Χρέος και Κλωτσιές

Κάθε φορά που υπόσχεσαι να με δανείσεις

Για να πληρώσω σε σένα παλιά δανεικά

Βάζεις σαν προαπαιτούμενο να με ξεσκίσεις

Λέω "δεν θέλω", μα ο επιμένων νικά.

Με μισθοφόρο το ανδρείκελο πάντα, το πρόθυμο

Να μου περνά πιο σφιχτά στο λαιμό τη θηλιά

Δεν είναι που με γαμάς, πληρώνω και πρόστιμο

Και με απειλείς κι από πάνω μη βγάλω μιλιά

"Μα", λέω, "ρε πούστη μου, φτάνει πια!" Δε θα γυρίσει

Κάποτε αυτός ο τροχός τελικά και για μας

Να δεις αυτο το δρεπάνι να ξαναθερίσει

Και να μετράς του φτωχού τις κλωτσιές  που θα φάς;