάκωση του πολέμου στη Συρία και τη Μέση Ανατολή.

Καθόλου τυχαία, άλλωστε, ακριβώς την ώρα που διεξαγόταν στην Αθήνα η τριμερής, στο Αιγαίο και το Λιβυκό πέλαγος πραγματοποιούνταν κοινή αεροναυτική άσκηση Ελλάδας - Αιγύπτου, με τον Π. Καμμένο να δηλώνει σχετικά ότι «προετοιμαζόμαστε για την ΑΟΖ» και ότι «τα κοινά γυμνάσια επεκτείνονται και με άλλες χώρες, όπως είναι η Κύπρος ή άλλες moderate (σ.σ. μετριοπαθείς) χώρες της Μέσης Ανατολής».

Επιβεβαιώνεται ότι οι «στρατηγικοί στόχοι» των μονοπωλίων, σε μια περιοχή που μυρίζει μπαρούτι, πάνε «πακέτο» με τις αντίστοιχες στρατιωτικές προετοιμασίες, ενώ η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ επιδιώκει να επεκτείνει την ακτίνα δράσης των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων ακόμα περισσότερο στη Μέση Ανατολή...

Πίσω, λοιπόν, από τις τυμπανοκρουσίες και τα προσχήματα των καπιταλιστών και της κυβέρνησης, κρύβεται η βαθύτερη εμπλοκή της χώρας σε αυτό το επικίνδυνο κουβάρι. Μια εμπλοκή κόντρα στην οποία πρέπει να σημάνει λαϊκός συναγερμός!