Μην τον μαλώνεις που άξαφνα είδε το φώς το αληθινό
Κείνον που μέχρι πρόσφατα χανόταν στην θολούρα
Και με την κεφαλή βαθιά χωμένη μεσ' τον πισινό
Μπέρδευε περιττώματα, σαβούρα με κουλτούρα
Που με ομφαλοσκόπιση κυλούσε η ώρα χαλαρά
Ώσπου μια μέρα που έχασε τ' αυγά με το καλάθι
Πήρε πρέφα τον μασκαρά που του άδειασε τον κουμπαρά...
Ασ' τον! Παρά κοθώνι μια ζωή, κάλιο αργά να μάθει
****
Image borrowed from here
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου