Δεν ήπιε όλο το μπράντυ στο ποτήρι της
Το πρόσεξα όταν πια κείνη είχε εξαφανιστεί στην νύχτα
Το άφησα στη θέση του.
Και κάθε λίγο το σήκωνα προσεκτικά κι ακουμπούσα τα χείλη μου
Στο σημείο που και τα δικά της είχαν αγγίξει το χείλος του ποτηριού
Έβρεχα τα χείλη μου για μέρες
Κι όσο δεν έπαιρνα μήνυμα, τόσο πιο πικρή γινόταν η γεύση
Όταν την είδα στη διαδήλωση
Μου είπε πως το αύριο δεν είναι στα χέρια κανενός -
Κι εγώ της αποκρίθηκα πως ακόμα ελπίζω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου